Τσίπρας: Προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας ο στόχος της κάλπης

“Έχουμε σχέδιο για την επιστροφή της δικαιοσύνης στη χώρα, αλλά για να το υλοποιήσουμε πρέπει από τις κάλπες της απλής αναλογικής να προκύψει η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έστω και με μία ψήφο ώστε να πάμε σε προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας”.

Με τη φράση αυτή ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε ακόμα πιο καθαρά τον πολιτικό και εκλογικό στόχο, κλείνοντας την τριήμερη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του κόμματός του.

Για πρώτη φορά, μάλιστα, πρόσθεσε τη λέξη “συνεργασίας”, καλώντας τις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας να πάρουν θέση απέναντι στο νέο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (που αποτέλεσε το αντικείμενο της Συνδιάσκεψης), λέγοντας χαρακτηριστικά:

“Η κυβέρνηση της δεξιάς γυρνάει τη χώρα και το λαό πίσω και πρέπει να ηττηθεί. Να ηττηθεί πρώτα στις συνειδήσεις της πλειοψηφίας των πολιτών. Να ηττηθεί και στην κάλπη σε μια κρίσιμη αναμέτρηση για το μέλλον της χώρας.

Και οι κάλπες αυτές να δώσουν τη δυνατότητα συγκρότησης προοδευτικής κυβέρνησης. Οι πολιτικοί μας στόχοι είναι σαφείς.

Οι προγραμματικές μας δεσμεύσεις είναι σαφείς. Καλούμε όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες να τις αγκαλιάσουν. Καλούμε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις να τις σχολιάσουν. Να τοποθετηθούν δημόσια επάνω σε αυτές. Διότι οι συγκλίσεις δε μπορεί παρά να είναι στη βάση πολιτικών θέσεων και προγραμμάτων”.

Υγειονομικό σαμποτάζ κάνει ο κ. Μητσοτάκης

Ο κ.Τσίπρας απάντησε, όπως αναμενόταν, στις πρωθυπουργικές καταγγελίες προς την αξιωματική αντιπολίτευση ότι επιχειρεί υγειονομικό σαμποτάζ.

“Αν κάποιος έκανε και κάνει υγειονομικό σαμποτάζ στη χώρα είναι ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης. Με την ανικανότητα του να διαχειριστεί τη πανδημία και με τη διαρκή του έγνοια να αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι τη πανδημία.

Αυτή του όμως η τοποθέτηση είναι η τελευταία απόπειρα σε μια σειρά προσπαθειών το τελευταίο διάστημα, να διχάσει την ελληνική κοινωνία.

Η ιστορία άλλωστε μας διδάσκει πως όλα τα καθεστώτα, όλες οι αντιδραστικές εξουσίες, όλες οι αυταρχικές δυνάμεις, όταν διαβλέπουν το τέλος τους καταφεύγουν πάντα στην ίδια συνταγή: Στο διχασμό, στη διάσπαση της κοινωνίας, στην κοινωνική και πολιτική όξυνση. Οι εμβολισμένοι κατά των ανεμβολίαστων, οι νέοι κατά των ηλικιωμένων, οι τοπικές κοινωνίες κατά των προσφύγων, το συντηρητικό τμήμα της κοινωνίας κατά των νέων.

Ένας γενικευμένος κοινωνικός εμφύλιος που καλείται να κρύψει της ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη και να εξουδετερώσει την κοινωνική αντίσταση. Δεν θα το δεχτούμε αυτό, σε καμιά περίπτωση. Σε καμιά περίπτωση επίσης δεν θα παίξουμε το παιγνίδι του διχασμού”. 

“Καταλαβαινόμαστε τώρα”

Όσο για το εξαιρετικά ήρεμο κλίμα μέσα στο οποίο διεξήχθη η τριήμερη Συνδιάσκεψη (σ.σ. “πρωτόγνωρο” σε σύγκριση με άλλες εποχές) ο κ.Τσίπρας δεν έκρυψε την ικανοποίησή του, προστρέχοντας στον γνωστό στίχο του Ρίτσου: “Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα… Έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη”.

Είναι χαρακτηριστικό ότι εγκρίθηκαν με συντριπτικά ποσοστά το σχέδιο πολιτικής απόφασης και το κείμενο προγραμματικών θέσεων. Κομματικές πηγές σημειώνουν ότι πρόκειται για πρωτόγνωρα ποσοστά σε ψηφοφορίες επί προτάσεων, κειμένων ή αποφάσεων του κόμματος.

