Τι έφερε η Eπανένωση της Γερμανίας, το αντιδυτικό αφήγημα Πούτιν

Ημέρα της γερμανικής Επανένωσης σήμερα και η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt προτρέπει τους Γερμανούς να σταματήσουν να γκρινιάζουν και να επικεντρωθούν στα θετικά αυτής της πολιτικής απόφασης.

Η εφημερίδα σημειώνει: «Η γερμανική Επανένωση ήταν μια μεγάλη επιτυχία, ειδικά για τους Ανατολικογερμανούς. Αντί να ζουν σε ένα κατεστραμμένο κομμουνιστικό καταπιεστικό καθεστώς, ζουν τώρα σε ένα κράτος που με τρόπο σχεδόν μοναδικό στον κόσμο, συνδυάζει την ευημερία με την ελευθερία, τις ευκαιρίες για ανέλιξη με την κοινωνική ασφάλιση. Αυτό το κράτος είναι η σημερινή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία.

Στην 33η επέτειο της γερμανικής ενοποίησης, αυτές οι εκτιμήσεις φαίνονται μάλλον προκλητικές, αλλά δεν είναι ψέμα. Η ιστορία επιτυχίας της γερμανικής επανένωσης φαίνεται ιδιαίτερα εντυπωσιακά στο κατά κεφαλήν εισόδημα. Το 1991 ήταν στα ανατολικά κρατίδια μόλις στο 32% σε σχέση με αυτό στα δυτικά κρατίδια.

Μέσα σε μια 30ετία, τα ανατολικά κρατίδια αναπτύσσονται διαρκώς και το 2022 ήταν στο 72% της οικονομικής παραγωγής της Δυτικής Γερμανίας. Ακόμα και η μαζική ανεργία του 1990, με τα ποσοστά στην ανατολική Γερμανία μερικές φορές να ξεπερνούν το 20%, ανήκει και αυτή στο παρελθόν».

Πώς ο Πούτιν παραχαράσσει την Επανένωση

Η ιστορία της Γερμανικής Επανένωσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης και την περεστρόικα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Στις εορταστικές εκδηλώσεις για την συμπλήρωση των 40 χρόνων από την ίδρυση της Ανατολικής Γερμανίας, εκτός από την μεγαλοπρεπή στρατιωτική παρέλαση ενώπιον του Γκορμπατσόφ, σημειώθηκαν και εκδηλώσεις διαμαρτυρίες.

Η «ειρηνική επανάσταση» είχε ξεκινήσει. Ακολούθησε η Πτώση του Τείχους στις 9 Νοεμβρίου του 1989, οι πρώτες και τελευταίες δημοκρατικές εκλογές στην Ανατολική Γερμανία το 1990, η υπογραφή της Συνθήκης 2 συν 4 και η ένταξη της Ανατολικής Γερμανίας στο πεδίο εφαρμογής του Συντάγματος, στις 3 Οκτωβρίου το 1990.

Αντιδυτικό αφήγημα Πούτιν

«Από την οπτική γωνία του Πούτιν και των παραχαρακτών της ιστορίας η Ενοποίηση ήταν μια πράξη αποικισμού» σχολιάζει τη ρωσική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων η Ούτε Φρέβερτ, διευθύντρια του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ στο πεδίο Ερευνών Μόρφωσης. «Η ισχυρή ιμπεριαλιστική Δύση υποτάσσει την αδύναμη Ανατολή. Αυτό δεν ανταποκρίνεται όμως σε καμιά περίπτωση στα ιστορικά γεγονότα, αλλά ταιριάζει με το αντιδυτικό αφήγημα του Πούτιν».

Αλλά τι συμβαίνει με την διδασκαλία του συγκλονιστικού γεγονότος της Γερμανικής Επανένωσης στα ρωσικά σχολεία; Μέχρι το 2021 στο σχολικό εγχειρίδιο γινόταν λόγος για μια ειρηνική επανάσταση και μια αδήριτη ανάγκη για αλλαγή του πολιτικού συστήματος που προέκυψε κατά τη διάρκεια μιας βαθιάς πολιτικής κρίσης στην Ανατολική Γερμανία. Από την 1η Σεπτεμβρίου όμως διδάσκεται ένα νέο βιβλίο ιστορίας.

