Ανακατατάξεις στη μετοχική σύνθεση του αγωγού Trans Adriatic Pipeline (TAP) οδηγούν σε ενίσχυση του ρόλου των Διαχειριστών Συστημάτων φυσικού αερίου.
Συγκεκριμένα την Τρίτη το πρωί ανακοινώθηκε από την εταιρεία η αναμενόμενη πλήρης αποχώρηση από τη μετοχική σύνθεση των ενεργειακών εταιρειών Ε.ΟΝ (Γερμανία) και Total (Γαλλία) με ταυτόχρονη αύξηση του μεριδίου της βελγικής Fluxys και την είσοδο της ισπανικής Enagás.
Οι δύο τελευταίες που είναι διαχειριστές των εθνικών συστημάτων φυσικού αερίου των χωρών τους (αντίστοιχες με τον ελληνικό ΔΕΣΦΑ) θα ελέγχουν ποσοστά μετοχών 19% και 16% αντίστοιχα. Συγκεκριμένα εξαγόρασαν τα ποσοστά της E.ON (9%) και της Total (10%), με τηνFluxys να αυξάνει το ποσοστό της κατά 3%, από 16% σε 19%.
Έτσι το μετοχικό σχήμα του ΤΑΡ διαμορφώνεται πλέον ως εξής: BP 20%, SOCAR 20% (η κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν που θα εξαγοράσει τον ΔΕΣΦΑ), Statoil 20% (νορβηγική, ιδρυτικός μέτοχος του ΤΑΡ), Fluxys 19%, Enagás 16% και Axpo 5% (ελβετική, ιδρυτικός μέτοχος του ΤΑΡ με την τότε επωνυμία EGL).
Από αυτές τις εταιρείες, εκείνες που εμπλέκονται άμεσα με την παραγωγή του φυσικού αερίου του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ ΙΙ είναι η BP, η SOCAR και η Statoil, που ελέγχουν μερίδια της κοινοπραξίας. Έτσι οι παραγωγοί αερίου ελέγχουν πλέον 60% του αγωγού και οι αποκλειστικά μεταφορείς - διαχειριστές συστημάτων 35%, με τη Socar να έχει και τις δύο ιδιότητες, ως μέτοχος του αγωγού TANAP (Τουρκία) που θα τροφοδοτεί τον ΤΑΡ και του ελληνικού ΔΕΣΦΑ από τη στιγμή που οι κοινοτικές αρχές εγκρίνουν τη μεταβίβαση της εταιρείας.
Σε ό,τι αφορά την αποχώρηση της Ε.ΟΝ και της Total, η μεν πρώτη έχει ήδη ανακοινώσει ότι προχωρά σε αποεπένδυση από συγκεκριμένες δραστηριότητες για την ενίσχυση των διαθεσίμων κεφαλαίων της, ενώ η δεύτερη ότι στρέφεται στρατηγικά πρωτίστως στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων.
Τέλος για την ιστορία να αναφερθεί ότι προ οκταετίας περίπου, όταν ο ΤΑΡ είχε ανακοινώσει τα σχέδιά του, είχε προτείνει στη ΔΕΠΑ να συμμετάσχει στο μετοχικό κεφάλαιο με συμβολικό τίμημα. Ωστόσο η πρόταση δεν αξιοποιήθηκε καθώς η ΔΕΠΑ συμμετείχε στο ανταγωνιστικό (για τον ΤΑΡ) σχέδιο του ελληνοϊταλικού αγωγού μαζί με την ιταλική Edison.
Έτσι, συζήτηση για ελληνική συμμετοχή έγινε ξανά μόνο μετά την απόρριψη του ελληνοϊταλικού αγωγού ως του αγωγού του Νότιου Διαδρόμου και την έναρξη των συζητήσεων για την υπογραφή της συμφωνίας (Host Government Agreement) μεταξύ ΤΑΡ και ελληνικής κυβέρνησης. Έτσι προβλέπεται απλώς μία συμβολική συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου με ποσοστό το πιθανότερο 1% και οπωσδήποτε κάτω από 3%.