Αντιμέτωπη με ένα εξαιρετικά δύσκολο δίλημμα βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η οποία συνεδριάζει την Πέμπτη 6/12. Από τη μία πλευρά ο πληθωρισμός βρίσκεται σε υψηλό 6,5 ετών, στο 3%, και η ορθή απόφαση θα ήταν να προχωρήσει σε αύξηση επιτοκίων για να τον θέσει ”υπό έλεγχο”.

Μια τέτοια κίνηση, όμως, μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική για το χρηματοπιστωτικό σύστημα της ευρωζώνης, το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με μία από τις σφοδρότερες πιστωτικές κρίσεις και οι κορυφαίοι ”παίκτες” του στηρίζονται στην ΕΚΤ για τους παράσχει την απαιτούμενη ρευστότητα.

Αποτέλεσμα τα ”χέρια” του κ. Jean Claude Trichet και των υπόλοιπων μελών της ΕΚΤ να είναι κυριολεκτικά ”δεμένα”, χωρίς να διαθέτουν ούτε κατά διάνοια την ευχέρεια που έχουν ο κ. Ben Bernanke και η Fed στη νομισματική πολιτική τους.

”Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η ΕΚΤ είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να σκεφτεί το ενδεχόμενο μείωσης των επιτοκίων, τουλάχιστον έως ότου βεβαιωθεί ότι ο πληθωρισμός υποχωρεί”, σημειώνει ο κ. Dario Perkins, επικεφαλής οικονομολόγος επί ευρωπαϊκών θεμάτων της ABN Amro Holdings. Δηλώνει, δε, το προφανές για τους περισσότερους παράγοντες των αγορών, ότι ”η ΕΚΤ βρίσκεται σε μια αφύσικη κατάσταση”.

Σύμφωνα, δε, με δημοσκόπηση του Bloomberg στην οποία συμμετείχαν 52 οικονομολόγοι, το 100% υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να πράξει τίποτε διαφορετικό από το να διατηρήσει αμετάβλητα τα επιτόκια στις 6/12.

Ο κ. Trichet φρόντισε, πάντως, να μοιραστεί τους προβληματισμούς του και με τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης στη χθεσινή (3/12) σύνοδο του Eurogroup. Οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών παραδέχτηκαν -με ”φωτεινή εξαίρεση” τον Γερμανό κ. Peer Steinbruck- ότι ο συνδυασμός ”υψηλού πληθωρισμού και πιστωτικής κρίσης” μπορεί να αποτελέσει έναν ύφαλο για την ευρωπαϊκή οικονομία.

Όσο για τον πρόεδρο της ΕΚΤ, δεν θέλησε να αποκαλύψει τις προθέσεις του για τη νομισματική πολιτική ή πιθανώς θεώρησε ότι η πρόθεση της τράπεζας για διατήρηση αμετάβλητων των επιτοκίων είναι προεξοφλημένη. Το μόνο που υποστήριξε είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει ”μεγαλύτερη συνεργασία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση κρίσεων όπως η τρέχουσα”.

Σ.Ζ.