Οι στρατηγικές Κασσελάκη και Ανδρουλάκη στη μάχη για τη 2η θέση

Όλες οι αναλύσεις των τελευταίων ημερών εμφανίζουν την Κουμουνδούρου και τη Χ. Τρικούπη να δίνουν τη μάχη για τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές, ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναβαθμίσει τον στόχο του: καθαρή δεύτερη θέση μεν, αλλά με σημαντικό κλείσιμο της ψαλίδας από τη ΝΔ, ώστε να πατήσει σε στέρεη βάση το στοίχημα για πρωτιά στις εθνικές εκλογές.

Ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει να πιστεύει μία τέτοια εξέλιξη και, παρότι κατηγορείται από τους αντιπάλους του ότι ανεβοκατεβάζει τον ευρω-πήχυ, πιστεύει στην ανατροπή: “η απόσταση με τη ΝΔ θα κλείσει πολύ γρήγορα μέσα στον επόμενο μήνα, είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε να εκπλήξουμε την Ευρώπη και τη χώρα στην επόμενη εκλογική διαδικασία”, είπε στο Φόρουμ των Δελφών.

Πού εδράζεται η αισιοδοξία του ιδίου και του επιτελείου του; Πέραν των μηνυμάτων που δέχονται “σε καθημερινή βάση”, μελετούν σοβαρά τα δημοσκοπικά ποιοτικά στοιχεία και, κυρίως, τις εκτιμήσεις που κάνουν έμπειροι (και συστημικοί…) εκλογολόγοι “μπροστά ή πίσω από τις γραμμές”.

Για παράδειγμα:

* Από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση ανεβαίνει η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ. “Τρεις διαδοχικές μετρήσεις από την ίδια εταιρεία έδειξαν άνοδο της συσπείρωσης κατά έξι μονάδες, λένε, αναλύοντας το νυν ποσοστό του 58%. Από μόνο του αυτό το ποσοστό δείχνει πρόβλημα, ωστόσο δεδομένης της διάσπασης του φθινοπώρου, αλλά και του έκρυθμου κλίματος στο συνέδριο του Φεβρουαρίου, θεωρείται … άθλος ότι επανακάμπτουν εκλογικά “όλο και περισσότεροι από όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του περσινού Ιουνίου”. Οι εκροές προς τη “Νέα Αριστερά” φαίνεται να κινούνται στο 11%.

Κατά ομολογία όλων των δημοσκόπων και αναλυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ ή, για την ακρίβεια, ο κ. Κασσελάκης, προσελκύει πολίτες που δεν είχαν ψηφίσει ποτέ το κόμμα ή δεν είχαν ψηφίσει τίποτα γενικώς, οι λεγόμενοι “του καναπέ”. Άλλοι μετρούν αυτό το ποσοστό στο 10% και άλλοι παραπάνω, ωστόσο η ουσία είναι, όπως λένε, ότι ο νέος πρόεδρος “κάνει γκελ” σε μη κομματικοποιημένους πολίτες ή “και σε απολιτίκ” που, όμως, στρέφουν το βλέμμα τους σ΄αυτόν.

Το “γιατί” αποδίδεται στο “νέο” που εκπροσωπεί, στην προβολή της επιχειρηματικής του εμπειρίας, στο γεγονός ότι δεν προήλθε από τον λεγόμενο “κομματικό σωλήνα”, στην έκθεση της προσωπικής του ζωής και της οικονομικής του ευχέρειας, όπως και στον νέο τρόπο εκφοράς του πολιτικού λόγου. Στοιχεία δηλαδή που φέρνουν σε αμηχανία ακόμα και το αριστερό κοινό που παραμένει πιστό στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ακολούθησε τους “πρώην” στη διάσπαση.

Επίσης, η εμμονή του κ.Κασσελάκη στον “νέο ΣΥΡΙΖΑ” με το άνοιγμα σε ανθρώπους που δεν είχαν καμία σχέση με το κόμμα, μέσω των think tanks και των (σημερινών) προκριματικών εκλογών για την ανάδειξη των ευρω-υποψηφίων, δείχνει να αποφέρει τους πρώτους καρπούς.

* Στην ανίχνευση διαθέσεων των ψηφοφόρων που προσήλθαν στις εθνικές κάλπες του περσινού Μαΐου αλλά απείχαν από τις επαναληπτικές του Ιουνίου (περίπου 800.000 συνολικά) καταγράφεται ένα αξιοπρόσεκτο εύρημα: σε αυτούς που δηλώνουν ότι “θα προσέλθουν σίγουρα” στις ευρωκάλπες, η πρώτη επιλογή είναι “ο Κασσελάκης” και η δεύτερη “ο Βελόπουλος”.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, κατά τους αναλυτές, ότι ο πρωθυπουργός εμφανίζει εσχάτως τους δύο πολιτικούς αρχηγούς… ως πακέτο: “βλέπω τον κ. Κασσελάκη και τον κ. Βελόπουλο και μου θυμίζουν πολύ τον κ. Τσίπρα και τον κ. Καμμένο. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί κάποια στιγμή συγκυβέρνησαν”, είπε ο κ. Μητσοτάκης, επιχειρώντας να τρομάξει ένα ακροατήριο που δείχνει ότι… δεν τον ακούει πλέον.

