Περισσότερη οικονομική και χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση είναι απαραίτητη προκειμένου να εξασφαλιστεί η σταθερότητα της ευρωζώνης και να απελευθερωθεί το αναπτυξιακό δυναμικό της, υποστηρίζει το ΔΝΤ σε έκθεσή του για την Ευρώπη.

Οι πολιτικοί ηγέτες της ευρωζώνης πρέπει να φύγουν από την ψευδαίσθηση ότι η εθνική προσέγγιση σε οικονομικά και δομικά θέματα προστατεύει την κυριαρχία τους στο πλαίσιο μιας νομισματικής ένωσης. Αντίθετα, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι απαιτείται περισσότερη κοινή συλλογιστική.

Το ταμείο καλωσορίζει τα βήματα που έχουν γίνει έως τώρα για την ευρωπαϊκή διακυβέρνηση, αλλά σημειώνει πως διατηρείται ο εθνικός έλεγχος πάνω σε δημοσιονομικές και δομικές πολιτικές επιλογές. Εκτιμά πως εμπόδια εξακολουθούν να υπάρχουν και θα πρέπει να ξεπεραστούν. Έτσι, είναι απαραίτητη η μεταβίβαση εξουσιών στους κεντρικούς θεσμούς της Ευρώπης προκειμένου να διαφυλαχτεί η νομισματική ένωση.

Τονίζει, μάλιστα, πως η κρίση έχει καταστήσει σημαντικές την άσκηση κοινής πολιτικής, την εκ των προτέρων κατανομή των κινδύνων και του ρίσκου και την πανευρωπαϊκή προσέγγιση του θέματος του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η οποία θα περιλαμβάνει έναν κοινό άξονα, που θα ολοκληρώνει το νέο πλαίσιο οικονομικής σταθερότητας. Παράλληλα, θα πρέπει να γίνουν επιπλέον κινήσεις στη βάση μιας πραγματικά ελεύθερης ροής κεφαλαίων, υπηρεσιών, εργασίας και κεφαλαίου.

Κατά τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η διακρατική έκθεση σε κινδύνους και η πιθανότητα μετάδοσης παραμένουν υψηλές λόγω της έλλειψης μηχανισμών ασφαλείας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια κρατική χρεοκοπία ή μη ελεγχόμενες τραπεζικές "αστοχίες" να στέλνουν ισχυρά κύματα σοκ σε όλη την Ευρώπη, στεγνώνοντας τη ρευστότητα. Κάτι τέτοιο εκτιμάται ότι θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία.

Ο νέος μηχανισμός

Κομβικό ρόλο στη νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης μπορεί να διαδραματίσει ο νέος μόνιμος μηχανισμός στήριξης ESM. Σύμφωνα με το ταμείο, η αποτελεσματική διαχείριση των κρίσεων απαιτεί τη μεταφορά εξουσιών στο κέντρο της Ευρώπης σε έναν μηχανισμό που θα έχει λόγο στη διαμόρφωση των εθνικών πολιτικών και θα είναι σε θέση να εκδίδει ένα λογικό ποσό καλά διαχειρίσιμου χρέους, το οποίο θα βασίζεται σε αξιόπιστες πηγές εσόδων.

Ο ESM είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση και θα προσφέρει βοήθεια σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η χρηματοδότηση που θα δίνει δεν θα πρέπει να οδηγεί απαραίτητα σε αναδιάρθρωση χρέους και να επιτρέπει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Ο μηχανισμός θα πρέπει να μετατραπεί σε φορέα διαχείρισης χρέους.

Κατά το ΔΝΤ, τον ίδιο σκοπό υπηρετεί και το "σύμφωνο του ευρώ", το Euro Plus Pact, το οποίο συμφωνήθηκε στις αρχές της χρονιάς. Προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι οι χώρες θα θέσουν στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών των χωρών, προκειμένου να αποφύγουν νέες κρίσεις χρέους στο μέλλον. Θα συντονίζουν τις οικονομικές πολιτικές τους, όχι μόνο στον δημοσιονομικό τομέα αλλά και στο φορολογικό, στο μισθολογικό και στο συνταξιοδοτικό, με μετρήσιμες παρεμβάσεις σε ορίζοντα 12 μηνών.

Η ΕΚΤ

Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ έχει δεσμευτεί να μην ακολουθήσει πολιτική ανόδου των επιτοκίων και να περιοριστεί σε κινήσεις που θα διατηρούν τον πληθωρισμό σε ελεγχόμενο επίπεδο, λίγο κάτω από το 2%.

Σύμφωνα με την έκθεση, πάντως, η κεντρική τράπεζα χρειάζεται να διατηρήσει τα έκτακτα μέτρα που υιοθέτησε στην αρχή της κρίσης ως ασπίδα για το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Θεωρεί, όμως, ότι η ΕΚΤ δεν θα πρέπει να γίνει μόνιμο υποκατάστατο για τη λύση τέτοιων προβλημάτων.

Για το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης ζητά να αποκτήσει περισσότερη κεφαλαιακή επάρκεια, κάνοντας χρήση καλύτερης "ποιότητας" κεφαλαίων. Διαπιστώνει δε πως πολλές τράπεζες, κυρίως της περιφέρειας, στηρίζονται υπερβολικά στη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Πρόκειται, με βάση την έκθεση, για μια ανισορροπία που, όπως φάνηκε στην περίπτωση της Ιαπωνίας, μπορεί να προκαλέσει και μακροοικονομικά προβλήματα.

Σημειώνει, δε, πως, αν υπάρξει πιστωτικό γεγονός, ενδέχεται να προκαλέσει αναπάντεχες παράπλευρες απώλειες από εκδότες των CDSs, που ενδεχομένως δεν θα είναι σε θέση να πληρώσουν τις αποζημιώσεις.

Σε ό,τι αφορά ειδικά το ελληνικό πρόβλημα, το ΔΝΤ ζητά, πέρα από την υιοθέτηση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος από την Ελλάδα, η Ε.Ε. να προχωρήσει σε αύξηση των κεφαλαίων αλλά και της ευελιξίας του προσωρινού μηχανισμού (EFSF), προκειμένου να μπορεί να παρέμβει και στη δευτερογενή αγορά.


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.