Το «κούρεμα» των κληρικών

Φαίνεται ότι οι περισσότεροι στην Ελλάδα είτε έχουμε βραχεία μνήμη είτε δεν έχουμε κάνει τον κόπο να διαβάσουμε το μνημόνιο.

Δεν εξηγείται διαφορετικά η έκπληξη των περισσότερων κάθε φορά που μας επισκέπτεται η τρόικα για να κάνει αξιολόγηση και έρχονται στην επιφάνεια τα προαπαιτούμενα της επόμενης δόσης.

Για όσους το έχουν ξεχάσει το νέο μνημόνιο περιλαμβάνει εμπροσθοβαρή δημοσιονομικά μέτρα λιτότητας για το 2013 και το 2014, παρότι οι στόχοι για τη μείωση του ελλείμματος επεκτάθηκαν χρονικά μέχρι και το 2016 για να γίνουν πιο ρεαλιστικοί.

Υπάρχει επίσης μία εκκρεμότητα για την περίοδο 2015-2016, που οι πιστωτές επιθυμούν να κανονιστεί από φέτος για να δεσμεύσουν την όποια κυβέρνηση εκείνης της περιόδου.

Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις υπό τη μορφή περικοπών και αύξησης των φόρων ανήλθαν συνολικά σε 11 δισ. ευρώ περίπου το 2013 και καθαρά σε 9,4 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για το μεγάλο κομμάτι αφού ακολουθεί ένα μικρότερο πακέτο μέτρων δημοσιονομικής λιτότητας ύψους μερικών δισ. ευρώ το 2014.

Είναι φυσιολογικό τα νέα μέτρα να φέρνουν γκρίνια καθώς έχουν προηγηθεί τόσα πολλά άλλα και να ξεκινά η αναζήτηση των δαπανών που θα κουρευτούν.

Το κυριακάτικο Βήμα και ο Ζώης Τσώλης φρόντισαν να φρεσκάρουν λίγο τη μνήμη μας υπενθυμίζοντας ορισμένα από τα μέτρα εξοικονόμησης που προσδιόρισε μελέτη του ΚΕΠΕ κατ' εντολήν του τότε πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου, αλλά απορρίφθηκαν από τους επόμενους.

Ανάμεσα σε αυτά ήταν ο περιορισμός των συμβούλων των υπουργών και των δημάρχων σε 10 από απεριόριστο σήμερα, η κατάργηση της πρόσθετης σύνταξης, πέραν της βουλευτικής, των πρώην πρωθυπουργών και της καθιέρωσης πλαφόν 400 ευρώ μηνιαίως για τα καύσιμα των αυτοκινήτων των βουλευτών, 120 ευρώ για τα κινητά τηλέφωνα και τα 24 αεροπορικά εισιτήρια τον χρόνο για τους βουλευτές της επαρχίας.

Όμως, το μεγάλο κονδύλι του σχετικού πίνακα που ξεχώριζε ήταν τα 92,5 εκατ. ευρώ που θα εξοικονομούνταν αν γινόταν δεκτή η πρόταση για μείωση των αμοιβών των κληρικών κατά 50% από τον προϋπολογισμό.

Οι ετήσιες αμοιβές τους ανέρχονται σε 185 εκατ. ευρώ. Επειδή το θέμα της εξοικονόμησης πόρων για το 2014 τίθεται επί τάπητος, θα πρέπει να επανατοποθετηθούν οι κυβερνώντες.

Θεωρούμε ότι υπάρχει ευρεία αποδοχή της πρότασης για περιορισμό των δαπανών που σχετίζονται με το πολιτικό προσωπικό της χώρας και δεν θα ασχοληθούμε με αυτήν.

Αντίθετα, θα επικεντρωθούμε στην πρόταση για τη μείωση των αμοιβών των κληρικών.
Κατ΄ αρχάς, η μείωση στην οποία αναφέρονται οι συγγραφείς της μελέτης του ΚΕΠΕ αφορά τη δαπάνη του Δημοσίου για τους μισθούς των κληρικών. Δεν αφορά τις αποδοχές των κληρικών.

Οι αποδοχές θα μπορούσαν κάλλιστα να παραμείνουν οι ίδιες αν η Εκκλησία αναλάμβανε να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό.

Όμως, για να είμαστε ρεαλιστές, αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη.

Προετοιμασία δεν έχει υπάρξει, τα παγκάρια είναι περιορισμένα καθώς οι πιστοί αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και η αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας χρειάζεται περισσότερο χρόνο.

Είναι λοιπόν θεμιτό και σωστό να μοιραστεί το Δημόσιο με την Εκκλησία το βάρος της μισθοδοσίας του κλήρου.
Όμως, φρονούμε ότι θα ήταν πιο λογικό αυτό να γίνει σταδιακά ώστε σωρευτικά η εξοικονόμηση πόρων να ανέλθει στο 50% ή και περισσότερο μέχρι και το 2016.

Με αυτόν τον τρόπο θα δινόταν περισσότερος χρόνος στην Εκκλησία να προετοιμαστεί για τη χρηματοδότηση κυρίως μέσω της αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, π.χ. τιτλοποίηση ακινήτων.

Σε αυτό το πλαίσιο, και επειδή η ανάληψη της μισθοδοσίας έχει συνδεθεί με απαλλοτριώσεις εκκλησιαστικής περιουσίας από το κράτος, θα ήταν επίσης σωστό να επιστρέψει το τελευταίο μέρος των εκτάσεων στην κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας.

Άλλωστε, είτε τις έχει το κράτος είτε όχι είναι δώρον-άδωρον αφού δεν τις αξιοποιεί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά το 1945 το κράτος ανέλαβε τη μισθοδοσία των κληρικών με αντάλλαγμα την καταβολή του 25% των ακαθάριστων εσόδων των ναών στις οικείες εφορίες.

Πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο ντιλ θα είναι δίκαιο αφού το μεν Δημόσιο εξοικονομεί πάνω από 90 εκατ. ευρώ ετησίως ενώ η Εκκλησία αυξάνει την περιουσία της.

Μερικοί ίσως επιμείνουν στο να γίνουν οι περικοπές στις αμοιβές των κληρικών από το δημόσιο ταμείο χωρίς επιστροφή μέρους της πρώην εκκλησιαστικής περιουσίας.

Κι αυτό επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας.

Παρ΄ όλα αυτά, θα μπορούσαν να περιέλθουν στην κατοχή της Εκκλησίας λόγω χρησικτησίας.

Νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να εξοικονομήσει το κράτος λεφτά μοιραζόμενο μέρος του κονδυλίου για τους μισθούς των κληρικών με την Εκκλησία με αντάλλαγμα μέρος από την πρώην εκκλησιαστική περιουσία.

Dr. Money