Ποιοι θα κερδίσουν από τον «σούπερ» Μάριο

Ο ετήσιος πληθωρισμός στην ευρωζώνη υποχώρησε περισσότερο απ' ό,τι αναμενόταν τον Μάιο στο 0,5%, αναζωπυρώνοντας τις ανησυχίες για το ενδεχόμενο εμφάνισης αποπληθωριστικών τάσεων.

Μετά από αυτό θεωρείται βέβαιο ότι η ΕΚΤ θα ανακοινώσει αύριο μέτρα για την αντιστροφή της τάσης και την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας αφού λάβει υπόψη τις επικαιροποιημένες προβλέψεις των υπηρεσιών της για πληθωρισμό και ανάπτυξη.

Από το διαθέσιμο οπλοστάσιο που διαθέτει θεωρείται βέβαιο ότι θα επιλέξει τα ακόλουθα εργαλεία:

Πρώτον, τη μείωση του επιτοκίου αναχρηματοδότησης (refinance rate) στο 0,10% ή στο 0,15% από 0,25%.

Δεύτερον, τη μείωση του επιτοκίου καταθέσεων ώστε να βρεθεί σε αρνητικό έδαφος.

Τρίτον, την παροχή μεσομακροπρόθεσμης φθηνής ρευστότητας (LTRO) στις τράπεζες με στόχο τη διοχέτευσή της σε δάνεια προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ιδίως στις χώρες της ευρωπεριφέρειας όπως η Ελλάδα.

Τα τρία ανωτέρω μέτρα οδηγούν αναπόφευκτα σε αύξηση της ρευστότητας στο χρηματοοικονομικό σύστημα.

Όμως, οι επιδράσεις στις κινητές αξίες και στην πραγματική οικονομία δεν είναι εύκολα προβλέψιμες.

Οι αγορές έχουν ήδη προεξοφλήσει τις ανωτέρω παρεμβάσεις της ΕΚΤ και επομένως οι επιδράσεις στο ευρώ και στο κόστος δανεισμού κρατών και επιχειρήσεων έχουν ήδη ενσωματωθεί στις τιμές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στόχος της ΕΚΤ είναι η αποδυνάμωση του ευρώ γιατί ενισχύει θεωρητικά τις πληθωριστικές πιέσεις και τονώνει τις εξαγωγές.

Το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα έχει υποχωρήσει στο 1,36 περίπου έναντι του δολαρίου από 1,40 περίπου πριν ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι αναλάβει δράση με δηλώσεις του.

Οικονομολόγοι εκτιμούν ότι το ευρώ θα πρέπει να υποτιμηθεί κατά 10% έναντι των νομισμάτων των εμπορικών εταίρων της ευρωζώνης για να ενισχυθεί το πραγματικό ΑΕΠ κατά 0,7% την πρώτη χρονιά μετά την υποτίμηση.

Επομένως θα πρέπει να διολισθήσει κι άλλο έναντι του δολαρίου κι άλλων νομισμάτων για να έχει πιο αισθητή επίδραση στις εξαγωγές και την οικονομία.

Φυσικά, ένα αρκετά αποδυναμωμένο ευρώ θα μπορούσε να έχει επίσης κι άλλες επιδράσεις υπό την έννοια ότι ίσως οδηγήσει σε άνοιγμα των spreads στην ευρωπεριφέρεια.

Όμως, η προσοχή των περισσοτέρων θα επικεντρωθεί στην πολιτική της παροχής ρευστότητας για δάνεια προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ως ιδέα μοιάζει σωστή, αλλά στην πράξη δεν είναι εύκολο να ελέγξει κάποιος αν τα λεφτά πήγαν σε δάνεια αυτής της κατηγορίας.

Επιπλέον, υπάρχει η άποψη ότι τα χαμηλότοκα δάνεια θα βοηθήσουν μεν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στον Νότο, αλλά αυτές αντιμετωπίζουν πιο σοβαρά προβλήματα με την υποτονική ζήτηση για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, τα υψηλά χρέη και τη γραφειοκρατία.

Ως εκ τούτου, κρατάνε μικρό καλάθι για την αποτελεσματικότητα της στοχευμένης παρέμβασης.

Αν όμως έχουν δίκιο στο τελευταίο και η αποδυνάμωση του ευρώ δεν αποδειχθεί ικανή να κάνει τη διαφορά στις εξαγωγές, μερικοί αναρωτιούνται το προφανές:

Ποιος τελικά θα είναι ο μεγάλος ωφελημένος από τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ;

Τα μεγέθη των κινητών αξιών και εκείνων που τις κατέχουν, η πραγματική οικονομία ή και οι δύο;

Ο χρόνος θα δείξει.

Dr. Money