To hot story των κατασκευών!

Όλοι μιλάνε για τις τράπεζες, όμως η ευχάριστη έκπληξη για τους επενδυτές το 2007 είναι πιο πιθανό να προέλθει από τις κατασκευές και ειδικότερα τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες. Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι γι’ αυτό.

Δημοσιεύθηκε: 19 Ιανουαρίου 2007 - 07:57

Dr Money

Οι κατασκευές δεν είναι ο πλέον αγαπητός κλάδος των Ελλήνων επενδυτών.

Οι περισσότεροι από τους τελευταίους δεν έχουν τις καλύτερες των αναμνήσεων από έναν κλάδο που μετεξελίχθηκε σ’ έναν από τους μεγαλύτερους με την είσοδο πλειάδας εταιριών στη Σοφοκλέους τη δεκαετία του 1990, για να απαξιωθεί στο ταμπλό και στη συνείδηση των περισσοτέρων στη συνέχεια, παρά τον υπερδιπλασιασμό του κατασκευαστικού έργου την ίδια περίοδο.

Όπως, η εποχή των ισχνών αγελάδων δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα, ιδίως για τις πιο ισχυρές απ’ αυτές.

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να πιστέψει κανείς ότι οι ισχυροί του κατασκευαστικού κλάδου εγκαταλείπουν την εποχή των ισχνών αγελάδων.

Οι 4 μεγάλοι όμιλοι έχουν υπογεγραμμένες συμβάσεις που πλησιάζουν τα 6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος αφορά σε έργα στην ελληνική επικράτεια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έχουν να περιμένουν υψηλά έσοδα φέτος και τα επόμενα χρόνια.

Όμως, οι υπογεγραμμένες συμβάσεις αναμένεται να αβγατίσουν κι άλλο τα επόμενα χρόνια. Έπειτα από πολύχρονες καθυστερήσεις, κάτι επιτέλους αρχίζει να κινείται στο μέτωπο των 7 μεγάλων οδικών έργων με συμβάσεις παραχώρησης.

Όσοι βλέπουν τι χρυσωρυχείο είναι η Αττική Οδός και η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, τα δυο μεγάλα έργα παραχώρησης που έχουν ολοκληρωθεί, μπορούν να συνειδητοποιήσουν περί τίνος πρόκειται.

Δεν είναι όμως μόνο τα έργα παραχώρησης. Η Ελλάδα τρέχει και δεν φτάνει να απορροφήσει τα κονδύλια από το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο ενώ έπονται τα έργα υποδομών που συγχρηματοδοτούνται από το Δημόσιο και το 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.

Σ’ όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν δεκάδες άλλα έργα υποδομής προϋπολογισμού αρκετών δισ. ευρώ του Δημοσίου υπό τη στενή και την ευρεία έννοια του όρου το 2007 και τα επόμενα χρόνια.

Κι αν υπάρχουν αμφιβολίες για την πορεία της ιδιωτικής κατασκευαστικής δραστηριότητας, κάτι που ίσως δεν δικαιολογείται από τις προβλέψεις για τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια που εκτιμάται μεταξύ 3,5%-4%, υπάρχουν αρκετά άλλα projects στο εξωτερικό, π.χ. η ΕΛΤΕΧ και η J&P Άβαξ στη Μέση Ανατολή και η Μηχανική στο real estate της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που θα μπορούσαν να κλείσουν το χάσμα.

Εκτός όμως απ’ όλα αυτά υπάρχει πάντοτε η προοπτική των εξαγορών, κυρίως χαρτοφυλακίου έργων, από μικρότερες κατασκευαστικές εταιρίες και πιθανόν η συγχώνευση δύο τουλάχιστον μεγάλων ομίλων τα επόμενα 2 με 3 χρόνια.

Κι αν αυτά δεν αρκούν αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά σε κάθε μια απ’ αυτές για να διαπιστώσει ότι έχουν αποκτήσει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Τέρνα του ομίλου ΓΕΚ-Τέρνα στην ενέργεια.

Το ράλι των μετοχών από τις αρχές του έτους έχει κλείσει κάπως το χάσμα των αποτιμήσεων που τις χώριζε από τον μέσο όρο του ευρωπαϊκού κατασκευαστικού κλάδου.

Παρ’ όλα αυτά, οι αποτιμήσεις τους δεν θεωρούνται απαιτητικές και δεν ενσωματώνουν τις προοπτικές ανάπτυξης των επόμενων ετών. Ίσως γιατί και οι ίδιες οι εταιρίες δεν φρόντισαν να κάνουν αυτό που όλες οι εισηγμένες εταιρίες θα έπρεπε να κάνουν.

Να βγάζουν τα οικονομικά αποτελέσματα που υπόσχονται ή και καλύτερα. Ποτέ όμως δεν είναι αργά, αρκεί να σταματήσουν να είναι εργολάβοι και να γίνουν σύγχρονα οργανωμένες εταιρίες.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.