Τις πάγιες θέσεις του ΔΝΤ επανέλαβε χθες στη συνέντευξη Τύπου του Ταμείου ο Τζέρι Ράις, χρησιμοποιώντας σχεδόν την ίδια γλώσσα με τις τοποθετήσεις του πριν από δύο εβδομάδες. Και ενώ ο χρόνος για την εαρινή σύνοδο του Ταμείου άρχισε να μετράει αντίστροφα, οι πολιτικές συζητήσεις για το χρέος της Ελλάδας δεν έχουν καλά καλά αρχίσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πόσω μάλλον και με τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
Ο κ. Ράις ανέφερε, με τη γνωστή διπλωματία του, ότι οι τεχνικές συζητήσεις για το χρέος έχουν αρχίσει και βρίσκονται σε καλό επίπεδο, απέφυγε ωστόσο να διευκρινίσει ότι οι προετοιμασίες γίνονται σε επίπεδο EwG, όπου το ΔΝΤ παρευρίσκεται μεν, δεν συμμετέχει δε.
Τα δεδομένα δεν έχουν αλλάξει ακόμα:
1. Η ΕΕ σε τεχνικό επίπεδο προχωράει με διαφωνίες στην αποσαφήνιση του γαλλικού κλειδιού, της διασύνδεσης της μείωσης του ελληνικού χρέους με την ανάπτυξη -και που όπως έχουμε γράψει, ήδη υπάρχουν διαφωνίες.
2. Το ΔΝΤ παρατηρεί αλλά δεν συμμετέχει ακόμα, καθώς δεν έχουν επιλυθεί: Η βιωσιμότητα του χρέους, η διαφορά στους υπολογισμούς των προβλέψεων επί των δημοσιονομικών μέχρι το 2022, η εμπροσθοβαρής εφαρμογή της μείωσης του αφορολογήτου από το 2019. Ετσι ο εκπρόσωπος του Ταμείου επανέλαβε όσα γνωρίζουμε και όσα πρεσβεύει το ΔΝΤ από τον περασμένο Ιούνιο.
3. Ο νέος πρόεδρος του Eurogroup θα αναλάβει διμερείς επαφές με τις χώρες-μέλη του σκληρού πυρήνα για να ανιχνεύσει προθέσεις πριν καν θέσει στην ολομέλεια του Eurogroup τα σενάρια για τη μείωση του χρέους. Οι διμερείς επαφές έπρεπε να είχαν αρχίσει και έτσι, όπως μαθαίνουμε, το λεγόμενο Frankfurt Club (πρόεδρος του Eurogroup, Κομισιόν, ΕΚΤ, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) αναμένεται να πραγματοποιήσει συνάντηση, ώστε να υπάρξει κοινή -εάν είναι δυνατόν- θέση, πριν τη συνάντηση του λεγόμενου Washington Club (οι παραπάνω συν το ΔΝΤ), που αναμένεται να γίνει στο περιθώριο της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ στις 20-22 Απριλίου. Εάν δεν υπάρξει συναίνεση, τότε η συνάντηση αναμένεται να περιοριστεί σε επίπεδο «τεχνοκρατών».
4. Το ΔΝΤ δεν έχει αποφασίσει ακόμα εάν θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Τα μηνύματα που λαμβάνει από την ΕΕ είναι ότι δεν «καίγονται» πλέον για τη συμμετοχή, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το Ταμείο ανησυχεί για τον περιορισμό της επιρροής του.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ έριξε το μπαλάκι στην κυρία Λαγκάρντ, προειδοποιώντας ουσιαστικά ότι για να μείνει το Ταμείο, πρέπει να εναρμονίσει τους υπολογισμούς του με τα στοιχεία της Eurostat και να δεχθεί μια «ανώδυνη» ελάφρυνση χρέους, προσαρμοσμένη στις πολιτικές ανάγκες των κρατών-μελών της ΕΕ. Εάν το ΔΝΤ αποφασίσει να κάνει πίσω, ώστε να διατηρήσει την επιρροή του στην Ελλάδα, θα πρέπει να κάνει αυτούς τους επώδυνους συμβιβασμούς που θα πλήξουν την αξιοπιστία του αλλά και ό,τι διακηρύττει μέχρι τώρα. Και σίγουρα δεν θα υπάρξει ταύτιση απόψεων μεταξύ των τεχνοκρατών του ΔΝΤ και της πολιτικής ηγεσίας.
5. Από τον περασμένο Οκτώβριο γράφαμε ότι το παιχνίδι θα παιχτεί τον Μάιο-Ιούνιο, γιατί αυτό ακριβώς μετέφεραν αξιωματούχοι με γνώση των διαπραγματεύσεων. Από τότε μίλησαν και για πιθανή παράταση, κάτι που άφησε να διαφανεί μόλις πριν από μερικές ημέρες ο Πιερ Μοσκοβισί. Πρακτικά, δηλαδή, τα δεδομένα δεν αλλάζουν όπως προχωράει η διαπραγμάτευση. Είναι προκαθορισμένα, ώστε όλα να γίνουν τελευταία στιγμή, με την πλάτη στον τοίχο. Συνταγή που -κατ' αυτούς- πετυχαίνει τα τελευταία 7 χρόνια.
Οι χρησμοί Τσακαλώτου
Χθες ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος αναφέρθηκε στην ανάγκη κοινωνικών πακέτων για τα ασθενέστερα στρώματα και έβαλε την Ελλάδα στην ομάδα της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, των λεγόμενων προβληματικών δημοσιονομικά χωρών, λέγοντας ότι το ευρώ πρέπει να αλλάξει για να αντέξει.
Αυτή είναι και η θέση του κ. Γιούνκερ, θέλοντας να δείξει την έξοδο του ΔΝΤ αλλά και την εφαρμογή κάποιων όρων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης όπου μπορεί να δοθεί δημοσιονομική ευελιξία -ρήτρα που ήδη έκαναν χρήση οι πιο πάνω χώρες (ώστε να μη συμμετέχει πλέον στο EwG αλλά ούτε και στο Eurogroup). Οταν η χώρα μας βγει από το μνημόνιο και μπει σε «υβριδική προληπτική γραμμή», θα δικαιούται να κάνει ανάλογη χρήση των συγκεκριμένων πλαισίων.
Σε αυτό τον δρόμο κινούνται και οι προτάσεις του Εμανουέλ Μακρόν, η χώρα του οποίου επίσης κάνει χρήση της δημοσιονομικής ευελιξίας.