Η τραπεζική ρεβάνς

H απροθυμία των διεθνών θεσμικών χαρτοφυλακίων να επενδύουν σε αναδυόμενες αγορές στο βαθμό που το έκαναν πριν από την πρόσφατη βίαιη χρηματιστηριακή διόρθωση δεν βοηθά τις δεικτοβαρείς ελληνικές τράπεζες. Ωστόσο, οι τελευταίες φαίνονται αποφασισμένες να πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι τους.

Δημοσιεύθηκε: 2 Αυγούστου 2006 - 07:59

Dr Money

Η εποχή των... παχιών τραπεζικών αγελάδων δεν έχει φθάσει ακόμη στο τέλος της.

Αυτό είναι το μήνυμα που έστειλε η τριάδα των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών, δηλαδή η Alpha, η Eurobank και η Πειραιώς, ανακοινώνοντας σημαντικές αυξήσεις κερδών το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Αν η Εθνική ακολουθήσει το παράδειγμά τους σε λίγες εβδομάδες, κάτι που αναμένουν οι περισσότεροι στην αγορά, τότε ο σκληρός πυρήνας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος θα μπορεί βάσιμα να προσδοκά υψηλότερες τιμές-στόχους για τις μετοχές των τραπεζών - μελών του από τους ξένους επενδυτικούς οίκους.

Κι αυτό είναι μια σημαντική παράμετρος, αφού οι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι του εξωτερικού ποδηγετούν αρκετές φορές τους τελικούς πελάτες τους.

Γιατί, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι εύκολο να βρουν σήμερα πολλές τράπεζες στην Ευρώπη που μπορούν να προσφέρουν τα καλά οικονομικά αποτελέσματα των ελληνικών επί σειρά τριμήνων, τα οποία πολλές φορές συνοδεύονταν και από θετικές εκπλήξεις.

Τι μπορεί να συμβεί αν κάποια από τα νούμερα είναι κατώτερα των προσδοκιών της αγοράς, οι ελληνικές τράπεζες το αισθάνθηκαν στο πετσί τους με την ανακοίνωση των κερδών του πρώτου τριμήνου, που ήταν μεν καλά, αλλά είχαν μια ”σκιά” που δεν πέρασε απαρατήρητη:

την ταχύτερη της αναμενόμενης συμπίεση των επιτοκιακών περιθωρίων (spreads) στα δάνεια λιανικής, κυρίως τα στεγαστικά, σε μια περίοδο που ο ρυθμός αύξησης των χορηγήσεων παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα.

Άλλωστε, άλλο πράγμα είναι να μειώνονται τα επιτοκιακά spreads κατά 0,25% της ποσοστιαίας μονάδας κάθε τρίμηνο κι άλλο να συμβαίνει το ίδιο κάθε χρόνο.

Η σύγκλιση των spreads με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο είναι αναπόφευκτη, όμως η ταχύτητα της σύγκλισης είναι άλλο πράγμα, κι αυτή είναι που μετρά περισσότερο σ’ αυτή τη φάση από τη σκοπιά του fund που είναι μέτοχος σε μια τράπεζα.

Όμως, τα αποτελέσματα του δεύτερου τριμήνου και γενικότερα του εξαμήνου των τριών ιδιωτικών τραπεζών διασκεδάζουν σε μεγάλο βαθμό τους φόβους που εκφράζονταν για ταχεία συμπίεση των επιτοκιακών περιθωρίων στα δάνεια.

Αναμφίβολα, η αύξηση του βασικού επιτοκίου της EKT δεν βοηθά την προσπάθεια των ελληνικών τραπεζών να δώσουν περισσότερα δάνεια. Φαίνεται όμως ότι ορισμένες τράπεζες το εκμεταλλεύονται για να διευρύνουν το επιτοκιακό περιθώριο που κερδίζουν από την πλευρά των καταθέσεων.

Με τα spreads από την πλευρά των δανείων να μειώνονται, η διεύρυνση του spread των καταθέσεων μπορεί να θεωρηθεί ευλογία, καθώς το συνολικό καθαρό επιτοκιακό περιθώριo μιας τράπεζας επηρεάζεται πολύ λίγο ή καθόλου.

Αναμφίβολα, η ελληνική αγορά λιανικής τραπεζικής ωριμάζει, κι αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των χορηγήσεων.

Ωστόσο, η προσαρμοστικότητα που δείχνει ο σκληρός πυρήνας των τραπεζών στις νέες, δυσκολότερες συνθήκες δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι δεν θα απογοητεύσει την επενδυτική κοινότητα για αρκετό χρονικό διάστημα ακόμη.

Τα οικονομικά αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου των Alpha, Eurobank και Πειραιώς το επιβεβαιώνουν.

Κι αυτό είναι σημαντικό σε μια εποχή αλλαγής των επενδυτικών προτιμήσεων, καθώς τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια γυρνάνε εν μέρει την πλάτη τους στο αναπτυξιακό στόρι των αναδυόμενων αγορών, το οποίο οι ελληνικές ”έπαιζαν” κατά κόρον τα προηγούμενα τρίμηνα.

Dr Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.