ΔΕΗ: Στα χνάρια του ΟΤΕ

Το σύστημα με τις χρυσές επιχειρηματικές εφεδρείες υιοθετεί η κυβέρνηση στη ΔΕΗ, ευελπιστώντας να έχει ανάλογα αποτελέσματα με αυτά στον ΟΤΕ. Αν και ο κ. Αθανασόπουλος θεωρείται επιτυχημένος μάνατζερ και χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην αγορά, όπως άλλωστε και ο κ. Βουρλούμης, οι πιθανότητες επιτυχίας στο έργο που αναλαμβάνει δεν είναι ίδιες, αν και υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των δύο περιπτώσεων.

Δημοσιεύθηκε: 25 Ιανουαρίου 2007 - 07:57

Dr Money

Με δύο και πλέον χρόνια καθυστέρηση η κυβέρνηση ξαναχτύπησε, υιοθετώντας ένα γνώριμο σύστημα. Το σύστημα των χρυσών επιχειρηματικών εφεδρειών.

Μετά τον βετεράνο τραπεζίτη κ. Παναγή Βουρλούμη, τον οποίο επέλεξε το 2004 για την κορυφή του ΟΤΕ, η ίδια κυβέρνηση αποφάσισε να επαναλάβει το πείραμα επιλέγοντας αυτή τη φορά τον βετεράνο μάνατζερ και ακαδημαϊκό κ. Παναγιώτη Αθανασόπουλο για πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ.

Το σύστημα των ”απομάχων” έχει τα καλά του. Τόσο ο κ. Βουρλούμης όσο και ο κ. Αθανασόπουλος δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν στην αγορά παρά μόνο ίσως στους εαυτούς τους. Γι’ αυτό τον λόγο είναι λιγότερο ευάλωτοι στις πολιτικές πιέσεις και στο δέλεαρ του χρήματος που αποτελεί κανόνα στο Δημόσιο.

Στόχος τους είναι η δόξα και η απόδειξη στους εαυτούς τους ότι μπορούν να αναλάβουν επιχειρήσεις-μονοπώλια που ταλανίζονται από χρόνια προβλήματα και να τις καταστήσουν ανταγωνιστικές σε ένα πιο απαιτητικό και απελευθερωμένο περιβάλλον αγοράς.

Ο κ. Βουρλούμης μπορεί έπειτα από 2 και πλέον χρόνια να ισχυριστεί ότι έχει βάλει το νερό στο αυλάκι, αν και το υπερωκεάνιο του ΟΤΕ δεν έχει διαφύγει πλήρως τον κίνδυνο να προσαράξει σε καμία ξέρα.

Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για το υπερωκεάνιο της ΔΕΗ που βρίσκεται σε κατάσταση ανάλογη με εκείνη του ΟΤΕ στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ή αν προτιμάτε στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Αυτό το γεγονός ίσως γίνει πιο αισθητό το καλοκαίρι που μας έρχεται αν η Βουλγαρία μειώσει τις εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας προς τη χώρα μας και η λειψυδρία πάρει διαστάσεις. Ο κίνδυνος μπλακ άουτ είναι υπαρκτός.

Όμως, ο κ. Αθανασόπουλος μπορεί να ποντάρει στην πτώση των τιμών του πετρελαίου για να μειώσει το κόστος της Επιχείρησης. Δεν θα πρέπει να είναι τόσο σίγουρος να θέλει να ποντάρει σε πιθανές διαβεβαιώσεις που έχει λάβει από την κυβέρνηση για την τιμολογιακή πολιτική και πιθανόν τις αποζημιώσεις που ζητά εδώ και χρόνια η ΔΕΗ από το κράτος για τις ανενεργές επενδύσεις του παρελθόντος.

Θα πρέπει εδώ να επιδείξει ρεαλισμό. Άλλωστε, η χώρα μπαίνει σιγά σιγά σε προεκλογική τροχιά.

Όμως, ο νέος ισχυρός άνδρας της ΔΕΗ δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα πληρώσει λιγότερα για άλλα πράγματα, όπως π.χ. για τους ρύπους.

Ούτε να ελπίζει ότι θα αλλάξει δραματικά το σημερινό σύστημα που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να αγοράζει ακριβότερα ρεύμα από τρίτους και να το πουλά φθηνότερα στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, μπαίνοντας μέσα.

Τα χειρότερα όμως ίσως μαντάτα ο κ. Αθανασόπουλος τα λάβει από τις Βρυξέλλες μέσα στους επόμενους μήνες. Κανένα τσουχτερό πρόστιμο και την εντολή να πουλήσει μέρος της εγκατεστημένης ισχύος της σε ανταγωνιστές της για να ανοίξει η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του πρώην κορυφαίου μάνατζερ της Toyota Ευρώπης δηλαδή.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.