Άμεση αλλαγή του call auction που προσδιορίζει την τιμή κλεισίματος στην κατηγορία μεγάλης κεφαλαιοποίησης, στα χνάρια του LSE, προαναγγέλλουν σε συνέντευξή τους στη «Ναυτεμπορική», στην κ. Ιουλία Ζαφόλια, οι γενικοί διευθυντές του ομίλου ΕΧΑΕ, κ. Ν. Κωνσταντόπουλος, Σωκρ. Λαζαρίδης και Γκίκας Μάναλης.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Σωκράτης Λαζαρίδης, το παράπονο που συχνά ακούγεται δικαίως από θεσμικούς κυρίως επενδυτές είναι δίκαιο και πρέπει να αλλάξει.

Σήμερα, όταν ένας επενδυτής θέλει να κάνει τη συναλλαγή του στην τιμή κλεισίματος και δίνει μία εντολή στην τελευταία δημοπρασία, είναι δυνατόν να «εξαπατηθεί». Αυτό γιατί αν στη δημοπρασία η τιμή αποκλίνει περισσότερο από 1,5% από την τελευταία συναλλαγή, με όγκο που είναι μικρότερος από το 15% του συνόλου, ως τιμή κλεισίματος θα επιλεγεί η μέση σταθμική τιμή των τελευταίων πράξεων της συνεδρίασης και η συναλλαγή του επενδυτή δεν θα είναι στην τιμή κλεισίματος.

Η λύση που έχει ήδη υιοθετήσει το LSE είναι η εξής: Όταν δεν συντρέχουν οι λόγοι για τον προσδιορισμό της τιμής κλεισίματος από την τιμή της δημοπρασίας, τότε αυτή να μην προχωρά. Στη συνέχεια, από τις εντολές που συγκέντρωσε η δημοπρασία, θα εκτελούνται μόνο όσες «παντρεύονται» στην τιμή κλεισίματος.

Τα στελέχη του ομίλου ΕΧΑΕ τάχθηκαν υπέρ της ενεργοποίησης της αγοράς ομολόγων στο Χ.Α., τονίζοντας πως η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά έχει ένα βασικό πλεονέκτημα: Διαθέτει τα στοιχεία των τελικών επενδυτών, με αποτέλεσμα να μπορεί να υπολογίσει το όφελος (του φόρου) που προέρχεται από τη διακράτηση των ομολόγων (μέχρι τη λήξη τους). Πρόσθεσαν, δε, ότι από πλευράς υποδομών, όσον αφορά στις συναλλαγές και στον διακανονισμό αυτών, η ΕΧΑΕ είναι έτοιμη εδώ και 5 χρόνια.

Έμφαση δόθηκε από τους γενικούς διευθυντές της ΕΧΑΕ στη λειτουργία της νέας αγοράς, της ΕΝ.Α., την οποία και χαρακτήρισαν ένα μεγάλο στοίχημα, δεδομένου ότι πρέπει να παραμείνει στη χώρα μας μία πηγή άντλησης κεφαλαίων για την πλειονότητα των εταιριών που αποτελούν και τον παραγωγικό ιστό της χώρας.

Αναφερόμενοι στις προκλήσεις που το ευρωπαϊκό χρηματιστηριακό περιβάλλον έχει ήδη δημιουργήσει, απάντησαν πως το κύριο πρόβλημα είναι η επικρατούσα ψυχολογία, καθώς όλοι είναι αιφνιδιασμένοι από την κατακόρυφη πτώση των εσόδων τους και κατά συνέπεια είναι δύσκολο να βρεις συνομιλητή έτοιμο να συζητήσει για διαρθρωτικές αλλαγές.

«Στον αντίποδα», επισημαίνουν, «οι επενδυτικές τράπεζες στο Λονδίνο έχουν από μακρού χρόνου σχεδιάσει το πώς θα εκμεταλλευτούν την πίεση της Ε.Ε. στις αγορές για φθηνότερες συναλλαγές».

Αναφερόμενοι στην επίδραση της κρίσης στις εισηγμένες εταιρίες σημειώνουν πως προφανώς ο αντίκτυπος στη λειτουργία των αγορών είναι μεγάλος και η αποτύπωση αυτής της επίδρασης θα αρχίσει να απεικονίζεται στη δημοσίευση των ετήσιων οικονομικών τους καταστάσεων.

Σε λάθος timing αποδίδουν τη μη ικανοποιητική πορεία των παραγώγων και των ETFs, τονίζοντας πως το πρόβλημα στην αγορά παραγώγων είναι ο «φόβος» που ελλοχεύει στο υποσυνείδητο του Έλληνα επενδυτή για τα προϊόντα αυτά.

Για τον λόγον αυτό, ταυτόχρονα με έναν ενημερωτικό κύκλο που ήδη ξεκίνησε προς τους επενδυτές, η ΕΧΑΕ συζητά με τους ειδικούς διαπραγματευτές για το πώς θα αυξήσουν τις ευκαιρίες τοποθέτησης του επενδυτικού κοινού στα options επί μετοχών και δεικτών που λανσαρίστηκαν το τελευταίο έτος.

Αξίζει να σημειωθεί πως αν και εκφράζουν αισιοδοξία για την αντίδραση της ελληνικής αγοράς στην πρόσφατη κρίση, τονίζουν πως στην αντιμετώπιση κάθε μελλοντικής κρίσης είναι καταλυτικής σημασίας η εμπειρία που υπάρχει στον δικαστικό χώρο για χρηματιστηριακές υποθέσεις.

Υπογραμμίζουν δε πως το πλεονέκτημα της ελληνικής αγοράς που λέγεται λογαριασμός στον τελικό επενδυτή θα πρέπει να διαφυλαχτεί «ως κόρη οφθαλμού» από τις αρμόδιες αρχές.