Καταστροφική «μη λύση» η πιστοληπτική γραμμή

Η κυβέρνηση παρακολουθεί με αυξημένο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Ιταλία, καθώς ο κίνδυνος να επιδράσουν αρνητικά στη συμφωνία εξόδου της Ελλάδας από το μνημόνιο είναι υπαρκτός.

Η απειλή ακούει στον όρο «πιστοληπτική γραμμή στήριξης» και ακούγεται όλο και πιο συχνά τις τελευταίες ημέρες, εντός συνόρων κυρίως, με επιχείρημα, αυτή τη φορά, τα εμπόδια που υψώνουν οι εξελίξεις στην Ιταλία στην ελληνική προετοιμασία για έξοδο στις αγορές.

Ότι δηλαδή εφόσον οι πιέσεις στα ιταλικά ομόλογα οδήγησαν σε άνοδο τις αποδόσεις και των ομολόγων άλλων χωρών της ευρωζώνης (με την απόδοση των 10ετών ελληνικών τίτλων να διαμορφώθηκε την Παρασκευή πάνω από το 4,40%), η «καθαρή» έξοδος της Ελλάδας από το μνημόνιο δεν μπορεί πλέον να παραμείνει στόχος.

«Το ακριβώς αντίθετο ισχύει», απαντούν αρμόδιες κυβερνητικές πηγές, οι οποίες έχουν γίνει δέκτες της πίεσης και οργανώνουν την απόκρουση. «Η πιστοληπτική γραμμή έχει διάρκεια ένα έτος με δυνατότητα παράτασης έξι έως 12 μήνες. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι οι εξελίξεις στην ευρωζώνη θα περιοριστούν σ' αυτή τη χρονική διάρκεια; Σε κάθε ανατάραξη η Ελλάδα θα αναζητεί νέες γραμμές στήριξης ή νέα μνημόνια;», τονίζει στο Euro2day.gr υψηλόβαθμος κυβερνητικός παράγοντας με απόλυτη γνώση των διαπραγματεύσεων.

Ο ίδιος θεωρεί την εν λόγω λύση «καταστροφική και γεμάτη παγίδες που την καθιστούν μη λύση». Προσθέτει δε, ότι πίσω από τις εγχώριες φωνές για γραμμή στήριξης διακρίνονται σενάρια για νέο μνημόνιο ουσιαστικά («ή και... τυπικά») που θα οδηγήσει σε κατάρρευση την κυβέρνηση και θα επαναφέρει είτε το παλιό σύστημα στις εκλογές, είτε θα οδηγήσει σε «λύση α λα Ιταλία», δηλαδή σε κυβέρνηση τεχνοκρατών.

Αντιθέτως, όπως τονίζει, η κυβέρνηση τηρεί με ευλάβεια την απόφαση του Eurogroup για «μαξιλάρι ρευστότητας» (cash buffer) που θα στηρίξει τη χώρα στα πρώτα της βήματα προς την έξοδο στις αγορές. Αυτή τη στιγμή στο «μαξιλάρι» έχουν μπει περίπου 15 δισ. ευρώ με στόχο να προστεθούν άλλα 3-4 δισ. ευρώ όταν τα επιτόκια επιτρέψουν «δυνατή» έκδοση ομολόγου.

«Κόλπα» παραμονής του ΔΝΤ

Στο μέτωπο του χρέους και της παραμονής («και πώς») του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και στην μεταμνημονιακή εποπτεία, κυβερνητικές πηγές απαντούν «ουδέν νεώτερο».

Έμπειρα στελέχη ωστόσο δεν αποκλείουν σύγκλιση, τελικά, Βερολίνου-Ταμείου με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται για τον χρόνο επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής για τα δάνεια του EFSF (σ.σ. οι Γερμανοί θέλουν τον μικρότερο δυνατό, έως πέντε χρόνια).

Οι πλέον δύσπιστοι βλέπουν «να μπάζει» ακόμα και το σενάριο εξαγοράς από τον ESM ολόκληρου του δανείου του ΔΝΤ ώστε να αποχωρήσει από το πρόγραμμα. Δεν αποκλείουν δηλαδή κινήσεις ώστε να αγοραστεί ένα μέρος του και το υπόλοιπο να δώσει στο Ταμείο την σφραγίδα παραμονής και ουσιαστικής εποπτείας.