H «μοιρασιά» και ο νόμος του ισχυρού!

Οι αγρότες ετοιμάζονται σήμερα για το μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τον νέο τρόπο φορολόγησής τους.

Το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση έχει ενδώσει σε πολλά από τα αιτήματά τους μέχρι στιγμής δεν τους είναι αρκετό. Οι αγρότες γνωρίζουν ότι αν αρχίσουν να τους φορολογούν, αυτό θα έχει συνέχεια και θέλουν να το αποφύγουν.

Eίναι πολύ δύσκολο να συνηθίσουν τη νέα κατάσταση, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι οι 9 και πλέον στους 10 δήλωναν ετήσια εισοδήματα που υπολείπονταν του αφορολόγητου τα προηγούμενα χρόνια.

Φυσικά, το γεγονός ότι δήλωναν εισοδήματα που είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας δεν εμπόδισε τους περισσότερους να αποκτήσουν περιουσιακά στοιχεία, π.χ. σπίτια, μηχανήματα, καταθέσεις, που δεν προδίδουν φτώχεια τις προηγούμενες δεκαετίες.

Ακόμη και δάνεια έχουν χαριστεί σε κάποιους.

Όμως, φανταζόμαστε ότι όλοι οι αγρότες συμφωνούν στο αίτημα να φέρουν πίσω τα «κλεμμένα» στα κρατικά ταμεία όλοι οι άλλοι.

Συμπαραστάτες στον «αγώνα» τους για μη φορολόγηση έχουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και πολλούς βουλευτές των δύο κομμάτων της συμπολίτευσης που έσπευσαν χθες να καταθέτουν σωρεία ερωτήσεων προς τους αρμόδιους υπουργούς για το θέμα.

Αλλά γιατί να μην αντιδρούν έτσι οι αγρότες όταν ακούνε ότι οι δικαστές εξαιρούν εαυτούς από τις μνημονιακές περικοπές και μετά επεκτείνουν τις εξαιρέσεις σ' άλλες πολυπληθείς ομάδες, όπως οι ένστολοι κ.ά. αφού υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα για μοίρασμα;

Κι όταν πληροφορούνται ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να μην φορολογηθεί το επίδομα επικινδυνότητας στις ένοπλες δυνάμεις που ήταν αφορολόγητο κατά 65% μέχρι πρότινος;

Πού δηλαδή να μάθαιναν και τ' άλλο που συνέβη τον Απρίλιο του 2012 όταν η Ελλάδα ήταν με το ένα πόδι μέσα στο ευρώ και με τ' άλλο απέξω.

Οι τότε υπουργοί Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση Παπαδήμου υπέγραφαν απόφαση με την οποία δεν φορολογούταν εξολοκλήρου το εισόδημα που εισέπρατταν οι ιπτάμενοι (πιθανόν κι άλλοι) που υπηρετούσαν σε νατοϊκές βάσεις στο εξωτερικό κι αλλού.

Μέχρι τότε, το 50% του ποσού που εισέπρατταν φορολογούνταν.

Μιλάμε για ποσά από 90 μέχρι 100 χιλ. ευρώ ετησίως για ιπτάμενους.
Με άλλα λόγια, ένας τέτοιος στρατιωτικός θα εισέπραττε 35 χιλ. ευρώ από την Ελλάδα εκ των οποίων κάπου 9.000 ευρώ ήταν αφορολόγητα και επιπλέον θα λάμβανε 98.000 ευρώ για την υπηρεσία του στη νατοϊκή βάση.

Ετήσιο συνολικό εισόδημα κάπου 135 χιλ. ευρώ εκ των οποίων 107 χιλ. ευρώ αφορολόγητα. Πέραν φυσικά όλων των άλλων διευκολύνσεων, προνομίων.

Φυσικά, το ανωτέρω παράδειγμα αφορά έναν σχετικά μικρό αριθμό στρατιωτικών.

Όμως, είναι ενδεικτικό των προνομίων που απολαμβάνουν ορισμένοι λόγω επιρροής στα πολιτικά κέντρα εξουσίας. Ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές για τη χώρα.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην τρόικα για να βάλει κάποια τάξη στο ελληνικό πελατειακό κράτος. Φανταζόμαστε ότι θα πρέπει να έχουν απογοητευθεί. Οι αντιμνημονιακοί δεν είχαν τέτοιες ελπίδες έτσι κι αλλιώς.

Μετά από 5 - 6 χρόνια ύφεσης, με την ανεργία στο 28% και το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα να έχει υποχωρήσει κατά 25% και το μέσο διαθέσιμο εισόδημα (μετά από φόρους) κατά 35%, η νοοτροπία δεν έχει αλλάξει.

Το αποδεικνύει η επικράτηση του νόμου του ισχυρού στη μοιρασιά του πολυδιαφημισμένου πρωτογενούς πλεονάσματος.

Στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι ομάδες, συντεχνίες που έχουν τις περισσότερες ψήφους και είναι καλύτερα οργανωμένες, έχουν το πάνω χέρι στη μοιρασιά που κάνει η εκάστοτε κυβέρνηση.

Ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει αυτό σταδιακά, ίσως μετά από χρόνια θα είναι να συνειδητοποιήσουν ολοένα και περισσότεροι πολίτες ότι δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα, ούτε μάννα εξ ουρανού. Αυτό πιθανόν να συμβεί όταν κατανοηθεί από ευρύτερο μέρος του πληθυσμού πως ό,τι κερδίζει μια ομάδα το παίρνει από κάποια άλλη όσο η πίτα της οικονομίας δεν μεγαλώνει.

Και επιπλέον η μεγάλη μάζα του κόσμου ψηφίζει υποψηφίους, ανεξαρτήτως κόμματος, που διακρίνονται για τις ικανότητές τους, την ευθύτητά τους και την προσκόλλησή τους στο ευρύτερο καλό και όχι στο συντεχνιακό.

Μέχρι τότε έχουμε καιρό και οι αγρότες μπορούν να ελπίζουν ότι δεν θα φορολογούνται όπως οι υπόλοιποι σ' αυτήν τη χώρα.

Dr. Money