Ο φόρος στα ακίνητα είναι άδικος κ. Στουρνάρα!

Φαίνεται ότι πολλοί βουλευτές της Ν.Δ. στην Αττική γενικότερα και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα το έχουν πάρει απόφαση ότι δεν θα επανεκλεγούν την επόμενη φορά.

Δεν εξηγείται διαφορετικά η απάθεια, με ελάχιστες εξαιρέσεις, με την οποία αντιμετωπίζουν τον νέο φόρο στα ακίνητα.

Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας τους λέει στη Βουλή ότι δεν θα εισπράξει ούτε 120 εκατ. ευρώ από τα αγροτεμάχια από το σύνολο των 2,65 δισ. ευρώ που ευελπιστεί να εισρεύσουν στον κρατικό κορβανά και αυτοί απλώς τον ακούνε.

Κι όλα αυτά σε μια χώρα που έχει πάνω από 50 εκατ. στρέμματα γης, αν πιστέψουμε διάφορα δημοσιεύματα.

Αν αυτό είναι δίκαιος καταμερισμός βαρών, τότε θα πρέπει να ξαναδούμε τον ορισμό του δίκαιου φόρου όπως ο αρμόδιος υπουργός θεωρεί τον νέο φόρο.

Είχαμε αναφέρει παλαιότερα ότι ο κ. Στουρνάρας είχε δίκιο όταν επεσήμανε πως το έσοδο από τον νέο φόρο υπολείπεται του μέσου όρου της Ε.Ε. και της ευρωζώνης ως ποσοστό του Α.Ε.Π.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο ίδιος στη Βουλή, το συνολικό έσοδο του νέου φόρου είναι περίπου 1,6 %, - 1,7% του Α.Ε.Π. έναντι 1,9% στην υπόλοιπη ευρωζώνη και 2,1% στην Ε.Ε. των 27.

Όμως, αυτό είναι η μία πλευρά του στόρι.

Ανατρέχοντας στη διεθνή βιβλιογραφία κάποιος, θα διαπιστώσει ότι τα έσοδα από τον φόρο στα ακίνητα ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξάνονται καθώς οι χώρες γίνονται πλουσιότερες.

Όμως, η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί πάνω από 23% σε πραγματικές τιμές την τελευταία πενταετία, ενώ τα έσοδα από τον φόρο ακινήτων έχουν υπερπενταπλασιασθεί το ίδιο χρονικό διάστημα.

Από 400-500 εκατ. ευρώ το 2009-2010 στις προσδοκίες για 2,65 δισ. ευρώ το 2014.

Επομένως, η Ελλάδα πάει κόντρα στη διεθνή τάση.

Οι υποστηρικτές του φόρου στα ακίνητα θεωρούν ότι είναι πιο αποτελεσματικός γιατί έχει μια εφάπαξ επίπτωση στον πλούτο και δεν επηρεάζει τις επενδυτικές αποφάσεις γιατί δεν έχει επίπτωση στις αποδόσεις (rate of return).

Οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι πιο αποτελεσματικός στην καταπολέμηση της σπέκουλας στην αγορά ακινήτων και στη μείωση της μεταβλητότητας των τιμών των σπιτιών κ.α.

Προφανώς, αναφέρονται σε άλλες αγορές ακινήτων, π.χ. Βρετανία, ΗΠΑ κ.α., όπου πολύς κόσμος αγοράζει ακίνητα για επένδυση και όχι ως ένα είδος αποταμίευσης, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα.

Στη χώρα μας, τα ακίνητα ήταν ανέκαθεν πολύ περισσότερο μια μορφή αποταμίευσης, παρά οτιδήποτε άλλο.

Κάθε οικογένεια επεδίωκε να βάλει ένα κεραμίδι στο κεφάλι της και επιπλέον, αν μπορούσε, ένα για το παιδί της.

Συνήθως το κορίτσι ή τα κορίτσια.

Αυτό εξηγεί τον υψηλό βαθμό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η καγκελάριος Μέρκελ το είχε επισημάνει στους συμπατριώτες της, όταν είχε βγει η έκθεση της ΕΚΤ (ECB wealth report) που έδειχνε το μέσο ελληνικό, ιταλικό, ισπανικό νοικοκυριό να έχει μεγαλύτερο πλούτο σε σύγκριση με τον μέσο Γερμανό, το αυταπόδεικτο.

Στη Νότια Ευρώπη, είχε πει, οι άνθρωποι έχουν σπίτια και δεν τα νοικιάζουν όπως στη Γερμανία όπου το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι 44%.

Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του φόρου ακινήτων, ο τελευταίος είναι πιο προοδευτικός και δίκαιος γιατί τα ακίνητα κατέχονται από άτομα με υψηλά εισοδήματα.

Όμως, όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε μεγάλο βαθμό λόγω κληρονομιών, παράδοσης δεκαετιών κ.ά.

Ούτε φυσικά ισχύει ότι τα έσοδα από τον φόρο ακινήτων θα έχουν ως όφελος την παροχή καλύτερων δημόσιων υπηρεσιών.

Δυστυχώς, η αποδοχή υποθέσεων και παραδοχών που ισχύουν σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, αλλά όχι στην Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε λανθασμένες πολιτικές που θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην αγορά ακινήτων και στην εθνική οικονομία.

Ο κ. Στουρνάρας δεν έχει δίκιο.

Ο νέος φόρος στα ακίνητα δεν είναι ούτε δίκαιος, ούτε αναπτυξιακός.

Dr. Money