JP Morgan: Τα bull και τα bear σενάρια για τις ελληνικές μετοχές

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση της JP Morgan εξετάζονται τα ανοδικά (bull) και τα πτωτικά (bear) δυνητικά περιθώρια για την εγχώρια αγορά μετοχών, συγκρίνοντας την τόσο σε σχέση με τις λοιπές αναδυόμενες αγορές αλλά και σε σχέση με τους πρόσφατους πυθμένες και κορυφές της στις αποτιμήσεις που είχε σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία.

Το στοιχείο που θεωρεί ως κύριο αρνητικό χαρακτηριστικό για την Ελλάδα και τους πιθανούς επενδυτές είναι η υψηλή μεταβλητότητα που επιδεικνύει η εγχώρια αγορά.

H έκθεση ωστόσο είναι προγενέστερη της απόφασης της επενδυτικής τράπεζες να τερματίσει την κάλυψη των μετοχών Alpha Bank, Eurobank, Εθνικής Τράπεζας και Τράπεζας Πειραιώς.

Συγκρίνοντας τις ελληνικές μετοχές με τις αναδυόμενες αγορές με το δείκτη Sharpe, δείκτης ο οποίος λαμβάνει υπόψη του τις αποδόσεις σταθμισμένες με τον κίνδυνο, συμπεραίνει ότι με τις τρέχουσες συνθήκες μεταβλητότητας και αποδόσεων των ομολόγων στην αγορά, το περιθώριο ανόδου είναι μικρό, της τάξεως του 6% μόλις.

Όπως υπολογίζει η JP Morgan, μια μείωση στη μεταβλητότητα από το 33% στο 23%, μείωση 30% δηλαδή, και μια πτώση στις αποδόσεις των 10ετών ελληνικών ομολόγων από το 7% στο 6%, θα αύξανε το περιθώριο ανόδου των μετοχών στο 41%.

Συνεπώς, η μείωση της μεταβλητότητας και η πτώση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων αποτελούν μονόδρομο για μια πιο αισιόδοξη προοπτική για τις ελληνικές μετοχές. Όπως ωστόσο εξηγεί, αν σημειωνόταν μείωση στη μεταβλητότητα και στις αποδόσεις των ομολόγων, αυτό θα οδηγούσε σε υψηλότερη οικονομική ανάκαμψη και ανοδικές αναθεωρήσεις των εκτιμήσεων και τελικά σε ακόμη υψηλότερο περιθώριο ανόδου στις τραπεζικές μετοχές.

Κατά την άποψη της ωστόσο, η πιο πιθανή έκβαση είναι ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει την απρόθυμη αργή πρόοδο και οι ελληνικές μετοχές θα παραμείνουν ευμετάβλητες, καθώς η δέσμευση της κυβέρνησης επί των μεταρρυθμίσεων που η τρόικα επιθυμεί αλλά και η δέσμευση της Ευρώπης για μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους είναι και οι δύο αδύναμες.

H JP Morgan εξετάζει επίσης τις κορυφές και τους πυθμένες στις αποτιμήσεις της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς και των τραπεζών συγκεκριμένα με βάση την κορυφή αλλά και το κατώτατο σημείο στις αποτιμήσεις από το 2014 και έπειτα.

Η πρόσφατη κορύφωση των αποτιμήσεων επιτεύχθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 2014 όταν η ελληνική οικονομία έβγαινε από την ύφεση και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Οι τράπεζες είχαν ολοκληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση των 50 δισ. ευρώ και η χώρα είχε επιστρέψει στις αγορές και με επιτυχία είχε συγκεντρώσει 3 δισ. ευρώ.

Αντίθετα, ο πυθμένας των αποτιμήσεων ήταν το καλοκαίρι του 2015, όταν ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε το δημοψήφισμα για τη συμφωνία διάσωσης όπου αυτό που ακολούθησε ήταν μια παύση πέντε εβδομάδων στη χρηματιστηριακή αγορά, ένα επίμηκες κλείσιμο των τραπεζών που συνοδεύτηκε από τους ελέγχους κεφαλαίων συν τη νέα διάσωση τους με ισχυρό dilution στους υφιστάμενους μετόχους και απώλειες στους κατόχους των ομολόγων τους.

Σε αυτήν την έτερη σύγκριση που πραγματοποιεί η JP Morgan βάσει των αποτιμήσεων του Χ.Α. το 2014 και το 2015 για το δείκτη forward P/E, το ανοδικό περιθώριο θα μπορούσε για το Γενικό Δείκτη θα μπορούσε να είναι της τάξεως του 72% και το πτωτικό 50%. Για το δείκτη MSCI Greece, το ανοδικό 100% και το πτωτικό από την άλλη 65%. Αντίστοιχα πολύ υψηλά είναι τα πιθανά ανοδικά και πτωτικά σενάρια των δύο δεικτών σε σχέση με τους δείκτες MSCI ΕΜ και MSCI EMEA.

Αντίθετα, σε όρους λογιστικής αξίας, τόσο προβλεπόμενης όσο και ιστορικής, οι δύο δείκτες, Γενικός Δείκτης και MSCI Greece, διαφέρουν αισθητά. Για τον μεν ΓΔ, το ανοδικό περιθώριο φτάνει το 175% και το πτωτικό 41%, ενώ αντίθετα ο MSCI Greece δεν εμφανίζει θετικό περιθώριο και αντίστοιχα το πτωτικό ανέρχεται στο 78%. Η εικόνα αλλάζει ελαφρώς στο θετικότερο για το δείκτη MSCI Greece όταν συγκρίνετε με του δείκτες MSCI EM και ΕΜΕΑ.