Σε συμπληγάδες ο διαγωνισμός για τη ΛΑΡΚΟ

Ανάμεσα σε συμπληγάδες ακροβατούν οι δύο διαγωνισμοί για τη μακροχρόνια μίσθωση του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ και την πώληση των μεταλλείων της, που διαχειρίζονται το ΤΑΙΠΕΔ και η Ειδική Διαχείριση, αντίστοιχα.

Από τη μία πλευρά, αυξάνονται κάθε μήνα 10-15 εκατ. ευρώ οι υπέρογκες ήδη χρηματικές ποινές της Ελλάδας, συν τα ποσά που οφείλει να ανακτήσει, για τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις παρελθόντων ετών προς τη ΛΑΡΚΟ, σε συνδυασμό με τη μέγγενη της Κομισιόν, που παραπέμπει συνεχώς με προσφυγές την υπόθεση στα Δικαστήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από την άλλη, η προβληματική κατάσταση με το περιβαλλοντικό καθεστώς κάτω από το οποίο λειτουργούσε για δεκαετίες η ΛΑΡΚΟ δεν έχει αποσαφηνιστεί σε τι βαθμό θα κληροδοτηθεί στον νέο ιδιοκτήτη της, σε συνδυασμό με το άλυτο, ακόμη, θέμα της τύχης των 1.050 εργαζομένων στο συγκρότημα.

Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν έχει επέλθει ακόμη ομοφωνία μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και Ειδικής Διαχείρισης με τους υποψήφιους επενδυτές για τα κρίσιμα κείμενα των συμφωνιών μίσθωσης και πώλησης, τα οποία κυριολεκτικά πηγαινοέρχονται τους τελευταίους 5-6 μήνες, με αποτέλεσμα να αναβάλλεται διαρκώς και ο καθορισμός ημερομηνιών για την τελευταία φάση, της υποβολής δεσμευτικών προσφορών.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr, ΤΑΙΠΕΔ και Ειδική Διαχείριση, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεμπλοκάρουν οι δύο διαγωνιστικές διαδικασίες, θα επιδιώξουν ως τα τέλη Ιανουαρίου να συγκεκριμενοποιηθούν και να οριστικοποιηθούν τα κείμενα αυτά, ώστε να ζητηθούν, στη συνέχεια, προσφορές στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου.

«Στο μη περαιτέρω βρίσκεται ο διαγωνισμός για τη ΛΑΡΚΟ. Ο χρόνος τελειώνει», ανέφεραν στο Euro2day.gr πηγές με γνώση της όλης διαδικασίας. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι οι υποψήφιοι επενδυτές καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα ισχυρό δίλημμα: είτε να συμμετέχουν στην τελευταία φάση, με άλυτα σοβαρά προβλήματα που βαρύνουν τη ΛΑΡΚΟ, είτε να αποχωρήσουν. Αυτή είναι μια προοπτική που αναγνωρίζουν ΤΑΙΠΕΔ και Ειδική Διαχείριση.

Υπόθεση που λιμνάζει στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια

Το θέμα, είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν είναι εύκολο. Απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, για να πεισθεί η Κομισιόν να αποδεχθεί όλο τον σχεδιασμό της ελληνικής πολιτείας και να διαγράψει τα πρόστιμα που επικρέμανται.

Κι όλα αυτά, υπό τη σκιά της εκδίκασης από το 2014 της υπόθεσης στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Πιο συγκεκριμένα:

- Στις 27 Μαρτίου 2014, η Κομισιόν με απόφασή της χαρακτήρισε παράνομες και ασύμβατες με το Κοινοτικό Δίκαιο τις κρατικές ενισχύσεις που χορήγησε η Ελλάδα στη ΛΑΡΚΟ, συνολικού ύψους 136 εκατ. ευρώ, με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων το 2008, το 2010 και το 2011 και συμμετοχής του δημοσίου στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας το 2009.

