Αρχικά, η άνοδος στις τιμές είναι εν μέρει συνέπεια σημαντικής αύξησης στην κατανάλωση, η οποία αποτέλεσε 85% της συνολικής ζήτησης το 2006, εξηγεί η FactSet. Η μεγαλύτερη κατανάλωση απεικονίζει τη γρήγορη παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.

Η αύξηση της δραστηριότητας στην Ασία και στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια των προηγούμενων πέντε ετών είχε βαθιά επίδραση στις τιμές του χρυσού, αφού η Ινδία αποτελεί σχεδόν το 40% της κατανάλωσης, η Κίνα το 10% και η Μέση Ανατολή κοντά στο 14%.

Αφετέρου, η ζήτηση από τις χρηματιστικές αγορές έχει ”πάρει τα πάνω της” από το 2001, συνεχίζει η FactSet. Στο τέλος του 2001, ο καθημερινός κύκλος εργασιών στα futures του χρυσού ήταν κατά μέσο όρο 176.000, ενώ κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών είναι 472.000 ή 168% υψηλότερα. Επιπλέον, οι καθαρές μακροχρόνιες long θέσεις αντιπροσωπεύουν αυτήν την περίοδο 90% όλων των θέσεων, έναντι μέσου όρου 20% μεταξύ των ετών 1997 και 2000.

Ταυτόχρονα, η υποτίμηση του δολαρίου είναι ένας άλλος παράγοντας στις αυξανόμενες τιμές από το 2002 και μετά. Ο χρυσός δικαίως θεωρείται καλή αντιστάθμιση ενάντια σε ένα αδύναμο δολάριο. Η μακροπρόθεσμη συσχέτιση μεταξύ της τιμής του χρυσού και της συναλλαγματικής ισοτιμίας του δολαρίου είναι -0,41, ενώ αυτή η σχέση ανέρχεται στο -0,78 όταν υποτιμάται το δολάριο. Ο συσχετισμός είναι αυτήν την περίοδο κοντά στο -0,88, που αποτελεί και ιστορικό υψηλό. Με άλλα λόγια, η ευαισθησία του χρυσού στο δολάριο αυξάνεται πραγματικά καθώς το δολάριο αποδυναμώνεται.

Υπό το φως αυτής της ακραίας ευαισθησίας, οι αναλυτές της FactSet εξετάζουν αν το δολάριο θα μπορούσε να αποδυναμωθεί περαιτέρω. Το δολάριο είναι ήδη στα ιστορικά χαμηλότατα σημεία ενάντια σε ένα καλάθι άλλων σημαντικών νομισμάτων (όπως το ευρώ, η στερλίνα, το ελβετικό φράγκο αλλά και το γεν) τόσο σε ονομαστικούς όσο και σε πραγματικούς όρους. Κατά την άποψή μας, η πιο αργή υποτίμηση ενάντια στο ευρώ θα παρακωλύσει τελικά την άνοδο στις τιμές του χρυσού, καταλήγουν οι αναλυτές της FactSet.

Επιμέλεια: Γιώργος Α. Σαββάκης