Ορισμένες χώρες με υψηλό χρέος ίσως είναι καλύτερο απλά να ζήσουν με αυτό παρά να προχωρήσουν σε προσαρμογές, υποστηρίζουν σε έκθεση τρεις οικονομολόγοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Σύμφωνα με τους οικονομολόγους Jonathan Ostry, Atish Gosh και Raphael Espinoza, οι χώρες που είναι σε θέση να χρηματοδοτούνται από τις αγορές με εύλογο κόστος πρέπει να αποφεύγουν την επώδυνη επιλογή της λιτότητας.
Οι χώρες που έχουν το δημοσιονομικό περιθώριο θα πρέπει να αφήσουν το λόγο του χρέους να μειωθεί μέσω της υψηλότερης ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει πως δεν πρέπει να επιβάλλουν φόρους και να προχωρήσουν σε μείωση δαπανών.
Αντίθετα, για χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα που δεν έχουν δημοσιονομικό περιθώριο, η μείωση του χρέους πρέπει να είναι προτεραιότητα.
«Για τις χώρες που δεν βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο να χάσουν την πρόσβαση στις αγορές, οι τρέχουσες συζητήσεις επικεντρώνονται στο ποιος είναι ο κατάλληλος ρυθμός για την εξόφληση του χρέους. Όσοι πιστεύουν ότι το χρέος είναι κάτι κακό για την ανάπτυξη, τάσσονται υπέρ μιας άμεση μείωσης του, ενώ όσοι τονίζουν τους κεϋνσυανούς προβληματισμούς σχετικά με την ζήτηση, τάσσονται υπέρ ενός πιο ελεγχόμενου ρυθμού προσαρμογής, ενδεχομένως με μια αύξηση των δημόσιων επενδύσεων»
«Αυτό που λείπει από την συζήτηση είναι η δυνατότητα απλά να ζει κανείς με υψηλό χρέος και να αφήσει τον λόγο του χρέους να υποχωρήσει οργανικά μέσω της ανάπτυξης» τονίζουν στην έκθεση που δημοσιεύτηκε την Τρίτη.
Τα περιθώρια των χωρών από το «όριο του χρέους»