Προγραμματικές δόσεις… αλλιώτικες

Με βάση τα εν λόγω ευρήματα ερμηνεύεται η διαφορετική ρητορική του κ.Κασσελάκη, αλλά και οι νέες θέσεις, έξω από τα “συριζαίικα” πρότυπα. Για παράδειγμα, η κεντρική δέσμευση για μείωση της φορολογίας των μισθωτών και η κατάργηση της προκαταβολής φόρου για τους ελεύθερους επαγγελματίες, κάθε άλλο παρά αδιάφορα πέρασε από τους αποδέκτες της, καθώς είχαν ταυτίσει το κόμμα με υψηλότερη φορολογία χάριν του κοινωνικού κράτους.

Έτερο παράδειγμα, οι αμυντικές δαπάνες: ο “νέος ΣΥΡΙΖΑ” τις ψήφισε και τις αποδέχεται, ωστόσο κ. Κασελάκης αναδιαμορφώνει το μίγμα βάζοντας “φρένο” στην εκτίναξή τους. Προς επίρρωση, ο στενός του σύμβουλος, βουλευτής Επικρατείας και πρώην υπουργός Άμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης, δήλωσε χθες από το Φόρουμ των Δελφών: “Όχι σε υπέρογκες αγορές όπλων ως να έχουμε πληθυσμό 80 εκατομμυρίων”.

Δεν έχει περάσει απαρατήρητο ότι ο κ. Κασσελάκης φροντίζει σε κάθε δημόσια εμφάνιση να προβάλλει και μία καινούργια προγραμματική θέση (άλλοτε για την οικονομία άλλοτε για το κράτος δικαίου ή την υγεία κ.λπ.) ώστε ο λόγος του “να μην είναι σκέτα καταγγελτικός αλλά να δίνει και διέξοδο”.

Η 2η θέση και το μεγάλο ρίσκο του Ν. Ανδρουλάκη

Έναντι όλων αυτών, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ο Νίκος Ανδρουλάκης επιμένουν “στη μάχη της δεύτερης θέσης”, εκτιμώντας ότι “τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα”.

Η αισιοδοξία για “ανατροπή έναντι του ΣΥΡΙΖΑ” πηγάζει, όπως αναφέρουν στελέχη, στην εκτίμηση που κάνουν για το “πολιτίκ” κοινό που ακολουθεί δημοσκοπικά τον κ. Κασσελάκη: “ακριβώς επειδή η σχέση αυτού του κοινού με την πολιτική είναι χαλαρή, οι πιθανότητες να προσέλθει τελικά στις ευρωκάλπες είναι λίγες”, λένε. Σε αντίθεση, προσθέτουν, με “το ψημένο ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ” που αντιλαμβάνεται ότι αυτή η εκλογική μάχη θα είναι καθοριστική για το μέλλον του κόμματος.

Η υψηλή συσπείρωση, 76%, που παρουσιάζει δύο μήνες πριν από τις ευρωκάλπες χτυπά καμπανάκι κινδύνου, διότι, κατά τους εκλογικούς αναλυτές:

• Είναι πολύ κοντά στο “ταβάνι”.
• Δεν εμφανίζει εισροές από άλλα κόμματα. Οι εκροές προς το κόμμα “Δημοκράτες” του Ανδρέα Λοβέρδου κινούνται (προς το παρόν) στο 5%.

Ο ίδιος ο κ. Ανδρουλάκης πήρε προ ημερών το μεγάλο προσωπικό ρίσκο, να χαρακτηρίσει ευθέως “πολιτική αποτυχία” την τρίτη θέση, θέλοντας να αγγίξει τα αντανακλαστικά ψηφοφόρων του “πάλαι ποτέ Κινήματος”.

Επίσης, έχει αλλάξει την ρητορική του απέναντι στον κ. Κασσελάκη τον οποίον, πλέον, αποκαλεί “παρ’ ολίγον υπουργό του Μητσοτάκη”, θέλοντας να ανοίξει τάφρο ανάμεσα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και στο προοδευτικό ακροατήριο.

Εκ του παραλλήλου, βεβαίως, προβάλλει τη θεσμική αντιπολίτευση που ασκεί το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έναντι της “life style” τακτικής του κ. Κασσελάκη, σε μία επιπλέον προσπάθεια να απαξιώσει τον αντίπαλο.