Tα «μαγικά» του ελληνικού πληθωρισμού!

Τα χρόνια που η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν, πολλά νοικοκυριά παραπονιόντουσαν ότι οι τιμές καταναλωτή αυξάνονταν πιο γρήγορα από τον πληθωρισμό που ανακοίνωνε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.

Τώρα πλέον οι καιροί έχουν αλλάξει.

Ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) υποχώρησε κατά 1,3% σε ετήσια βάση τον Μάρτιο, καταγράφοντας πτώση επί 13 συνεχείς μήνες.

Ο εθνικός ΔΤΚ είχε καταγράψει μείωση 1,7% την προηγούμενη χρονιά έναντι αύξησης 0,8% το 2012.

Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά από το 1967 που η Ελλάδα κατέγραψε αρνητικό πληθωρισμό.

Το 2013 ήταν επίσης η χρονιά με τον χαμηλότερο πληθωρισμό από το 1959 που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), όπως αποκαλείται πλέον.

Με άλλα λόγια ζούμε σε μια περίοδο αποπληθωρισμού, με την ΕΛΣΤΑΤ να διαμηνύει συχνά ότι εφαρμόζει τους κανόνες και τη μεθοδολογία της Εurostat.

Δεν πρόκειται ασφαλώς να αμφισβητήσουμε τα λεγόμενα του κ. Γεωργίου, επικεφαλή της ΕΛΣΤΑΤ, και της υπηρεσίας.

Όμως, οι εθνικές στατιστικές αρχές έχουν κάποια περιθώρια ελιγμών σε μερικά θέματα ή δεσμεύονται από άλλα, π.χ. τις έρευνες οικογενειακού προϋπολογισμού.

Δεν μπορούμε λοιπόν να μην επισημάνουμε ότι το πετρέλαιο κίνησης δεν συμπεριλαμβάνεται στο ΔΤΚ παρότι η απελευθέρωση της πετρελαιοκίνησης στις πόλεις είναι πλέον γεγονός.

Αν συμπεριλαμβανόταν, η πτώση των τιμών θα ήταν μεγαλύτερη πέρυσι τον Οκτώβριο που μειώθηκε ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης.

Επιπλέον, στον ΔΤΚ δεν αποτυπώνονται οι μεταβολές τιμών που οφείλονται σε εκπτώσεις ή προσφορές από σούπερ μάρκετ και άλλα καταστήματα για τους κατόχους καρτών ή κουπονιών.

Ούτε οι προσφορές με τη διάθεση κάποιου προϊόντος ως δώρου ή άλλες που αφορούν ειδικές κατηγορίες καταναλωτών.

Όσοι ψωνίζουν σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ γνωρίζουν ότι τέτοιες προσφορές είναι συχνές, σχεδόν καθημερινές, σε διάφορα προϊόντα.

Όμως, οι τιμοληψίες που διενεργεί η ΕΛΣΤΑΤ δεν πιάνουν αυτές τις μεταβολές των τιμών.

Ούτε πιάνουν τις μεταβολές τιμών στα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας που προτιμούν ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές λόγω της κρίσης και της συμπίεσης των εισοδημάτων αφού δεν συμπεριλαμβάνονται στον ΔΤΚ.

Ένα άλλο ζήτημα δημιουργεί η τάση να καταγράφεται μεταβολή τιμής που έχει γίνει σε κάποιο σημείο μέσα στον μήνα, π.χ. στις 20 Νοεμβρίου, σαν να έχει γίνει από την 1η του ίδιου μήνα.

Αυτή η τακτική μπορεί να επηρεάσει τον μέσο ετήσιο πληθωρισμό.

Στη σημερινή κατάσταση, τα ανωτέρω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η πραγματική υποχώρηση των τιμών είναι μεγαλύτερη από αυτήν που αποτυπώνει ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή.

Το αντίθετο πιθανόν συνέβαινε στο παρελθόν.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη, δηλαδή η μεγαλύτερη υποχώρηση των τιμών, μεταφράζεται σε ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών.

Από την άλλη πλευρά, το ονομαστικό ΑΕΠ θα έπρεπε να είναι χαμηλότερο αν ο αποπληθωρισμός ήταν μεγαλύτερος.

Επομένως, υπάρχουν κάποια ζητήματα με τον υπολογισμό του πληθωρισμού.

Απαιτούνται λοιπόν αλλαγές ως προς τα προϊόντα και τις σταθμίσεις ώστε να αντικατοπτρίζουν πιο πειστικά τις πραγματικές μεταβολές των τιμών καταναλωτή.

Dr. Money