OΠΑΠ: Λεφτά… που κάθονται!

Σε μια εποχή όπου οι εξαγορές και συγχωνεύσεις εταιριών δίνουν και παίρνουν με όπλο τη μεγάλη ρευστότητα και τη μόχλευση (leverage), το μεγαλύτερο cash cow της ελληνικής αγοράς βόσκει αμέριμνο.

Δημοσιεύθηκε: 23 Ιανουαρίου 2007 - 08:03

Dr Money

Αν ένας όμιλος private equity μπορούσε να χτυπήσει μια μεγάλη ελληνική εταιρία χωρίς να παρεμποδιστεί από τον βασικό της μέτοχο/μετόχους, ο ΟΠΑΠ θα ήταν σίγουρα μία από τις πρώτες επιλογές του.

Πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που ο λόγος χρέους προς ίδια κεφάλαια του ΟΠΑΠ ανέρχεται σε 0,1 και το EBITDA (κέρδη πριν από τόκους, φόρους, αποσβέσεις) ξεπερνά το καθαρό χρέος, αυτό δηλαδή που προκύπτει μετά την αφαίρεση των ρευστών διαθεσίμων. Η χαρά κάθε ομίλου private equity.

Ασφαλώς, η διοίκηση ενός οργανισμού που έχει διοριστεί από το Δημόσιο, δεν μπορεί να ενεργεί όπως το μάνατζμεντ που έχει τις ευλογίες ενός private equity.

Σε μια εποχή όμως όπου οι εξαγορές και συγχωνεύσεις είναι στην ημερησία διάταξη και υπάρχουν ήδη παραδείγματα οργανισμών τυχερών παιχνιδιών σε γειτονικές χώρες, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τα μεγάλα ρευστά διαθέσιμα που είχαν για να εξαγοράσουν μεγάλες εταιρίες στο εξωτερικό, όπως η ιταλική Lottomatica την αμερικανική GTech, απορεί κανείς που η ελληνική αγελάδα παραγωγής ρευστού δεν έχει κάνει ήδη το ίδιο.

Άλλωστε ο ΟΠΑΠ δεν χρειάζεται να κοιτάξει πιο μακριά από το ίδιο του το σπίτι για να βρει έναν καλό στόχο εξαγοράς. Αναφερόμαστε στην Intralot που θα του πρόσφερε πρόσβαση σε πολλές ξένες αγορές, θα τον έβαζε σ’ έναν παρεμφερή κλάδο, θα πρόσφερε συνέργιες και θα του πρόσθετε μέγεθος.

Ασφαλώς, μια τέτοια εξαγορά θα θεωρείτο από πολλούς πολιτικά αιρετική.

Όμως, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της πτώσης των διαφόρων τειχών ανά τον κόσμο, η εξαγορά του ποσοστού που διατηρεί στην Intralot ο βασικός της μέτοχος και οι φίλιες προς αυτόν δυνάμεις από τον ΟΠΑΠ δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο από μια έξυπνη επιχειρηματική κίνηση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι μια τέτοια επιχειρηματική κίνηση δεν ενέχει κινδύνους. Κάθε άλλο. Το να παντρέψεις δύο διαφορετικές εταιρικές κουλτούρες δεν είναι εύκολο πράγμα, ιδίως αν πρόκειται για μια ευλύγιστη ιδιωτική εταιρία με διεθνή παρουσία και έναν κλασικό αραμπά του ελληνικού δημοσίου.

Κάποιοι πιθανόν να ισχυριστούν ότι δεν χρειάζεται να αγοράσει ο ΟΠΑΠ την Intralot. Αυτό που χρειάζεται είναι να προσελκύσει το μάνατζμέντ της. Αυτό όμως ίσως αποδειχτεί ακόμη πιο δύσκολο, ιδίως στην κορυφή, για ευνόητους λόγους.

Φυσικά, υπάρχουν κι άλλοι δυνητικοί στόχοι εξαγοράς από τον ΟΠΑΠ, π.χ. στην Τουρκία και αλλού. Μόνο που όλοι αυτοί οι στόχοι δεν πρόκειται να περιμένουν για πάντα.

Η διοίκηση του ΟΠΑΠ έχει γνωστοποιήσει από το φθινόπωρο ότι στο 5ετές επιχειρηματικό σχέδιο που θα ανακοινώσει ο ΟΠΑΠ τις προσεχείς εβδομάδες θα γίνεται μνεία σε επεκτατικές κινήσεις στο εξωτερικό. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, που λέει η παροιμία.

Πάντως, οι μέτοχοι του ΟΠΑΠ δεν θα πρέπει να είναι πολύ ικανοποιημένοι, διαπιστώνοντας ότι ο οργανισμός θα μπορούσε να μεγιστοποιήσει την αξία των μετοχών τους, βελτιώνοντας τη διάρθρωση της κεφαλαιακής του δομής.

Η προσφυγή στον δανεισμό για εξαγορές στο εξωτερικό θα έκανε ακριβώς αυτό, αφού θα μείωνε το μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίου (WACC) του ΟΠΑΠ, ανεβάζοντας τις τιμές-στόχους για τη μετοχή αφού η προεξόφληση των προσδοκώμενων μελλοντικών μερισμάτων θα γινόταν με μικρότερο επιτόκιο (WACC).

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.