Το ταγκό με την τρόικα θέλει δύο!

Η συγκεκριμένη εξέλιξη δεν θα πρέπει να εκπλήσσει, ούτε να προκαλεί ανησυχία υπό μία προϋπόθεση.

Η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι των δανειστών θα φθάσουν σε συμφωνία για τα προαπαιτούμενα της δόσης του περασμένου Ιουλίου μέχρι τα τέλη της εβδομάδας όπου η τρόικα αναχωρεί από την Αθήνα.

Αν μάλιστα έλθουν πιο κοντά σε άλλα εκκρεμή ζητήματα, θα είναι ακόμη καλύτερα.

Η ελληνική πλευρά έχει κάθε λόγο να επιθυμεί συμφωνία, τουλάχιστον για τα προαπαιτούμενα.

Κι αυτό γιατί είναι λογικό να θέλει να διατηρήσει τις θετικές προσδοκίες των αγορών και άλλων οικονομικών παραγόντων για την πορεία της οικονομίας που βασίζονται σε μια υπόθεση.

Η Ελλάδα και η τρόικα θα τα βρούνε στο τέλος.

Απαιτείται λοιπόν πρόοδος στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και επίδειξη καλής θέλησης μαζί με τη ροή καλών ειδήσεων για να βελτιωθεί περαιτέρω η ψυχολογία και να διατηρηθούν οι θετικές προσδοκίες.

Αυτό δεν συνεπάγεται αναγκαστικά συμφωνία σε όλα τα ανοικτά ζητήματα με τους δανειστές.

Υπάρχουν περιπτώσεις άλλων χωρών στο παρελθόν όπου η βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών τις βοήθησε να ξεφύγουν από τη μέγκενη των προγραμμάτων στήριξης ή χρονικής επέκτασής τους.

Όμως, ταυτόχρονα, για ένα μεγάλο διάστημα οι κυβερνήσεις τους βρίσκονταν σε συνομιλίες με τους θεσμικούς δανειστές, π.χ. ΔΝΤ, χωρίς να καταλήγουν σε συμφωνία, όπως η Τουρκία την προηγούμενη δεκαετία, γιατί κατανοούσαν τη σημασία των συνομιλιών στη διαμόρφωση ενός καλύτερου κλίματος.

Πέρυσι, η κυβέρνηση της Ισπανίας δεν άκουσε τις σειρήνες που της έλεγαν να κάνει αίτηση για μνημόνιο ώστε να ενεργοποιηθεί κατόπιν ο μηχανισμός παρέμβασης (ΟΜΤ) της ΕΚΤ στην αγορά ομολόγων και να δανείζεται φθηνότερα.

Όμως, δεν τις άκουσε και περιορίστηκε σε ένα πολύ πιο λάιτ μνημόνιο για να εξασφαλίσει την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού της συστήματος.

Φυσικά, ευνοήθηκε από την πολιτική της ΕΚΤ και του κ. Ντράγκι.

Αν όμως η Ισπανία είχε ακούσει τις φωνές της λογικής πέρυσι το φθινόπωρο, δεν θα της έδιναν πιθανόν φέτος συγχαρητήρια οι υπόλοιποι για τις επιδόσεις της.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό για την Ελλάδα να μην δημιουργήσει την εντύπωση στις αγορές, στις παραγωγικές τάξεις κ.α. ότι τα έσπασε με την τρόικα.

Ακόμη και αν οι διαφωνίες με τους δανειστές είναι μεγάλες.

Αντίθετα, θα πρέπει να δημιουργήσει την αίσθηση ότι υπάρχει πρόοδος και σύγκλιση απόψεων με την τρόικα, παρά τις όποιες ασυμφωνίες.

Το ίδιο ισχύει για την τρόικα στο μέτρο όπου διαπιστώνει ότι κάποια πράγματα γίνονται στο μέτωπο των διαρθρωτικών αλλαγών και το πρωτογενές πλεόνασμα βαίνει αυξανόμενο.

Υπό αυτήν την έννοια, είναι θετικό το ότι οι πιστωτές αποδέχονται ανεπισήμως πως το φετινό πρωτογενές πλεόνασμα μπορεί να ανέλθει σε 700 εκατ. ευρώ περίπου έναντι 350 εκατ. ευρώ σχεδόν που προέβλεπε το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2014, όπως μας ανέφερε χθες κυβερνητικό στέλεχος.

Κανέναν δεν συμφέρει να βυθίσει το σκάφος Ελλάς.

Ιδίως την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, που κατέχουν πάνω από το 80% του ελληνικού δημόσιου χρέους - στο μέτρο που η χώρα δεν προκαλεί και κάνει πρόοδο.

Έστω εν μέρει.

Dr. Money