Θυσία στον βωμό της ανάγκης του κράτους για έσοδα θα αποτελέσει, όπως όλα δείχνουν, η μονιμότητα των υπαλλήλων του ΟΤΕ. Μπροστά σε αυτήν, να προχωρήσει, και μάλιστα γρήγορα, η πώληση της συμμετοχής του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο του Οργανισμού, αναμένεται ότι η κυβέρνηση θα ικανοποιήσει το αίτημα της Deutsche Telekom για πιο χαλαρές εργασιακές σχέσεις, το οποίο μεταφράζεται ακόμη και σε απολύσεις.

Το αίτημα δεν είναι νέο ούτε τέθηκε από τη γερμανική πλευρά τώρα που η κυβέρνηση αποφάσισε ότι επιθυμεί να προχωρήσει στην πώληση της συμμετοχής της στο άλλοτε κρατικό τηλεπικοινωνιακό μονοπώλιο.

Σταθερά εδώ και περίπου δύο χρόνια η D.T. αξιώνει αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις στον ΟΤΕ προκειμένου να καταστεί εφικτή η μείωση του κόστους προσωπικού, που, σύμφωνα με την εταιρία, βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, πλήττοντας τη δυνατότητα του ΟΤΕ να είναι ανταγωνιστικός.

Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές όπου επιχειρείται να συνδεθεί η άρση της μονιμότητας του προσωπικού, η δυνατότητα ευελιξίας ως και προς την αξιοποίησή του και η μείωση του εργασιακού κόστους ακόμη και με τη βιωσιμότητα της εταιρίας, η οποία υποστηρίζεται ότι βρίσκεται σε κίνδυνο. 

Ο περιορισμός του κόστους εκτιμάται μπορεί να επιτευχθεί όχι μόνο με μειώσεις στους μισθούς των υπαλλήλων αλλά και με αποχωρήσεις προσωπικού, αφού, με βάση εσωτερική μελέτη που έχει καταρτιστεί για λογαριασμό του ΟΤΕ, ο Οργανισμός μπορεί να λειτουργήσει χωρίς πρόβλημα ακόμα και αν αποχωρήσουν 1.500 - 2.000 άτομα.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της διοίκησης του ΟΤΕ, στο τέλος του προηγούμενου χρόνου το κόστος εργασίας, που το 2010 ανήλθε σε 766 εκατομμύρια ευρώ, αντιστοιχούσε στο 46% του συνολικού κόστους λειτουργίας του ΟΤΕ και στο 35,3% των εσόδων του, τα οποία την προηγούμενη χρονιά υποχώρησαν κατά 10%, ενώ ταυτόχρονα η κερδοφορία μειώθηκε κατά 78,5%.

Για να γίνει όμως οποιαδήποτε αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς τον υπαλλήλων του ΟΤΕ που εργάζονται στον Οργανισμό πριν από το 2005 θα πρέπει να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση από την πλευρά της κυβέρνησης καθώς ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικού, στον οποίο προβλέπεται η μονιμότητα, έχει κυρωθεί με νόμο.

Υπό τις συνθήκες αυτές, και με δεδομένο ότι το κόστος προσωπικού κινείται συνεχώς ανοδικά και σύμφωνα μάλιστα με το επιχειρησιακό σχέδιο του ΟΤΕ είναι πιθανόν ότι έως το τέλος του έτους θα φτάσει ακόμη και στο 40%, η αλλαγή των όρων εργασίας του προσωπικού θεωρείται σχεδόν απαραίτητη προϋπόθεση ώστε οι δύο πλευρές να έρθουν σε συμφωνία για την πώληση του επιπλέον ποσοστού του ΟΤΕ.

Όλο το παιχνίδι παίζεται για το 6%

Για το 10% των μετοχών του ΟΤΕ, του οποίου η πώληση προβλέπεται από τη συμφωνία του 2008, δεν τίθεται θέμα συναίνεσης της D.T. για την πώλησή του. Η γερμανική εταιρία είναι υποχρεωμένη να το αγοράσει, καταβάλλοντας μάλιστα και το συμφωνημένο υπερτίμημα, εφόσον το Δημόσιο αποφασίσει να προχωρήσει στην πώλησή του έως το τέλος του έτους. Από την πώληση του ποσοστού αυτού το Δημόσιο θα εξασφαλίσει περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ.

Το παιχνίδι όλο όμως φαίνεται ότι παίζεται στο επιπλέον ποσοστό 6% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ που κατέχεται από το Δημόσιο και σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας η κυβέρνηση εξετάζει την πιθανότητα να πωλήσει αποχωρώντας πλήρως από τον Οργανισμό.

Με βάση τη χρηματιστηριακή τιμή της μετοχής του ΟΤΕ, το ποσό που θα εισπραχθεί για την πώληση του ποσοστού αυτού θα είναι της τάξεως των 200 εκατομμυρίων ευρώ, εκτός και αν υπάρξει συμφωνία των δύο πλευρών για την καταβολή υπερτιμήματος και για το συγκεκριμένο ποσοστό.

Το βέβαιο είναι ότι από την πλευρά της κυβέρνησης θα επιχειρηθεί να εξασφαλιστεί καλύτερη τιμή, καθώς εκτός των άλλων αναμένεται να αποτελέσει και πεδίο έντονης κριτικής όχι μόνο για τη χαμηλή τιμή αλλά και για το γεγονός ότι με την εκχώρηση του εν λόγω ποσοστού το Δημόσιο πρόκειται να εκχωρήσει και τα τελευταία δικαιώματα αρνησικυρίας που εξασφάλιζε η συμφωνία του 2008.

Μάλιστα, φαίνεται ότι εξετάζεται η πιθανότητα το Δημόσιο να διατηρήσει πολύ μικρή συμμετοχή, που αθροιζόμενη με το 4% του μετοχικού κεφαλαίου που κατέχει το ΙΚΑ θα αποτελεί δικλίδα ασφαλείας ότι η κυβέρνηση θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει και να κάνει χρήση του βέτο σε περιπτώσεις όπου θα θεωρεί ότι πλήττονται τα συμφέροντά της.