- Στις 2 Σεπτεμβρίου 2016, η Κομισιόν προσέφυγε κατά της Ελλάδας, γιατί δεν συμμορφώθηκε με την απόφασή της για την ανάκτηση των κρατικών ενισχύσεων και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) αποφάνθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2017 ότι η χώρα μας παρέβη τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το Δίκαιο της Ένωσης.

- Ακολούθησε και νέα προσφυγή της Κομισιόν ενώπιον του ΔΕΕ, ζητώντας να επιβληθεί στην Ελλάδα χρηματική ποινή ύψους 26.698 ευρώ ανά ημέρα καθυστέρησης στην εκτέλεση της απόφασης του 2017, καθώς και ένα κατ’ αποκοπή ποσό, το οποίο θα προέλθει από τον πολλαπλασιασμό ενός ημερήσιου ποσού 3.709 ευρώ επί των ημερών που θα έχουν παρέλθει από την ημέρα της απόφασης του 2017 έως την ημέρα έκδοσης της απόφασης για τη νέα προσφυγή της Επιτροπής.

- Το 2014, η ΛΑΡΚΟ άσκησε προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΓΔΕΕ), ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του 2014, χωρίς, όμως, να δικαιωθεί, καθώς το ΓΔΕΕ απέρριψε την προσφυγή της, με απόφαση την 1η Φεβρουαρίου 2018.

- Ήρθε στη συνέχεια το ΔΕΕ, το οποίο αναίρεσε, με απόφασή του στις 26 Μαρτίου 2020, το μέρος της απόφασης του ΓΔΕΕ που αφορά στην «εγγύηση 2008» εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου για δάνειο 30 εκατ. ευρώ που έδωσε η πρώην ΑΤΕ στη ΛΑΡΚΟ. Ουσιαστικά, δηλαδή, με την απόφασή του το ΔΕΕ φαίνεται να ελαφρύνει το αρχικό ποσό των κρατικών ενισχύσεων που πρέπει να ανακτήσει η χώρα μας. Ωστόσο, το ΔΕΕ απέρριψε κι αυτό την αναίρεση της ΛΑΡΚΟ και ανέπεμψε την υπόθεση στο ΓΔΕΕ, η οποία αναμένεται να συζητηθεί μεθαύριο, Πέμπτη.

«Αγκάθι» το εργασιακό

Μία ακόμη ψηφίδα του δύσκολου σκηνικού που διαμορφώνεται για την πολύπαθη νικελοβιομηχανία είναι η τύχη των 1.050 εργαζομένων σε αυτή. Από αυτούς, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, περί τους 200 θεμελιώνουν ή πρόκειται σύντομα να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Μένει, συνεπώς, ένας σημαντικός αριθμός εργαζομένων, για τους οποίους υπήρξαν σκέψεις από τα συναρμόδια υπουργεία να απορροφηθούν είτε σε θέσεις του δημοσίου είτε σε ΟΤΑ. Ο σχεδιασμός αυτός δεν προχώρησε ουδέποτε, για άγνωστους λόγους.

Στην περίπτωση που κλείσει ο διαγωνισμός που «τρέχει» η Ειδική Διαχείριση, τότε η μίσθωση του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ θα γίνει εν λειτουργία, κάτι που σημαίνει ότι μέρος των εργαζομένων θα διατηρηθεί. Τι θα γίνει με αυτούς; Θα απασχοληθούν στη νέα ιδιοκτησία ή θα απολυθούν; Ούτε σε αυτό το ερώτημα υπάρχει απάντηση, με την κυβέρνηση να φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένη να αψηφήσει το πολιτικό κόστος και μάλιστα ενόψει εκλογικής αναμέτρησης, όταν και όποτε έρθει.

Αυτά τα δεδομένα ζύγισαν ΤΑΙΠΕΔ και Ειδική Διαχείριση και γι’ αυτό επιλέγεται να προχωρήσουν πάση θυσία οι διαγωνιστικές διαδικασίες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Να υπενθυμίσουμε ότι στην «κούρσα» εξακολουθούν και παραμένουν η Mytilineos, η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και AD Holdings AG, και η ιρλανδική εταιρεία Commodity & Mining Insight Ireland Ltd.