Kανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος από την πορεία του ασφαλιστικού κλάδου στο ταμπλό του ελληνικού χρηματιστηρίου από τη δεκαετία του 1990 μέχρι και σήμερα.

Καλύτερη περίπτωση φαίνεται πως ήταν αυτή της Interamerican, που αποσυρόμενη από το Χ.Α. στις αρχές της δεκαετίας του 2000 -σε σχετικά υψηλά επίπεδα Γενικού Δείκτη- δεν άφησε τους επενδυτές μειοψηφίας παραπονεμένους λόγω της «παχυλής» δημόσιας πρότασης που είχε κάνει η Eureco (αν η τελευταία μετάνιωσε για τη συγκεκριμένη κίνησή της ή όχι είναι άλλο θέμα).

Από την άλλη πλευρά, τώρα:

* Η Ασπίς Πρόνοια εισήλθε στη Σοφοκλέους τη δεκαετία του 1990 απορροφώντας την εταιρεία Ήλιος και έπειτα από σειρά αυξήσεις κεφαλαίων υποχρεώθηκε σε λουκέτο, ενώ ο βασικός της μέτοχος διώκεται για κακουργηματικές πράξεις.

* Οι εισηγμένες Φοίνιξ και Metrolife, αφού συγχωνεύτηκαν και ζήτησαν επανειλημμένα από τους μετόχους τους πρόσθετα κεφάλαια μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, απογοήτευσαν με τα αποτελέσματά τους. Η συγχωνευμένη Φοίνιξ - Metrolife - Εμπορική, ύστερα από μεγάλες και συνεχόμενες ζημίες αποχώρησε (απαξιωμένη χρηματιστηριακά) από το ταμπλό και στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των Γάλλων της Groupama.

* H Εθνική Ασφαλιστική, που είχε ενδιάμεσα απορροφήσει και την επίσης εισηγμένη Αστήρ, μπορεί μεν να διατηρούσε συνεχώς τη θέση του leader στην αγορά, ωστόσο οι μέτοχοί της αναγκάστηκαν κάμποσες φορές να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη χωρίς να λάβουν την ανάλογη ανταπόκριση. Ακολούθησε τελικά δημόσια πρόταση από τη μητρική τράπεζα, η οποία και οδήγησε στην απόσυρση της μετοχής από το Χ.Α.

* Τέλος, η ΑΤΕbank, αφού εισήγαγε αυτόνομα τις δύο θυγατρικές της ασφαλιστικές εταιρείες, στη συνέχεια τις συγχώνευσε και σήμερα έχει δρομολογήσει την αποχώρηση της ΑΤΕ Ασφαλιστικής από το Χ.Α. μέσα από τη δημόσια πρόταση που έχει υποβάλει.

--- Οι δύσκολες στιγμές και η κόντρα με Ψωμιάδη

Βλέποντας για πρώτη φορά την Ευρωπαϊκή Πίστη, οι επενδυτές της Σοφοκλέους ξαφνιάστηκαν λόγω του παπιγιόν που φορά ακόμη και σήμερα ο διευθύνων σύμβουλός της (και ένας από τους βασικότερους μετόχους της), ο κ. Χρήστος Γεωργακόπουλος.

Στην ουσία, η εταιρεία λειτουργούσε με ένα σαφώς διαφορετικό μοντέλο από τις περισσότερες άλλες εταιρείες του κλάδου: χωρίς τράπεζα να τη στηρίζει, χωρίς να είναι θυγατρική πολυεθνικής, αναπτύχθηκε μέσα από ένα πολυμετοχικό μοντέλο, όπου οι τρεις τουλάχιστον βασικότεροι «κρίκοι» του παραμένουν ενωμένοι μέχρι και σήμερα.

Σε μια περίοδο όπου δεκάδες... γραβατοφόροι ιδιοκτήτες ασφαλιστικών επιχειρήσεων αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο, το παπιγιόν της Ευρωπαϊκής Πίστης «φοριέται» ακόμη και μάλιστα για φέτος προβλέπεται σημαντική άνοδος στον κύκλο εργασιών και θετικό αποτέλεσμα.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρχαν και δύσκολες περίοδοι για την εισηγμένη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι διαφορές και οι εντάσεις με τον στρατηγικό συνεταίρο της εταιρείας κ. Ιωάννη Τζιβέλλη, οι οποίες κράτησαν κάμποσα χρόνια.

Μία ακόμα δύσκολη περίοδος ήταν η προ ολίγων ετών παρατεταμένη «φιλολογία» που ήθελε ο κ. Παύλος Ψωμιάδης της Ασπίς Πρόνοια να βρίσκεται ένα βήμα πριν από την εξαγορά της Ευρωπαϊκής Πίστης. Αυτό είχε προκαλέσει έντονη ανησυχία στις τάξεις της επιχείρησης.

Γενικότερα, οι σχέσεις της Ευρωπαϊκής Πίστης και του ομίλου Ασπίς δεν ήταν καθόλου καλές. Και αυτό όχι μόνο για τις «μάχες» που δίνονταν κατά διαστήματα για την προσέλκυση δικτύων.

