Oι αστοχίες που μπορεί να φέρουν νέο μνημόνιο!

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το μνημόνιο της Ελλάδας με την Ε.Ε. θα τερματιστεί στα τέλη του 2014.

Όμως, η εξάρτηση της χώρας από την Ε.Ε. θα συνεχισθεί επί μακρόν υπό άλλες, ελαστικότερες μορφές.

Επιπλέον, η χρηματοδότηση από το ΔΝΤ θα συνεχισθεί μέχρι το α΄ τρίμηνο του 2016.

Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, η χρηματοδότηση του προγράμματος προσαρμογής εμφανίζει μια τρύπα ύψους 11 δισ. ευρώ περίπου.

Η τρύπα δημιουργήθηκε από την εμπροσθοβαρή χρήση κεφαλαίων του προγράμματος για την επαναγορά ελληνικών ομολόγων προς τα τέλη του 2012 με στόχο τη μείωση του δημοσίου χρέους κατά 20 δισ. ευρώ περίπου.

Η τρύπα επρόκειτο να καλυφθεί μέσω της μετακύλισης παλαιότερων ελληνικών ομολόγων που διακρατούσαν η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες του ευρωσυστήματος, αλλά τελικά αυτό δεν έγινε δεκτό.

Όμως, η χώρα έχει λάβει τα μέτρα της.

Βγήκε στις αγορές και δανείστηκε 3 δισ. ευρώ μέσω πώλησης 5ετών ομολόγων τον περασμένο Απρίλιο.

Επιπλέον, προνομιούχες μετοχές αξίας 4,5 δισ. ευρώ περίπου εν μέρει αποπληρώθηκαν και εν μέρει ανανεώθηκαν ή θα ανανεωθούν. Το ίδιο ισχύει για τις προνομιούχες μετοχές του ΕΤΕΑΝ (πρώην ΤΕΜΠΜΕ) αξίας 1,2 δισ. ευρώ.

Ακόμη, ρευστά διαθέσιμα φορέων της γενικής κυβέρνησης ύψους 2-3 δισ. ευρώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν βραχυπρόθεσμες ανάγκες του κράτους.

Και φυσικά υπάρχουν τα αδιάθετα 11 δισ. ευρώ από το πακέτο των τραπεζών που μπορεί να μην χρησιμοποιηθούν μετά τα stress tests της ΕΚΤ το φθινόπωρο.

Εκ πρώτης όψεως, όλα μοιάζουν υπό έλεγχο.

Όμως, υπάρχουν δύο δυνητικές πηγές αβεβαιότητας:

Οι δημοσιονομικές επιδόσεις και το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα θα επιτευχθούν τόσο φέτος όσο και τα επόμενα χρόνια.

Όμως, δεν ισχύει το ίδιο και για το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.

Το πρόγραμμα είναι πολύ πίσω και έχει καταντήσει σύνηθες φαινόμενο να αναθεωρούνται συχνά οι εκτιμήσεις για τα έσοδα πτωτικά.

Πριν από μερικές εβδομάδες πληροφορηθήκαμε ότι ο στόχος για το 2014 προσαρμόστηκε στο 1,5 δισ. ευρώ από 3,56 δισ. που ήταν αρχικά στον προϋπολογισμό.

Πέρυσι, το δημόσιο εισέπραξε μόλις 1,3 δισ. ευρώ.

Είναι φανερό ότι με τέτοια πορεία εσόδων θα είναι πολύ δύσκολο να πιαστεί ο στόχος για σωρευτικά έσοδα ύψους 8,4 δισ. ευρώ ως τον Δεκέμβριο του 2016.

Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο από τη στιγμή που το ΣτΕ βγάζει αποφάσεις απαγορεύοντας τη μεταβίβαση μετοχών της ΕΥΔΑΠ και ίσως κι άλλων εταιρειών μετοχών στο ΤΑΙΠΕΔ, ενώ πολιτικοί αρχηγοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι τάσσονται εναντίον των πωλήσεων κρατικής περιουσίας.

Επομένως, είναι λογικό να υποθέσει κάποιος ότι η υστέρηση στα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις μπορεί να ανέλθει σε μερικά δισ. ευρώ το ίδιο χρονικό διάστημα.

Αυτά τα λεφτά θα λείπουν και θα πρέπει να καλυφθούν από κάπου.

Αν δεν γίνει εφικτό να καλυφθούν από άλλες πηγές, π.χ. αγορά, η Ελλάδα θα αναγκασθεί να ζητήσει νέο δάνειο από τους πιστωτές και επομένως να μπει σε νέο μνημόνιο.

Άρα, η πορεία του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που δεν πάει κατ' ευχήν μέχρι στιγμής είναι σημαντική για τη χώρα και τους απλούς ανθρώπους.

Καλό λοιπόν θα κάνουν οι πολιτικοί που θέλουν να απεμπλακούν από τα μνημόνια να λάβουν σοβαρά υπόψη τις αστοχίες στα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις.

Dr. Money