Οριζόντια ή κάθετα, τα μέτρα είναι μέτρα!

Αυτό συμβαίνει και τώρα και προφανώς θα έχει την ίδια κατάληξη με τις προηγούμενες.

Εν αρχή έχουμε τις αναγνωριστικές βολές εκατέρωθεν μέσω δηλώσεων και διαρροών στο Τύπο.

Ακολουθεί η ουσιαστική συζήτηση και διαπραγμάτευση που καταλήγει στην αποδοχή των θέσεων των δανειστών με καθυστέρηση και κάποιες μικρές υποχωρήσεις από την πλευρά τους.

Η αδιαφορία των αγορών απέναντι στο θόρυβο που γίνεται το τελευταίο διάστημα για το χρηματοδοτικό και το δημοσιονομικό άνοιγμα του 2014 και των δυο επόμενων χρόνων είναι ενδεικτική.

Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ απλά οι αγορές δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα και οι πιστωτές θα τα σπάσουν.

Αναμφισβήτητα, ο δρόμος θα έχει λακκούβες αλλά δεν θεωρούν ότι οδηγεί σε αδιέξοδο.

Ασφαλώς, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν η κυβέρνηση είχε αφενός ανταποκριθεί στα προαπαιτούμενα, τα οποία είναι γνωστά εδώ και καιρό, για την δόση του 1 δισ. ευρώ και αφετέρου υπήρχε προσέγγιση με την τρόικα στο κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού του 2014.

Όμως, η διαπραγμάτευση έχει κολλήσει στα προαπαιτούμενα γιατί περιλαμβάνουν τομές στο δημόσιο τομέα που αποτελεί, μαζί με τους αγρότες, τον αγαπημένο τομέα της κυβέρνησης και γενικά των κυβερνήσεων.

Όπως έχουμε ξαναγράψει εκείνο που καίει τους γερμανούς είναι το δημοσιονομικό κενό που θα πρέπει να καλυφθεί με μέτρα και όχι το χρηματοδοτικό κενό της περιόδου 2014-2016.

Το δημοσιονομικό κενό προσδιορίζει η απόσταση που χωρίζει το εκτιμώμενο πρωτογενές αποτέλεσμα της γενικής κυβέρνησης από τον στόχο για πλεόνασμα ίσο με 1,5% του ΑΕΠ το 2014.

Το χρηματοδοτικό κενό προσδιορίζεται από τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας την περίοδο 2014-2016.

Το χρηματοδοτικό κενό ΔΕΝ περιλαμβάνει το δημοσιονομικό κενό που θα πρέπει να καλυφθεί με μειώσεις δαπανών ή και αύξηση εσόδων.

Όπως δήλωσε ο υπουργός οικονομικών κ. Στουρνάρας χθες στους FT,το δημοσιονομικό κενό ήταν ανύπαρκτο πριν μερικούς μήνες όταν η τρόικα ήταν εδώ.

Όμως, η πολιτική απόφαση να μην υποστούν οι ένστολοι τις ίδιες μειώσεις με τους υπολοίπους των ειδικών μισθολογίων στο δημόσιο και να μην επιβληθεί εισφορά στο τζίρο των εταιρειών δημιούργησε τρύπα ύψους 600 εκ. ευρώ περίπου.

Οι δανειστές δεν συμφωνούν και εκτιμούν ότι το δημοσιονομικό κενό ανέρχεται σε 2 δισ. ευρώ.

Αν η οικονομία αναπτύσσονταν με ρυθμό 2% αντί 0,6% το 2014, το δημοσιονομικό κενό θα μπορούσε να καλυφθεί χωρίς νέα περιοριστικά μέτρα.

Όμως, τέτοιο ρυθμό ανάπτυξης είναι μάλλον απίθανο να δούμε του χρόνου οπότε κάποιο δημοσιονομικό κενό θα υπάρξει.

Ακόμη κι η κυβέρνηση δεν αποκλείει τα διαρθρωτικά μέτρα αλλά τα οριζόντια μέτρα.

Φυσικά, ο ορισμός των οριζόντιων μέτρων δεν είναι σαφής.

Η μείωση των απολαβών και των συντάξεων στα ρετιρέ του ευρύτερου δημόσιου τομέα συνιστά οριζόντιο μέτρο ενώ η αύξηση των φόρων πολυτελείας σε αυτοκίνητα κ.τ.λ. δεν είναι;

Το βέβαιο είναι ότι η λήψη διαρθρωτικών μέτρων για το κλείσιμο του κενού είναι αναπόφευκτη και προφανώς θα οδηγήσει σε χαμηλότερες επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ που δεν προκαλούν ελλείμματα στα ταμεία αφού θα είναι συμβατά με τις εισφορές των ασφαλισμένων.

Eπίσης, τα στοιχεία για τις απολαβές στα υπουργεία που δόθηκαν στη Βουλή αλλά κι εκείνα που δεν δόθηκαν γιατί είναι προφανώς υψηλά και δεν θέλουν να αποκαλυφθούν, δείχνουν ότι υπάρχει ακόμη λίπος σε διάφορα μέρη του δημόσιου τομέα.

Εν πάση περιπτώσει, καλό θα ήταν να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού προϋποθέτει μέτρα που μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα.

Πως τα ορίζει η κυβέρνηση έχει την σημασία του.

Όμως δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά από την στιγμή που η χώρα είναι επαίτης και θέλει να παραμείνει στην ευρωζώνη.

Dr. Money