Τρώγοντας έρχεται η όρεξη με το ΔΝΤ!

Η ισχυρή ζήτηση για το 5ετές ομόλογο που εκφράσθηκε με την υποβολή προσφορών άνω των 20 δισ. ευρώ και επιτόκιο χαμηλότερο του 5% είναι λογικό να έχει συνέχεια.

Οι περισσότεροι αναμένουν περαιτέρω αποκλιμάκωση των επιτοκίων δανεισμού του Δημοσίου και των εγχώριων επιχειρήσεων από τις διεθνείς αγορές σε βάθος χρόνου, αν όλα πάνε καλά.

Ενδιάμεσα, ίσως υπάρξει μια περίοδος σταθεροποίησης αφενός γιατί έχει ήδη γίνει μεγάλο ράλι στα ομόλογα και αφετέρου γιατί έρχονται οι ευρωεκλογές που είναι εστία αβεβαιότητας.

Με την Ελλάδα να έχει καλύψει το χρηματοδοτικό κενό του 2014 και να ευελπιστεί ότι θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει μέρος τουλάχιστον από τα 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ μετά τα στρες τεστ της ΕΚΤ για να καλύψει το εναπομείναν κενό της περιόδου 2015-2016, το ενδιαφέρον στρέφεται αλλού:

Στην πιθανή εγκατάλειψη του προγράμματος του ΔΝΤ που λήγει το α΄ τρίμηνο του 2016 μετά τη φετινή χρονιά.

Πρόκειται για μια κίνηση με ισχυρό πολιτικό συμβολισμό, αλλά η χρησιμότητά της ή μη θα πρέπει να κριθεί με οικονομικά κριτήρια.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το κόστος δανεισμού από τις αγορές θα πρέπει να συγκριθεί με το κόστος δανεισμού από το ΔΝΤ, με την υπόθεση ότι η Ελλάδα μπορεί να βρει τα λεφτά, κάτι που θεωρείται πλέον πιο πιθανό.

Υπενθυμίζουμε ότι το ΔΝΤ προβλέπεται να δανείσει κάπου 15 δισ. ευρώ στην Ελλάδα μέχρι και το α΄ τρίμηνο του 2016 σε τριμηνιαίες δόσεις μετά την αναμενόμενη εκταμίευση του ποσού των 3 δισ. ευρώ και πλέον τον ερχόμενο Μάιο.

Πώς έχουν τα δεδομένα:

Η Ελλάδα φαίνεται ότι μπορεί να δανεισθεί από τις αγορές με σταθερό επιτόκιο ίσο με το 3μηνο Euribor συν 450 μονάδες βάσης ή χαμηλότερα.

Την ίδια στιγμή, δανείζεται από το ΔΝΤ με επιτόκιο ίσο με το 3μηνο κυμαινόμενο SDR επιτόκιο συν 400 μονάδες βάσης, όπου SDR είναι τα Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα.

Το SDR είναι ένα καλάθι από 4 νομίσματα, ευρώ, δολάριο, γεν και στερλίνα.

Επομένως η μετατροπή των SDR σε ευρώ ενέχει κάποιο συναλλαγματικό κίνδυνο για την ελληνική πλευρά. Το 3μηνο κυμαινόμενο επιτόκιο SDR προκύπτει από τον μέσο όρο των 3μηνων επιτοκίων των 4 νομισμάτων.

Επομένως, η σύγκριση δείχνει ότι το κόστος δανεισμού από τις αγορές και το ΔΝΤ δεν απέχει πολύ με βάση τα σημερινά δεδομένα.

Αξίζει να τονισθεί ότι το στοκ των εντόκων γραμματίων είναι 15 δισ. ευρώ περίπου όσο κι ο υπολειπόμενος δανεισμός από το ΔΝΤ.

Αν ληφθεί υπόψη ότι αναμένεται μείωση του μέσου επιτοκίου των εντόκων πολύ κάτω από το 3% φέτος έναντι 4,2% το 2013, δηλαδή μείωση 1,5% της μονάδας και πλέον, το κόστος δανεισμού από τις αγορές είναι πολύ φθηνότερο σε σχέση με του ΔΝΤ.

Υπάρχουν λοιπόν οικονομικοί λόγοι που συνηγορούν υπέρ της αντικατάστασης των δανείων του ΔΝΤ με άλλα από την αγορά υπό την προϋπόθεση ότι η βελτίωση των θεμελιωδών μεγεθών της οικονομίας θα συνεχισθεί.

Τρώγοντας (από τις αγορές) έρχεται η όρεξη, λοιπόν.

Dr. Money