H χαλάρωση δεν είναι φάρμακο διά πάσαν νόσον

Η ποσοτική χαλάρωση (QE) θεωρείται από πολλούς στην Ελλάδα, στην ευρωζώνη και αλλού το σωστό αντίδοτο στον χαμηλό πληθωρισμό και στους ισχνούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Ο ρυθμός ανάπτυξης απογοήτευσε το α΄ τρίμηνο σε χώρες της ευρωζώνης όπως η Γαλλία όπου το ΑΕΠ ήταν αμετάβλητο σε σχέση με το δ΄ τρίμηνο του 2013.

Στην Ολλανδία, το ΑΕΠ μειώθηκε 1,4%, στην Πορτογαλία μειώθηκε 0,7%, στην Ολλανδία υποχώρησε 0,4% και στην Ιταλία μειώθηκε 0,1%. Από την άλλη πλευρά, η Γερμανία ξεχώρισε με αύξηση 0,8%.

Στοιχεία για την Ελλάδα σε τριμηνιαία βάση δεν υπάρχουν.

Μετά από αυτά τα νούμερα, πολλοί περιμένουν ότι η ΕΚΤ θα προχωρήσει σε μικρή μείωση των παρεμβατικών επιτοκίων και σε χρονική επέκταση του προγράμματος αναχρηματοδότησης με σταθερό επιτόκιο των τραπεζών, στις αρχές Ιουνίου.

Λιγότεροι δεν αποκλείουν να ανακοινώσει ένα νέο πρόγραμμα μακροπρόθεσμης παροχής ρευστότητας (LTRO) στις τράπεζες, που θα στοχεύει στην αύξηση των πιστώσεων προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ακόμη πιο λίγοι είναι εκείνοι που δεν αποκλείουν την εισαγωγή προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE), δηλαδή μαζικών αγορών χρεογράφων, κατά τα πρότυπα της Fed και της ιαπωνικής κεντρικής τράπεζας.

Οι εκτιμήσεις της ΕΚΤ για την πορεία της οικονομικής δραστηριότητας το β΄ τρίμηνο θα παίξουν ρόλο στις αποφάσεις που θα λάβει στις αρχές Ιουνίου.

Αν θεωρήσει ότι ενισχύεται ο ρυθμός μεγέθυνσης της οικονομίας της ευρωζώνης, η παρέμβαση θα είναι πιο περιορισμένη και σίγουρα δεν θα τεθεί θέμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Ίσως τεθεί θέμα χαλάρωσης από το φθινόπωρο, αν η οικονομία απογοητεύσει και υπάρξουν σημάδια αποπληθωρισμού.

Όμως, η ανορθόδοξη πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης είναι το φάρμακο για το πρόβλημα των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης και πληθωρισμού;

Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στις επιπτώσεις του συγκεκριμένου εργαλείου πολιτικής σε επιμέρους αγορές, δεν θα καταλήξει σε θετικά συμπεράσματα.

Η ποσοτική χαλάρωση έχει σταματήσει να δίνει ώθηση στις τιμές των εμπορευμάτων από την περίοδο 2010-2011.

Επίσης, δεν θεωρείται φίλος των αναδυόμενων αγορών από την περίοδο 2012-2013, ενώ έχει σταματήσει να ευνοεί το real estate.

Oι μετοχές είναι εκείνες που κάνουν τη διαφορά μέχρι στιγμής, ενσωματώνοντας τις προσδοκίες για αύξηση των εταιρικών κερδών, των χρηματοροών κ.τ.λ.

Αν η ποσοτική χαλάρωση δεν καταφέρει να δώσει την απαιτούμενη ώθηση στην οικονομία και στον πληθωρισμό, ενισχύοντας τα εισοδήματα, τα εταιρικά κέρδη δεν θα δικαιώσουν τις προσδοκίες των επενδυτών που ενσωματώνουν οι τιμές και οι αποτιμήσεις.

Σε αυτήν την περίπτωση, οι μετοχές θα πάρουν την κάτω βόλτα ή θα μπουν σε φάση στασιμότητας, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων αγορών, π.χ. εμπορεύματα.

Η πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης έχει να επιδείξει περιορισμένες επιτυχίες στο μέτωπο της οικονομικής ανάπτυξης μέχρι στιγμής.

Το πιθανότερο είναι πως το ίδιο θα συμβεί στην ευρωζώνη όταν και αν εφαρμοστεί.

Σε αυτήν την περίπτωση, οι μετοχές θα είναι ίσως το επόμενο θύμα.

Dr. Money