Κίνδυνος για ανεξέλεγκτο ράλι εξαιτίας των… Κεντρικών τραπεζών

Καθώς οι κεντρικές τράπεζες τοποθετούν τρισεκατομμύρια στην παγκόσμια οικονομία, οι επενδυτές βλέπουν ποιο θα μπορούσε να είναι το next big thing της παγκόσμιας νομισματικής πολιτικής: Ο έλεγχος της καμπύλης αποδόσεων.

Η στρατηγική, που περιλαμβάνει τη χρήση αγορών ομολόγων για να καθοριστούν τα yields συγκεκριμένων λήξεων σε έναν συγκεκριμένο στόχο, θεωρήθηκε κάποτε ακραίο και ασυνήθιστο μέτρο, που αναπτύχθηκε μόνο από την Τράπεζα της Ιαπωνίας, πριν από 4 χρόνια, αφότου έγινε σαφές ότι ένα αποπληθωριστικό σπιράλ δύο δεκαετιών δεν έφευγε.

Οχι, πια. Φέτος, η κεντρική τράπεζα Αυστραλίας υιοθέτησε τη δική της εκδοχή. Εντονες είναι και οι εικασίες που θέλουν την Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα και την Τράπεζα της Αγγλίας να ακολουθούν αργότερα φέτος.

Εάν ο έλεγχος της καμπύλης απόδοσης γίνει παγκόσμιος, θα ενισχύσει την αντίληψη των αγορών για τις κεντρικές τράπεζες ως αγοραστές ύστατης λύσης, αυξάνοντας την όρεξη για ρίσκο, μειώνοντας τη μεταβλητότητα και εντείνοντας ένα ευρύτερο κυνήγι για αποδόσεις. Ενώ οι διαχειριστές χρημάτων προειδοποιούν ότι ένα τέτοιο περιβάλλον θα μπορούσε να τροφοδοτήσει απερίσκεπτες επενδύσεις που προκαλούνται ήδη από μια πλημμύρα δημοσιονομικών και νομισματικών κινήτρων, παρόλα αυτά βλέπουν οφέλη σε πιστώσεις, μετοχές, χρυσό και αναδυόμενες αγορές.

Παρ’  όλο που η Τράπεζα της Αγγλίας δεν συζήτησε τον έλεγχο της καμπύλης αποδόσεων την Πέμπτη, κάποιοι αναλυτές πιστεύουν ότι θα μπορούσε τελικά να στοχεύσει σε πενταετείς τίτλους με απόδοση 0,1%, μειώνοντας την κλίση της καμπύλης αποδόσεων μέχρι αυτή τη λήξη.

Αυτό θα μπορούσε να στείλει χρήματα να ρέουν σε ομόλογα με πιο βραχυπρόθεσμη λήξη. Η ζήτηση για τίτλους με πιο βραχυπρόθεσμη ωρίμανση θα μπορούσε να αυξήσει τις αποδόσεις σε μακροπρόθεσμους τίτλους - όπου τα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι ασφάλειες ζωής θα μπορούσαν να δουν τις υπάρχουσες θέσεις τους υποτιμημένες, αλλά θα μπορούσαν να αγοράσουν νέα περιουσιακά στοιχεία με λιγότερα.

O πρόεδρος της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Fed) Τζερόμ Πάουελ δήλωσε στις 10 Ιουνίου ότι η χρησιμότητα της πολιτικής «παραμένει ανοιχτό ερώτημα». Ενώ οι περισσότεροι αναμένουν έναν στόχο χαμηλής απόδοσης για ομόλογα με βραχυπρόθεσμη ωρίμανση, πιθανώς ακόμη και τον Σεπτέμβριο, η Société Générale βλέπει το επίκεντρο περισσότερο στην καμπύλη. Τα 5ετή και 7ετή Treasuries μπορεί να κάνουν ράλι, αν η Fed δείξει να περνά στον έλεγχο πιο μακροπρόθεσμων τίτλων.

Οπου οι κεντρικές τράπεζες ορίζουν τον στόχο τους θα είναι καθοριστικής σημασίας και θα μπορούσαν να στέλνουν τα assets σε διακυμάνσεις, προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Ενας στόχος 50 μονάδων βάσης για την απόδοση του 10ετούς Treasury θα πυροδοτούσε ένα ράλι ομολόγων και θα έκανε πιο επίπεδη την καμπύλη, παράλληλα με την πιθανή άνοδο των μετοχών. Ωστόσο, μία ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα θα μπορούσε να οδηγήσει σε sell off τις μετοχές, σημειώνει αναλυτής από την Aberdeen Standard.

Ο περιορισμός των επιτοκίων θα βοηθούσε, εξασφαλίζοντας ότι οι εταιρικοί δανειολήπτες θα συνεχίσουν να επωφελούνται από ελκυστικά επιτόκια χρηματοδότησης. Οι χαμηλότερες αποδόσεις σε μεγαλύτερες λήξεις θα βοηθούσαν εταιρείες επενδυτικής βαθμίδας, οι οποίες τείνουν να εκδίδουν χρέη μεγαλύτερης διάρκειας από τους δανειολήπτες χαμηλότερης αξιολόγησης. Εν τω μεταξύ, οι junk δανειολήπτες θα αποκομίσουν τα οφέλη της γενικής ώθησης στο κλίμα της αγοράς.

Εταιρείες με υψηλό φορτίο χρέους, όπως αεροπορικές εταιρείες και Ενέργειας, θα μπορούσαν να πάρουν ώθηση, δήλωσε ο Charles Diebel, ο οποίος διαχειρίζεται 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια στην Mediolanum, στο Δουβλίνο. Οι τράπεζες του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσαν επίσης να είναι κερδισμένες, καθώς οι δανειστές θα είχαν ξεφύγει από τη συντριπτική επίδραση των αρνητικών επιτοκίων.

«Θα επιτρέψει σε ολόκληρο το φάσμα αξιολόγησης των πιστώσεων σταθερού εισοδήματος να δανειστεί σε απίστευτα φθηνά επίπεδα σε μια περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας και σίγουρα θα ήταν πολύ bullish», δήλωσε ο Azhar Hussain, επικεφαλής παγκόσμιας πίστωσης της Royal London Asset Management.

Oι χαμηλότερες αποδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν το δολάριο και να βοηθήσουν τα νομίσματα με μεγαλύτερο ρίσκο, όπως το ραντ Νότιας Αφρικής και το πέσο Μεξικού. Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει το carry trade στο οποίο περιλαμβάνονται η ρουπία Ινδονησίας και το ρωσικό ρούβλι, καθώς και το δολάριο Αυστραλίας, η κορώνα Νορβηγίας, σύμφωνα με τον Βασίλη Γκιωνάκη, επικεφαλής στρατηγικής συναλλάγματος στην Banque Lombard Odier & Cie SA, στη Γενεύη.