Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

«Πικρές» αλήθειες για ακίνητα και ραντιέρηδες!

Το κράτος προσπαθεί να μπαλώσει τρύπες, υπερφορολογώντας πολλά αστικά ακίνητα, επειδή το πολιτικό σύστημα δεν θέλει να πειραχτεί ο πυρήνας του και άλλες ομάδες συμφερόντων. Η προσγείωση των αντικειμενικών αξιών δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα.

«Πικρές» αλήθειες για ακίνητα και ραντιέρηδες!
Πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας προκαλούσε πολλές αντιδράσεις ισχυριζόμενος σε τηλεοπτική εκπομπή ότι δεν υπάρχει υπερφορολόγηση στην Ελλάδα.

Την επομένη γράφαμε εδώ ότι από τη δήλωσή του μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι η πολιτική δεν θα τον κερδίσει εύκολα γιατί κανείς Έλληνας πολιτικός που σέβεται το αξίωμά του ή έχει φιλοδοξίες δεν θα ξεστομούσε τέτοιο πράγμα.

Το ίδιο βράδυ, ο ίδιος μας έλεγε ότι το συμπέρασμα του Dr. Money ήταν σωστό.

Χθες, ο κ. Στουρνάρας τάραξε ξανά τα νερά σε συνέντευξή του στο Βήμα γιατί αναφερόμενος στον ενιαίο φόρο ακινήτων τόνισε «να πληρώσει κι η Εκάλη».

Όμως, αυτή ήταν μια πολιτική δήλωση, που απευθυνόταν στο λαϊκό αίσθημα.

Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που γράφαμε για τα ακίνητα και τις αντικειμενικές τιμές, αυτό που γνώριζαν λίγο-πολύ όλοι στην πιάτσα της κτηματαγοράς.

Αν οι αντικειμενικές τιμές προσαρμόζονταν στα επίπεδα των εμπορικών - κάτι που ακούγεται και είναι απόλυτα λογικό-, θα πλήττονταν περισσότερο οι λαϊκές συνοικίες.

Κι αυτό γιατί οι αντικειμενικές τιμές υπολείπονταν εκεί κατά πολύ των εμπορικών και επομένως οι κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών θα έπρεπε να πληρώσουν αναλογικά περισσότερο φόρο.

Το αντίθετο θα συνέβαινε στις ακριβές περιοχές γιατί εκεί οι εμπορικές τιμές είχαν πέσει κατακόρυφα, προσεγγίζοντας ή υποχωρώντας κάτω από τις αντικειμενικές.

Αυτό που ήταν οικονομικά σωστό δεν ήταν πολιτικά αποδεκτό, αναφέραμε.

Όπως κι έγινε.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να αφήσει τις αντικειμενικές αξίες εκεί που βρίσκονται από το 2007 γιατί διαφορετικά θα προκαλούσε το λαϊκό αίσθημα και θα δημιουργείτο πολιτικό πρόβλημα.

Διαβάσαμε πρόσφατα στην Καθημερινή ότι οι εμπορικές τιμές σε λαϊκές περιοχές όπως η Κυψέλη έχουν υποχωρήσει όσο σε ακριβές περιοχές όπως η Εκάλη.

Όμως, αν και υπάρχει υποχώρηση των εμπορικών τιμών παντού, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι το ποσοστό είναι παρόμοιο σε όλες τις λαϊκές και τις ακριβές περιοχές.

Χωρίς αμφιβολία, πολλοί υποστηρίζουν την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στα επίπεδα των εμπορικών, ελπίζοντας ότι θα πληρώσουν λιγότερο φόρο.

Όμως, οι των ακριβών περιοχών κάνουν λάθος.

Ακόμη κι αν οι αντικειμενικές τιμές προσεγγίσουν τις εμπορικές, οι ακριβές περιοχές θα πληρώσουν τον ίδιο ή και μεγαλύτερο φόρο μελλοντικά.

Ιδίως αν η χώρα κυβερνηθεί από κόμματα της κεντροαριστεράς.

Όπως σωστά επεσήμανε ο γενικός γραμματέας εσόδων Χ. Θεοχάρης, ο φόρος ακινήτων είναι «αριστερός φόρος».

Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους που συνδέονται με διαφορετικές ταχύτητες αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών, με διαφοροποίηση των συντελεστών ανά γεωγραφικά διαμερίσματα και με την εφαρμογή του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

Για να μην συμβεί κάτι τέτοιο και για να υπάρξει μια γενική ελάφρυνση θα πρέπει να συμβούν τα ακόλουθα:

Πρώτον, να υπάρξει αναδιανομή στα προβλεπόμενα έσοδα του ενιαίου φόρου ώστε τα αστικά ακίνητα να έχουν μικρότερη συμμετοχή και τα αγροτεμάχια και οι λοιπές εκμεταλλεύσιμες γεωργικές εκτάσεις μεγαλύτερη.

Προφανώς, αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσο ο φόρος που αναλογεί στα αγροτεμάχια είναι 1 ευρώ το στρέμμα και η απόσταση από τη θάλασσα σε περιοχές-φιλέτα που βγάζουν μάτι δεν λαμβάνεται υπόψη.

Οι αντιδράσεις των βουλευτών της επαρχίας δεν φαίνεται να ευνοούν μια τέτοια εξέλιξη.

Δεύτερον, να χαμηλώσει κι άλλο ο πήχης για τα έσοδα από τον ενιαίο φόρο ακινήτων ώστε να πέσει αρκετά πιο κάτω από τα 2,65 δισ. ευρώ που υπολογίζεται σήμερα.

Σε αυτήν την περίπτωση ο φόρος στα αστικά ακίνητα θα μπορούσε να μειωθεί και το πολιτικό σύστημα να ευνοήσει περισσότερο τις λαϊκές περιοχές.

Όμως, η τρόικα δεν πρόκειται να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο αν η τρύπα δεν καλυφθεί από αλλού.

Αν δεχθούμε ότι ο φόρος ακινήτων αποσκοπεί στη φορολόγηση του πλούτου, τότε καμία μορφή πλούτου δεν προσφέρεται περισσότερο για φορολόγηση σήμερα από το ρευστό.

Ένα νοικοκυριό με συνολική περιουσία 350 χιλ. ευρώ σε αστικά ακίνητα φορολογείται βαριά, αλλά το ίδιο νοικοκυριό με περιουσία 350 χιλ. ευρώ μόνο σε καταθέσεις παραμένει στο απυρόβλητο.

Είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν.

Όμως, κάτι τέτοιο θα φέρει την κυβέρνηση σε αντιπαράθεση με τους ραντιέρηδες, αρκετοί από τους οποίους μπορεί να είναι επίσης κάτοχοι ακινήτων και αγροτεμαχίων.

Δεν γνωρίζουμε αν έχει το στομάχι για κάτι τέτοιο.

Συμπεριλαμβανομένου του κ. Στουρνάρα, που θέτει θέμα δικαιοσύνης και λαϊκού αισθήματος για τη φορολόγηση των ακινήτων στα ακριβά προάστια της Αθήνας.

Dr. Money


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v