Τη Δευτέρα 20 Μαΐου ο επικεφαλής εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου Καρίμ Χαν δήλωσε πως το Δικαστήριο ζητά την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ Γιοάβ Γκάλαντ καθώς και για τρεις ηγέτες της Χαμάς, μεταξύ των οποίων και ο Γιαχία Σινουάρ.
«Ο Καρίμ Χαν δεν μπορεί να κατηγορηθεί από κανέναν πως έλαβε τη συγκεκριμένη απόφαση βεβιασμένα», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Από τις 7 Οκτωβρίου ο Χαν είχε δώσει μεγάλο βάρος στο να παραμείνει αμερόληπτος. Οι τοποθετήσεις του ήταν συγκρατημένες, την ώρα που άλλοι είχαν ήδη κρίνει και μιλούσαν για εγκλήματα πολέμου.
[…] Το γεγονός ότι τώρα προβαίνει σε ένα ιστορικό, όσο και ακραίο βήμα, ζητώντας εντάλματα σύλληψης εναντίον πολιτικών μίας χώρας με ένα συγκριτικά λειτουργικό κράτος δικαίου, αποτελεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Δεν σημαίνει πως ο Νετανιάχου και ο Γκάλαντ έχουν διαπράξει πράγματι εγκλήματα πολέμου – αυτό θα μπορούσε να το κρίνει μονάχα το Δικαστήριο κατόπιν ακρόασης. Σημαίνει όμως πως ένας ουδέτερος ειδικός είναι πεπεισμένος έπειτα από ενδελεχή εξέταση των γεγονότων πως κατά τον αμυντικό του αγώνα απέναντι στη Χαμάς το Ισραήλ δρα εκτός των ορίων του δικαίου.
Αυτό που είναι, ωστόσο, ενοχλητικό, είναι το γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο ο Χαν θέτει ουσιαστικά την ισραηλινή ηγεσία στο ίδιο επίπεδο με τους επικεφαλής της Χαμάς […] – και το Ισραήλ έχει κάθε λόγο να το εκλάβει αυτό ως προσβολή», καταλήγει η FAZ.
H Süddeutsche Zeitung τονίζει από την πλευρά της πως αν και η ισραηλινή ηγεσία πράγματι δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Χαμάς και παρ ότι η απόφαση για τα εντάλματα σύλληψης μοιάζει να εξισώνει αδιάκριτα δύο ανόμοιες συνθήκες, «τίποτα από αυτά δεν αθωώνει τον Νετανιάχου, […] ούτε και αποτελεί δικαιολογία για τις αποφάσεις που έχει λάβει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός.
[…] Το ζητούμενο για τον επικεφαλής εισαγγελέα του ΔΠΔ δεν είναι το κατά πόσο δικαιούται το Ισραήλ να αμυνθεί. Αλλά αποκλειστικά και μόνο ο τρόπος με τον οποίο θα το κάνει. Και όποιος αποφάσισε, όπως ο Νετανιάχου και η ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία, τόσο επίμονα να αδιαφορήσει για τις αρχικά συγκρατημένες, πλέον ολοένα και πιο επιτακτικές προειδοποιήσεις διεθνών νομικών όπως και πολιτικών εταίρων για την προστασία των αμάχων […] και το να μην αφεθούν αυτοί να λιμοκτονήσουν, εκείνος είναι λοιπόν αυτός που αποφάσισε μόνος του να υπερβεί μία κόκκινη γραμμή. Γι' αυτό και η κατηγορία εναντίον του Νετανιάχου είναι σωστή».
ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE