Η αγορά έχει σταματήσει να επιβραβεύει ακόμη και εκείνους τους επενδυτές που ριψοκινδυνεύουν αγοράζοντας αδύναμες εταιρίες με την προοπτική επανόδου τους στην κερδοφορία - Επτά παραδείγματα από τη Σοφοκλέους.


Δύσκολοι καιροί για turn around stories. Αν η προσπάθεια για την επάνοδο μιας εταιρίας από ζημίες σε κέρδη παρουσίαζε πάντα αντιξοότητες, τώρα -στην εποχή της κρίσης- καλείται να περάσει μέσα από… συμπληγάδες!

Οι τραπεζίτες είναι πολύ πιο «σφιχτοί» στις δανειοδοτήσεις τους προς όλους και ιδιαίτερα προς εταιρίες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Επιπλέον, η δυνατότητα για αύξηση κεφαλαίου και για έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου είναι από μηδενική έως σαφώς περιορισμένη.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι άλλο: η μειωμένη ζήτηση στην αγορά, η οποία αποτελεί τροχοπέδη στις όποιες προσπάθειες «αντεπίθεσης» των εταιριών, που προσπαθούν να «βγάλουν το κεφάλι τους από το νερό»…

Από επενδυτικής πλευράς υπάρχει μία επιπλέον δυσκολία. Ότι ακόμη και αν όλα πάνε καλά, η χρηματιστηριακή αγορά πολύ λίγο συγκινείται από τέτοιες περιπτώσεις και ουσιαστικά έχει σταματήσει να δίνει υψηλά κέρδη σε όσους διακινδύνευσαν και αγόρασαν μετοχές εταιριών που βρίσκονται σε κίνδυνο, ακόμη και αν αυτές πέτυχαν τελικά να «γυρίσουν σε κέρδη».

Όχι, η αγορά δεν είναι χαζή. Απλώς, λόγω των γενικότερων συνθηκών σε περιόδους κρίσης, η αγορά πιστεύει ότι:

Πρώτον, η διάσωση μιας εταιρίας αποτελεί πολύ δυσκολότερη υπόθεση σε σχέση με το παρελθόν.

Δεύτερον, στις πλείστες των περιπτώσεων οι διασώσεις των εταιριών γίνονται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να εξυπηρετούνται κυρίως τα συμφέροντα των τραπεζών και των προμηθευτών και πολύ λιγότερο τα συμφέροντα των μικρομετόχων.

Και τρίτον, όταν πολλά blue chips και mid caps της Σοφοκλέους διαπραγματεύονται με μονοψήφια P/E (ή ακόμη και με P/E χαμηλότερα του 5) και υψηλές μερισματικές αποδόσεις, τι περιθώρια ανόδου να υπάρχουν για όσες εταιρίες καταγράφουν ζημίες;

Γενικότερα, έχουμε πολλές φορές επισημάνει ότι σε περιόδους κρίσης η χρηματιστηριακή αγορά κατευθύνεται προς ασφαλέστερες επενδυτικές επιλογές, δηλαδή σε επιχειρήσεις που ακόμη και κατά την περίοδο της οικονομικής δυσπραγίας δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα ρευστότητας και θα συνεχίσουν να σημειώνουν υψηλές κερδοφορίες.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στις φετινές προτάσεις των αναλυτών απουσιάζουν ακόμη και οι τράπεζες(!), ενώ η έμφαση δίνεται σε τίτλους που θεωρούνται «ανθεκτικοί» στην κρίση, όπως π.χ. ο ΟΤΕ, τα κρατικόχαρτα, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι κ.ά.

Αξίζει να δούμε την πορεία του ισχυρότερου turn around story των τελευταίων ετών, που είναι τα Σωληνουργεία Κορίνθου. Ο εισηγμένος όμιλος κατάφερε να περάσει από τις ζημίες σε κέρδη πολλών εκατομμυρίων ευρώ και να προσελκύσει μάλιστα τα περισσότερα θεσμικά χαρτοφυλάκια στο μετοχικό του κεφάλαιο. Σήμερα -έχει συμβάλει η γενικότερη κρίση, αλλά και η κατρακύλα της τιμής του πετρελαίου- η τιμή της μετοχής έχει επιστρέψει σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά όπου διαπραγματευόταν πριν υλοποιηθεί το turn around story (-36% στην τριετία, -22% στην πενταετία).

Παραδείγματα από τη Σοφοκλέους

Unibios: Η διεύρυνση του σχήματος της πάλαι ποτέ Βιοσώλ με νέες επιχειρήσεις είχε ως αποτέλεσμα τον δραστικό περιορισμό των ζημιών στο εννεάμηνο του 2008 και μάλλον μια σαφώς καλύτερη εικόνα στα συνολικά αποτελέσματα της τρέχουσας χρήσης. Η διοίκηση της εισηγμένης αναφέρεται με αισιοδοξία στο μέλλον, ωστόσο ούτε και η συγκεκριμένη μετοχή κατάφερε τελικά να αποφύγει τις απώλειες (-72,3% στο εξάμηνο).

Plias: Η αύξηση κεφαλαίου ολοκληρώθηκε και έτσι δημιουργήθηκαν σαφείς προϋποθέσεις για την επάνοδο της εταιρίας σε κερδοφόρο αποτέλεσμα, ίσως και από την τρέχουσα χρονιά. Η μετοχή έχει καταγράψει σημαντικές απώλειες και σήμερα κυμαίνεται σαφώς χαμηλότερα από τα 32 σεντς, τιμή στην οποία πραγματοποιήθηκε η αύξηση κεφαλαίου.

Κυριακίδης Μάρμαρα: Η εισηγμένη αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο φαίνεται ότι θα αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικό τρόπο με την πώληση της θυγατρικής Mermeren Kombinat (έχει υπογραφεί σχετικό προσύμφωνο). Παρά την κίνηση αυτή και τις σχετικές ανακοινώσεις, δεν είδαμε κάποιο αξιοσημείωτο rebound στη μετοχή (χωρίς μεταβολή η πορεία του τελευταίου μήνα).

ΑΕΓΕΚ: Έπειτα από μακρόχρονες εξελίξεις, ο στρατηγικός επενδυτής βρέθηκε, ο όμιλος φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με το παρελθόν, ωστόσο η τιμή της μετοχής βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Κάτι η γενικότερη πτώση της Σοφοκλέους, κάτι οι όροι προσέλκυσης του στρατηγικού εταίρου… η μετοχή κυμαίνεται σήμερα γύρω στα 12 λεπτά, έναντι 40 λεπτών προ ενός έτους και 1,50 ευρώ προ πενταετίας.

Πετζετάκις: Εδώ και χρόνια, το ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης διαδέχεται το άλλο και ο βασικός μέτοχος πότε αναλαμβάνει το management, πότε αποχωρεί και πότε επανέρχεται... Ακόμη και να επιτύχει το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, οι υποχρεώσεις είναι τόσο μεγάλες και τα βάρη τόσο επαχθή, έτσι ώστε η τρέχουσα κεφαλαιοποίηση του πολυεθνικού ομίλου να κυμαίνεται μόλις γύρω στα 5,5 εκατ. ευρώ(!) και μάλιστα να είναι αμφίβολο αν κάποια στιγμή στο μέλλον θα τα ξεπεράσει κατά πολύ.

Προοδευτική: Αρκετοί πόνταραν στην αύξηση κεφαλαίου και στην προσέλκυση στρατηγικού επενδυτή, αλλά αρχικά οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση λόγω ενδομετοχικών διαφορών και στη συνέχεια η όξυνση της κρίσης φαίνεται να έχουν δυσκολέψει σημαντικά το έργο της διοίκησης. Το θετικό πάντως είναι ότι μετά την πώληση της συμμετοχής στη Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου οι περισσότερες από τις «τρύπες» έκλεισαν. Η μετοχή έχει υποχωρήσει κατά 70% το τελευταίο εξάμηνο.