Ο κ. Γεωργακόπουλος ήταν από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της αυστηρής εποπτείας και της κάθαρσης στον ασφαλιστικό κλάδο και στελέχη της εταιρείας φέρονται να είχαν ενημερώσει επανειλημμένα την πολιτική ηγεσία της χώρας (τουλάχιστον κατά τις δύο τελευταίες θητείες της Νέας Δημοκρατίας) σχετικά με τους κινδύνους της «υπόθεσης Ψωμιάδη».

Τελικά, η πτώση της Ασπίς Πρόνοια ευνόησε την Ευρωπαϊκή Πίστη, καθώς η τελευταία απορρόφησε μεγάλο μέρος του δικτύου που στο παρελθόν δούλευε για τον κ. Παύλο Ψωμιάδη και εκεί αποδίδεται η σημαντική άνοδος στην παραγωγή ασφαλίστρων από το φθινόπωρο του 2009.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Το management της επιχείρησης προβάλλει την εικόνα της «νοικοκυρεμένης εταιρείας», που είναι υγιής και «πληρώνει αμέσως».

Ο κ. Γεωργακόπουλος αναφέρεται πολύ συχνά στο πόσες ασφαλιστικές αναγκάστηκαν να αποσυρθούν από την αγορά κατά το διάστημα λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Πίστης, όπως επίσης στο ότι με την καθιέρωση των ΔΛΠ η εταιρεία του ήταν η μόνη από τις εισηγμένες που δεν αναγκάστηκε να εγγράψει υψηλές απομειώσεις στα περιουσιακά της στοιχεία. Τονίζεται επίσης ότι, σε αντίθεση με τους περισσότερους ανταγωνιστές της, δεν αναγκάστηκε να προχωρήσει σε αυξήσεις του μετοχικού της κεφαλαίου, προκειμένου να πληροί τους απαιτούμενους δείκτες φερεγγυότητας.

Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι η Ευρωπαϊκή Πίστη δεν έχει μπροστά της να αντιμετωπίσει αρκετά σημαντικά θέματα. Η Τράπεζα Πειραιώς, για παράδειγμα, κατέχει το 30% της εταιρείας, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει ανάλογης έκτασης συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών.

Αντίθετα, ο γνωστός τραπεζικός όμιλος «πασάρει» (έναντι πλουσιοπάροχων ανταλλαγμάτων που έλαβε) σε άλλη επιχείρηση τις ασφαλιστικές εργασίες του γενικού κλάδου.

* Τα σοβαρότερα όμως ζητήματα σχετίζονται με τις προοπτικές του ασφαλιστικού χώρου στην Ελλάδα. Θεωρείται βέβαιο ότι λόγω της Solvency II οι περισσότερες ελληνικές εταιρείες θα κληθούν να ενισχύσουν τα ίδια κεφάλαια μέσα στην επόμενη διετία. Όσο και αν η Ευρωπαϊκή Πίστη βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη θέση από τον μέσο όρο (και όσο και αν είναι ανοιχτό το θέμα κάποιων πωλήσεων θυγατρικών και λοιπών αναδιατάξεων, που θα αμβλύνουν το θέμα), κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια.

* Ένα δεύτερο σημαντικό ζήτημα είναι αυτό των κρατικών ομολόγων, που άμεσα ή έμμεσα οι ασφαλιστικοί όμιλοι κατέχουν στα χαρτοφυλάκιά τους. Όσο και αν υπάρχει η πρόθεση οι τοποθετήσεις αυτές να διακρατηθούν έως τη λήξη, τίθεται ένα θέμα όταν οι αποτιμήσεις των ελληνικών κρατικών ομολόγων βρίσκονται σήμερα κάτω από το 100.

* Ένα άλλο ζήτημα είναι η κυβερνητική πολιτική, η οποία, αντί να ενισχύσει τα κίνητρα για τα ασφαλιστικά συμβόλαια συνταξιοδοτικού τύπου, προτίθεται να επιβαρύνει σημαντικά τα νέα συμβόλαια (και τις εταιρείες) προκειμένου -μεταξύ άλλων- να καλυφθούν οι «τρύπες» που άφησε πίσω του ο όμιλος Ψωμιάδη. Αν η νέα αυτή επιβάρυνση «περάσει», θα είναι ένα ακόμη βάρος για τις ασφαλιστικές εταιρείες και μάλιστα σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής ύφεσης.

Σήμερα η Ευρωπαϊκή Πίστη διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο της Αθήνας με αποτίμηση που κυμαίνεται γύρω στα 14 - 15 εκατ. ευρώ, όταν τα ίδια κεφάλαιά της στις 31/3/2010 ανέρχονταν στα 41 εκατ. ευρώ. Για φέτος η διοίκηση της εισηγμένης προβλέπει αύξηση της παραγωγής και κερδοφόρο αποτέλεσμα.

** Αναδημοσίευση από το 642ο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, 9 – 13 Ιουλίου 2010.