Νέο πολιτικό τοπίο διαμορφώνεται εν όψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου και ενώ οι πιέσεις από την Ευρώπη προς τη χώρα μας αρχίζουν να ξαναγίνονται αφόρητες.

Τα κόμματα, μάλιστα, αναμένουν με αγωνία τις δημοσκοπήσεις της Κυριακής, μετά τις εξελίξεις στην κεντροδεξιά, την επίσκεψη Τσίπρα στο Παρίσι και όσα είπε για τον Γάλλο πρόεδρο, το φλερτ Ολάντ - Βενιζέλου και πολλά άλλα, ώστε να διαμορφώσουν τη στρατηγική τους προς την τελική ευθεία.

Οι πολιτικοί παρατηρητές, άλλωστε, θεωρούν πως οι βασικές κατευθύνσεις και ρεύματα στην πορεία προς τις εκλογές θα διαμορφωθούν το αργότερο έως τις αρχές της εβδομάδας, ενώ θα λάβουν την τελική τους μορφή αμέσως μετά το ντιμπέιτ Σαμαρά - Τσίπρα.

Η μάχη αυτήν τη στιγμή γίνεται για την πρώτη θέση, μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ από το αποτέλεσμά της θα κριθεί εν πολλοίς και από τις απαντήσεις για το είδος της κυβέρνησης μετά τις εκλογές που θα δώσει το κάθε κόμμα, τα λάθη που θα κάνουν ή δεν θα κάνουν, αλλά και από την πολιτική σταθερότητα και την αντιμετώπιση των κοινωνικών αδικιών που θα εγγυηθούν. Άλλωστε, αν η ψήφος της 6ης Μαΐου υπήρξε πρωτίστως ψήφος τιμωρίας, η ψήφος της 17ης Ιουνίου θα είναι πρωτίστως ψήφος μέλλοντος, ψήφος για το πού πρέπει να οδηγηθεί και πώς να κυβερνηθεί η χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ, αν η Ν.Δ. περιορίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορέσει να «τσιμπήσει» κάτι, αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήσει τελικά ρεύμα υπέρ του, το ΠΑΣΟΚ -και παρά τις ενδιαφέρουσες κινήσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου το τελευταίο διάστημα- πιθανότατα θα συμπιεστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, δείχνει να συνεχίζει να διεμβολίζει το ΚΚΕ, ενώ η ΔΗΜΑΡ, λόγω πρωτίστως των κινήσεων και της εμπιστοσύνης που αποπνέει ο Φώτης Κουβέλης, όχι απλώς δεν συμπιέζεται, αλλά δείχνει και ικανή να είναι το δεύτερο κόμμα στην αριστερά, αυξάνοντας τις δυνάμεις της.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επίσης, εμφανίζει όχι αν η Βουλή θα είναι επτακομματική (ή οκτακομματική αν αποκτήσει δυναμική η συνεργασία Τζήμερου - Μάνου), αλλά ποια θα είναι η σειρά των τριών κομμάτων, των οποίων είναι πιθανόν οι κοινοβουλευτικές ομάδες να αλλάξουν σημαντικά όσον αφορά τα πρόσωπα που θα εκλεγούν.

Τέλος, τα μικρότερα κόμματα συμπιέζονται ασφυκτικά, με ισχυρότατες τις πιθανότητες το 19% που ψήφισε κόμματα που έμειναν εκτός Βουλής να περιοριστεί στο μισό ή και σε ποσοστό μεγαλύτερο του μισού.