Σπάστε τα δεσμά της …ασπιρίνης και του ντεπόν!

Ένα από τα θέματα τριβής της τρόικας με την κυβέρνηση είναι τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ). Είναι εκείνα που μπορούν να διατίθενται στο ευρύ κοινό χωρίς ιατρική συνταγή και δεν επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία.

Περιλαμβάνουν τα φάρμακα για το κρυολόγημα και τον βήχα, τα συμπληρώματα διατροφής (βιταμίνες), τα αναλγητικά, τα φάρμακα για τη φροντίδα του δέρματος, των ματιών και το πεπτικό σύστημα.

Η έκθεση του ΟΟΣΑ (εργαλειοθήκη) τάσσεται υπέρ της άρσης των περιορισμών που ισχύουν σήμερα στα ΜΗΣΥΦΑ στην Ελλάδα, που αντιστοιχούν στο 12% περίπου της αγοράς των φαρμακευτικών προϊόντων.

Οι παρεμβάσεις αφορούν την πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων από περισσότερα σημεία πώλησης και την ελεύθερη διαμόρφωση των τιμών.

Στόχος είναι να δοθεί η δυνατότητα στον Έλληνα καταναλωτή να αγοράζει τα ΜΗΣΥΦΑ με μεγαλύτερη ευκολία από περισσότερα σημεία και όχι αποκλειστικά από τα φαρμακεία. Η ένταση του ανταγωνισμού εκτιμάται ότι θα συμβάλει στη συμπίεση των τιμών, ενώ θα δημιουργηθούν κι ευνοϊκότερες συνθήκες για είσοδο νέων επιχειρήσεων και μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων στην αγορά.

Θα περίμενε κανείς ότι αυτοί είναι αρκετά σοβαροί λόγοι για να υποστηρίξει η κυβέρνηση και τα κόμματα ένα τέτοιο φιλολαϊκό μέτρο σε μια χώρα που μαστίζεται από την ακρίβεια και την υψηλή ανεργία. Κι όμως αυτό δεν συμβαίνει λόγω των έντονων αντιδράσεων από τη συντεχνία των φαρμακοποιών. 

Αυτό δεν ξενίζει γιατί εκείνοι είναι που επωφελούνται από το προστατευτικό καθεστώς στα ΜΗΣΥΦΑ.

Αντίθετα, κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην Πορτογαλία, η οποία βρίσκεται μαζί με την Ελλάδα σε πρόγραμμα στήριξης υπό τη στενή επιτήρηση της τρόικας. Η Πορτογαλία έχει απελευθερώσει πλήρως την αγορά των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων από το 2005, με αποτέλεσμα να πωλούνται εκτός φαρμακείων με ελεύθερο καθεστώς τιμολόγησης. Μάλιστα δεν επιβάλλει την πώληση των ΜΥΣΗΦΑ αποκλειστικά από φαρμακοποιούς ή και βοηθούς φαρμακοποιούς, αλλά δίνει τη δυνατότητα να γίνεται υπό την εποπτεία τους.

Σε άλλες χώρες, όπως η Ιταλία, ο νόμος απαιτεί την παρουσία φαρμακοποιού σε πωλήσεις ΜΥΣΗΦΑ εκτός φαρμακείων.

Αναμφισβήτητα, κάθε χώρα έχει τις ιδιαιτερότητές της.

Στην Ελλάδα, οι φαρμακοποιοί περιμένουν μήνες για να πληρωθούν από τον ΕΟΠΥΥ και επομένως το ρευστό που καταβάλλουν οι πελάτες τους για να αγοράσουν τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα τους είναι πολύτιμο. Αυτή η εμπορική πρακτική του ΕΟΠΥΥ, ή όπως αλλιώς θα λέγεται, πρέπει κάποτε να σταματήσει, αλλά θα πάρει κάποιο χρόνο.

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να παραγνωρισθεί μια άλλη διάσταση του θέματος που έδωσε ξένη αναλύτρια με πολύ καλή γνώση της ελληνικής πραγματικότητας. «Οι φαρμακοποιοί μαζί με άλλους (γιατρούς, φαρμακοβιομηχανίες κ.ά.) έβγαλαν πολλά λεφτά από το διαλυμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της Ελλάδας στο παρελθόν. Δεν θα πάθουν τίποτα αν συνεχίσουν να του παρέχουν πίστωση για κάποιο διάστημα ακόμη», τόνισε, προσεγγίζοντας το θέμα από άλλη σκοπιά.

Η ίδια συμπλήρωσε ότι δεν είδε φαρμακεία να κλείνουν κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της κρίσης, αλλά αντίθετα είδε να ανοίγουν σχεδόν δίπλα-δίπλα σε γειτονιές της Αθήνας.

«Αντί η κυβέρνηση να παρουσιάσει τα στοιχεία στον λαό και να συγκρουσθεί με συντεχνίες, όπως οι φαρμακοποιοί, βάζοντας το συμφέρον των πολιτών πάνω από τα κέρδη τους, και κερδίζοντας πόντους στην κοινή γνώμη, μοιάζει να υποχωρεί στις πιέσεις τους», συμπλήρωσε.

Έχουμε λοιπόν φθάσει στο σημείο να πιέζει η τρόικα για μεταρρυθμίσεις στα ΜΗΣΥΦΑ που έχουν ευρύτερες θετικές επιδράσεις στον κόσμο και να βάζει προσκόμματα η κυβέρνηση, εισακούγοντας τις απόψεις των συντεχνιών.

Θα ήταν ευχής έργον να σταματούσε αυτό το βιολί, αλλά θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.

Αν, πάντως, η ασπιρίνη και άλλα τέτοια φάρμακα και καλλυντικά έχουν γίνει φθηνότερα και πιο εύκολα προσβάσιμα στα πορτογαλικά νοικοκυριά, δεν βλέπουμε τον λόγο να μη γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα.

Έστω με καθυστέρηση 9 ετών.

Dr. Money