Ειδικότερα:
—- Σχέδιο πολιτικών θέσεων επί της αρχής
Υπέρ 96,3%
Κατά 0,4%
Λευκά 3,3%

—- Κείμενο προγραμματικών θέσεων
Υπέρ 97%
Κατά 0,4%
Λευκά 2,6%

Χρειαζόμαστε (και) αφήγημα

Νωρίτερα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ανέδειξε την ανάγκη να υπάρξει και αφήγημα, πέραν του προγράμματος, “ώστε να μπορεί ο κόσμος στον οποίο θέλουμε να απευθυνθούμε, να καταλάβει πώς συνδέονται αυτά που λέμε με τη ζωή του, πώς συνδέονται με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, πώς μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, ότι είμαστε αυτοί που ξέρουν και αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις, που ξέρουμε πού θέλουμε να πάμε την κοινωνία, μαζί της”.

Τόνισε μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να εμπνεύσει την κοινωνία “που μας έχει βαθιά ανάγκη».

Από την πλευρά του ο Νίκος Φίλης έθεσε το ερώτημα ποιες από τις αποφάσεις που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ “με τον εκβιασμό της τρόικας” πρέπει να εξακολουθούν να στηρίζονται από το κόμμα, φέρνοντας ως παράδειγμα “την Fraport, το Ελληνικό και τα Ραφάλ”.

Πρόσθεσε δε, ότι “η ΝΔ δεν είναι μία συνήθης δύναμη, αλλά προσπαθεί να ανασυγκροτήσει τον αστισμό σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Οργανώνει τα συμφέροντα και διαμορφώνει μία συντηρητική ηγεμονία. Δεν είναι μόνο μία υπόθεση πέντε οικογενειών. Αυτά είναι για τις τηλεοράσεις”.

Κατά την Έφη Αχτσιόγλου ο ΣΥΡΙΖΑ είναι “το μόνο αριστερό κόμμα στην Ευρώπη που έχει ελπίδες διακυβέρνησης με πλειοψηφικούς όρους”, ενώ η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου εστίασε στο “παρωχημένο θατσερικό νεοφιλελευθερισμό που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση”, με αφορμή το εργασιακό και τις επικουρικές συντάξεις.

Ο Πάνος Σκουρλέτης επισήμανε την ανάγκη να γίνει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ “αν βεβαίως το επιτρέψουν οι συνθήκες” (σ.σ. αναβλήθηκε δύο φορές λόγω της πανδημίας), ωστόσο εστίασε στα περί συμμαχιών: “Οι συμμαχίες πρέπει να ονοματίζονται, να αποσαφηνίζονται, να αναδεικνύονται οι προγραμματικές προϋποθέσεις, γιατί έτσι ωριμάζουν οι προϋποθέσεις για να υπάρχει μια νέα δυναμική μέσα στην κοινωνία”, είπε. 

“Εφαρμόζεται οικονομικό σχέδιο από την ελίτ της χώρας. Ο Μητσοτάκης είναι ο πρώτος μετά- πρωθυπουργός, ένα ομόλογο στο οποίο έχουν επενδύσει τα μεγάλα κρατικοδίαιτα παρασιτικά συμφέροντα της χώρας”, τόνισε στην παρέμβασή του ο Γιάννης Ραγκούσης.

Κι όπως πρόσθεσε: “Μια κρίσιμη μάχη που έχει να δώσει ο Μητσοτάκης είναι η απαξίωση της απλής αναλογικής για να χτίσει την στρατηγική του, που είναι αυτή των δεύτερων εκλογών.

“Το ερώτημα είναι τι κόμμα έχει ανάγκη η κοινωνία να φτιάξουμε όχι τι κόμμα θέλουμε εμείς”, σημείωσε ο Νίκος Παππάς. Υπενθυμίζοντας ότι “δεν ξεκινάμε από το μηδέν, μην ξεχνάμε ότι έχουμε περάσει από θέσεις διακυβέρνησης”, μίλησε για την ανάγκη “να αξιοποιήσουμε επεξεργασίες όπως η εθνική αναπτυξιακή στρατηγική, το εθνικό σχέδιο μεταφορών και υποδομών ή η εθνική ψηφιακή πολιτική”.

Απολογισμό της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας παρουσίασε η Όλγα Γεροβασίλη: “Καταθέσαμε 3100 ερωτήσεις, 500 επίκαιρες, 1762 αναφορές. Για όλο το εύρος των ζητημάτων, τη διαχείριση δημοσίου χρήματος, την πανδημία, την εργασία, την παιδεία, τη δημοκρατία”.

Επισημαίνοντας δε, ότι “θέλουμε το κόμμα που έχει ανάγκη η κοινωνία, όχι μία λέσχη προβληματισμού”, εμφάνισε ως στόχο “να μην μείνουν άστεγοι προοδευτικοί, δημοκράτες ακόμα και κεντροδεξιοί πολίτες που απορρίπτουν τον Κ. Μητσοτάκη”.