Η κυβέρνηση να κλείσει το μάτι στις αγορές

Η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. προβλέπουν έξοδο της ελληνικής οικονομίας από το τούνελ της ύφεσης την επόμενη χρονιά μετά από μία εξαετία.

Φυσικά, κάποιοι άλλοι, όπως ο ΟΟΣΑ, έχουν τους ενδοιασμούς τους και προβλέπουν ότι το 2014 θα είναι άλλη μία χρονιά ύφεσης.

Προφανώς, κάποιος κάνει λάθος.

Αυτό έχει σημασία για πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους αλλά και για έναν ακόμη λόγο.

Η κυβέρνηση έχει θέσει στόχο την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές την επόμενη χρονιά, για πρώτη φορά από τις αρχές Απριλίου 2010, ώστε να μπορέσει να μαζέψει κάποια κεφάλαια για να καλύψει μέρος των χρηματοδοτικών αναγκών της.

Για να το επιτύχει θα πρέπει να υπάρχει καλό κλίμα στις διεθνείς αγορές, πολιτική σταθερότητα και περαιτέρω βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών της χώρας.

Είναι γνωστό ότι οι πιστωτές δίνουν μεγάλη έμφαση στην επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος ίσου με 1,5% του ΑΕΠ.

Επειδή θεωρούν ότι τα περιοριστικά μέτρα ύψους 3,7 δισ. ευρώ που εγκρίθηκαν για το 2014 δεν αρκούν για την επίτευξη του στόχου, φέρονται να ζητούν περισσότερα με δημοσιονομικό όφελος.

Πρόκειται για το δημοσιονομικό κενό του 2014 που έχει προκύψει στις διαβουλεύσεις της ελληνικής πλευράς με την τρόικα και το οποίο άλλοι ανεβάζουν στο 1 δισ. ευρώ και άλλοι στο 1,5 δισ. πλέον.

Ο κατατεθείς προϋπολογισμός περιλαμβάνει εξοικονομήσεις ύψους 4,8 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις χθεσινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα στη Βουλή.

Όμως, τα περιοριστικά μέτρα καταλήγουν να συμπιέζουν τη ζήτηση και να μειώνουν τις πιθανότητες επιστροφής σε αναιμικό, έστω, ρυθμό ανάπτυξης το 2014.

Φυσικά, υπάρχει κι η άλλη άποψη που θέλει η δημοσιονομική εξυγίανση να δίνει ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα, μειώνοντας την αβεβαιότητα για παραγωγικές επενδύσεις.

Το τελευταίο επιχείρημα θα είχε μεγαλύτερη βάση αν η ελληνική οικονομία λειτουργούσε με φυσιολογικούς ρυθμούς, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ακόμη.

Επομένως, η ενίσχυση της δημοσιονομικής προσπάθειας αποδυναμώνει την οικονομική δραστηριότητα και επομένως τις πιθανότητες ανάκαμψης.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ μιας έκπτωσης στον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα και της ανάκαμψης της οικονομίας το 2014.

Αυτό καθίσταται πιο επιτακτικό αν ο στόχος για μερική χρηματοδότηση της Ελλάδας από τις αγορές και η αποφυγή ενός νέου δανείου, και πιθανώς των συνοδευτικών του όρων, εν είδει μνημονίου, παραμείνει.

Κι αυτό γιατί η πλειονότητα των επενδυτών που είναι διατεθειμένοι να πάρουν ελληνικό ρίσκο, αγοράζοντας ομόλογα, δίνει μεγαλύτερο βάρος στην ανάπτυξη, παρά στην επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου.

Μακάρι, φυσικά, η χώρα να καταφέρει να συνδυάσει τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος με την ανάκαμψη το 2014.

Όμως, με ευχές δεν λύνονται τα ζητήματα.

Στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση ίσως χρειαστεί να θυσιάσει τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα ίσο με 1,5% του ΑΕΠ αν θέλει να βγει στις αγορές.

Dr. Money