Την αναδιάρθρωση των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων προσπαθούν να επιταχύνουν οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας προκειμένου να μειώσουν τα ελλείμματά τους, τα οποία, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενδέχεται να φτάσουν τα 4,6 τρισ. ευρώ έως το 2030.

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποσκοπούν στη μείωση των κρατικών δαπανών, είτε αυξάνοντας την ηλικία συνταξιοδότησης είτε μειώνοντας τις απολαβές.

Η Ιταλία, που αναλαμβάνει την προεδρία της Ε.Ε. από την 1η Ιουλίου, επιθυμεί η Ε.Ε. να ορίσει κατευθυντήριες γραμμές για τις κυβερνήσεις σχετικά με την αναδιάρθρωση των συνταξιοδοτικών τους συστημάτων.

Οι προσπάθειες αναδιάρθρωσης έχουν προκαλέσει κύμα αντιδράσεων των εργαζομένων κατά τον προηγούμενο μήνα, καθώς στη Γαλλία παρέλυσαν οι δημόσιες συγκοινωνίες, ενώ στην Αυστρία πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη απεργία από την εποχή του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. προορίζουν περί το 12% των κρατικών δαπανών για τις συντάξεις, σχεδόν το διπλάσιο σε σχέση με άλλες ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Αυστραλία.

Η μείωση των γεννήσεων και η αύξηση του ορίου ζωής θα σημαίνει ότι έως το 2050 θα υπάρχουν δύο εργαζόμενοι για κάθε συνταξιούχο, έναντι τεσσάρων που είναι τώρα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Tράπεζας, το έλλειμμα υπολογίζεται στο 87% του ΑΕΠ των τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών ή στα 4,6 τρισ. ευρώ κατά το 2030.

Ακόμα όμως και σύμφωνα με τη λιγότερο απαισιόδοξη άποψη της επιτροπής οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε., το έλλειμμα υπολογίζεται στο 51% του ΑΕΠ, στα 2,7 τρισ. ευρώ έως το 2030.

Παράλληλα, η υποχώρηση των χρηματιστηριακών αγορών και η μείωση των επιτοκίων έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του ελλείμματος και στα ιδιωτικά κεφάλαια συνταξιοδότησης, κάτι που αναμένεται να φέρει σε πολύ δύσκολη θέση αρκετές εταιρίες όπως η Shell.