Υπογράφηκε σήμερα η σύμβαση για την κατασκευή του εργοστασίου ξήρανσης της Ψυττάλειας. Για το θέμα αυτό ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς έκανε την ακόλουθη δήλωση:

”Όπως είχε δεσμευτεί η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, το πρόβλημα με τη λυματολάσπη της Ψυττάλειας αντιμετωπίστηκε οριστικά: Υπογράψαμε σήμερα τη σύμβαση για την κατασκευή του εργοστασίου ξήρανσης.

Το έργο ολοκληρώνεται και τίθεται σε λειτουργία τον Μάιο του 2007, απαλλάσσοντας τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου (και ειδικότερα της ευρύτερης περιοχής Πειραιά και της Δυτικής Αττικής) από μία μόνιμη πηγή όχλησης που τους ταλαιπωρεί εδώ και μια δεκαετία. Ως γνωστόν, το πρόβλημα οφείλεται σε πρωτοφανείς παραλείψεις της προηγούμενης κυβέρνησης, οι οποίες συνιστούν ένα μείζον διαχειριστικό και περιβαλλοντικό θέμα.

Με ανακοίνωσή της η ΕΥΔΑΠ προχτές, 7 Μαρτίου 2006, έκανε γνωστή την απόφαση του Δ.Σ. της εταιρίας, με την οποία ανέθεσε κατόπιν διαγωνισμού στον μειοδότη το έργο της μεταφοράς 60.000 τόνων λυματολάσπης (με δυνατότητα να αυξηθούν κατά 15.000 τόνους) από τις εγκαταστάσεις της Ψυττάλειας σε ειδικές μονάδες στη Γερμανία.

”Η λύση αυτή επελέγη ύστερα από το οριστικό αδιέξοδο στο οποίο εντέχνως οδήγησαν ορισμένοι, με τη ”δαιμονοποίηση” της λυματολάσπης, όλες τις -πιο συμφέρουσες οικονομικά- λύσεις διάθεσης της λυματολάσπης εντός της ελληνικής επικράτειας.

Το πρόβλημα έχει πλέον αντιμετωπιστεί τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, με πλήρη διασφάλιση των περιβαλλοντικών όρων”, σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Σύντομο ιστορικό του προβλήματος

Στην ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔε υπενθυμίζεται ότι η χώρα μας είχε αναλάβει ήδη από τον Φεβρουάριο 1997 την υποχρέωση της ξήρανσης της λάσπης, η οποία και εντάχθηκε στις σχετικές χρηματοδοτικές αποφάσεις της Ε.Ε. από το 2000.

Όμως το υπεσχημένο εργοστάσιο ξήρανσης αφαιρέθηκε από την κατασκευή των έργων Β΄ φάσης βιολογικού καθαρισμού της Ψυττάλειας που άρχισαν το 2000 και ολοκληρώθηκαν καθυστερημένα, με μεγάλες υπερβάσεις και χωρίς την ξήρανση τον Δεκέμβριο του 2004.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο αρχικός προϋπολογισμός των 128.287.830 ευρώ αυξήθηκε με έξι συμπληρωματικές συμβάσεις στα 202.000.000, χωρίς να κατασκευαστεί το εργοστάσιο ξήρανσης.

Λόγω της αφαίρεσης του εργοστασίου ξήρανσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε τον Αύγουστο του 2001 τη διαδικασία παραβίασης κατά της Ελλάδας, η οποία κορυφώθηκε με επιστολή στις 9/7/2003 για αιτιολογημένη γνώμη και παράλληλα αφαιρέθηκαν 30 εκατ. ευρώ από τη χρηματοδότηση των έργων της Β΄ φάσης βιολογικού καθαρισμού. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση δεν περιέλαβε τον Δεκέμβριο του 2003 τις αναγκαίες πιστώσεις για την κατασκευή του εργοστασίου ξήρανσης, έστω από εθνικούς πόρους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ξεκινήσει ο διαγωνισμός για την κατασκευή του αναγκαίου αυτού εργοστασίου.

Η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ από τις πρώτες μέρες δρομολόγησε την υπεσχημένη στην Ε.Ε. αλλά και στους κατοίκους της περιοχής κατασκευή του εργοστασίου ξήρανσης σύμφωνα με όλες τις απαιτούμενες περιβαλλοντικές προδιαγραφές. Η Ε.Ε., αναγνωρίζοντας ότι η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ διόρθωσε εμπράκτως το ασυγχώρητο περιβαλλοντικό λάθος της προηγούμενης, επαναχρηματοδότησε το έργο της ξήρανσης.

Χαρακτηριστικά του έργου

Το εργοστάσιο ξήρανσης ιλύος (λυματολάσπης) της Ψυττάλειας χαρακτηρίζεται ως ένα πολύπλοκο έργο, ενώ σημειώνεται ότι η κατασκευή του απαιτεί υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας.

Θα μπορεί σε καθημερινή βάση να ξηραίνει έως 800 τόνους λυματολάσπης. Συνεπώς, θα ξηραίνεται το σύνολο της λυματολάσπης που παράγεται στην Ψυττάλεια, ενώ θα παρέχεται η δυνατότητα ξήρανσης και λυματολάσπης που θα μεταφέρεται από γειτονικά κέντρα επεξεργασίας λυμάτων.

Το εργοστάσιο θα λειτουργεί με τη μέθοδο της θερμικής ξήρανσης, που θα γίνεται από 4 περιστρεφόμενα τύμπανα στη θερμοκρασία των 400 έως 500 βαθμών Κελσίου.

Έτσι η λυματολάσπη θα ξηραίνεται και θα γίνεται μια πλήρως υγιεινοποιημένη, ξηρή ιλύς σε κόκκους, πολύ μικρότερου όγκου από την αφυδατωμένη.

Το παραγόμενο μετά την ξήρανση προϊόν (αποξηραμένοι κόκκοι) θα είναι πλήρως σταθεροποιημένο (απουσία οσμών), θα έχει αυξημένο θερμικό δυναμικό, ισοδύναμο με το αντίστοιχο των ελληνικών λιγνιτών.

Το προϊόν αυτό θα είναι χρήσιμο για την παραγωγή ενέργειας (με καύση σε τσιμεντοβιομηχανίες ή σε μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος), αλλά και ως πρώτη ύλη για την παραγωγή τσιμέντου ή άλλων δομικών υλικών.

Το έργο έχει συνολικό προϋπολογισμό 34.862.385 ευρώ (χωρίς απρόβλεπτα, αναθεώρηση και ΦΠΑ) και συγχρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με 75%.