Σε αυτό υπάρχει ένα κεφάλαιο που αποκαλεί την αποχώρηση των Σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων από την χώρες του ανατολικού μπλοκ ως «απερίσκεπτη απόφαση», που οδήγησε στην αποδυνάμωση της στρατιωτικής παρουσίας της Σοβιετικής Ένωσης από συμμαχικές της χώρες και σε απότομη άνοδο των αντισοβιετικών αισθημάτων. Αλλά δεν σταματά εκεί.

«Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας προσαρτήθηκε από την Ομοσπονδιακή Γερμανία» αναφέρεται στο σχετικό κεφάλαιο που εικονογραφείται με μια ιστορική φωτογραφία του 1990 από ένα πλακάτ που γράφει «Δύση και Ανατολή, μαζί για τη Γερμανία και την Ευρώπη».

«Βασίζεται σε ψευδή γεγονότα»

«Πρόκειται για κλασσική περίπτωση παραχάραξης της ιστορίας, ο πρόεδρος Πούτιν το έχει κάνει τα τελευταία 20 χρόνια σε διάφορους τομείς» λέει ο Νίκο Λάμπρεχτ, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Ένωσης Καθηγητών Ιστορίας. «Τα έχει ανακατέψει όλα. Έχει ξαναγράψει στην ιστορία. Σύμφωνα με την άποψή του η ´Ρωσική Αυτοκρατορία´ έχει κάθε δικαίωμα να πάρει πίσω ό,τι θέλει. Το όλο δεν έχει καμιά σχέση με ιστορία βασισμένη σε γεγονότα ή στο διεθνές δίκαιο».

Ο Νίκο Λάμπρεχτ γίνεται ακόμη πιο σαφής. «Όσο διαρκούσε η διαδικασία της Επανένωσης υπήρχαν διαφορετικές απόψεις και θέσεις,» υπενθυμίζει. «Στη γερμανική πολιτική υπήρχε επίσης αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα του αναγκαστικού χαρακτήρα της επανένωσης. Ο Πούτιν απλά παρερμηνεύει την Επανένωση, η οποία νομιμοποιήθηκε δημοκρατικά, χρησιμοποιεί αυτή την τότε μειοψηφική θέση και την πηγαίνει ακόμη παραπέρα, στην προσάρτηση. Αν με ρωτάτε, σας λέω, ναι, πρόκειται για μια παρερμηνεία της ιστορίας που βασίζεται σε ψευδή γεγονότα και έχει πολιτικό υπόβαθρο».

Συγγραφείς του βιβλίου ιστορίας Βλάντιμιρ Μεντίνσκι, πρώην υπουργός Παιδείας και έμπιστος του Πούτιν και ο Ανατόλι Τορκουνόφ, πρύτανης του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων. Σήμερα στα ρωσικά σχολείο διδάσκονται παράλληλα και τα δύο βιβλία. Πόσο καιρό θα διαρκέσει αυτό δεν είναι ακόμη σαφές. Στην έκδοση του 2021 γίνεται αναφορά τόσο στις ομοσπονδιακές εκλογές του 1990 όσο και στη νίκη του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος σε τέσσερα από τα πέντε νέα ομόσπονδα κρατίδια.

Από τα γραφόμενα γίνεται σαφές στους Ρώσους μαθητές ότι, εκτός από την κοινή βούληση για Επανένωση, η επιθυμία των Γερμανών να μην ζουν πλέον υπό τον σοσιαλισμό ήταν επίσης η κινητήρια δύναμη πίσω από τη διαδικασία της ενοποίησης. Στο νέο βιβλίο του 2023 δεν υπάρχει πλέον ούτε μια λέξη γι' αυτό.

ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE