ΔΕΗ: Γιατί παρατάθηκε (ξανά) ο διαγωνισμός για τις λιγνιτικές

Μία από τις κορυφαίες μεταρρυθμίσεις που ανέλαβε να δρομολογήσει η κυβέρνηση κατόπιν της συμφωνίας με τους εταίρους της είναι αυτή του ανοίγματος του μονοπωλίου της ΔΕΗ στον λιγνίτη, με την πώληση μονάδων που αντιστοιχούν στο 40% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το συγκεκριμένο ορυκτό καύσιμο.

Το αποτέλεσμα της λεγόμενης κι ως αποεπένδυσης της δημόσιας επιχείρησης κρέμεται από μία κλωστή, καθώς τα μηνύματα των υποψήφιων επενδυτών που έστειλαν στη δημόσια εταιρία και στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι. Παρά τις τελευταίες αναφορές της διοίκησης της εταιρείας πως μετά τα αποτελέσματα της δήλωσης συμμετοχής εργαζομένων στην εθελουσία, η Μεγαλόπολη και η Μελίτη φεύγουν από τις ζημιές και είναι δυνατόν να γυρίσουν σε κερδοφορία, εντούτοις οι «μνηστήρες» διεμήνυαν μέχρι και χθες ότι δεν θα κατέβαιναν στην αρχικώς προγραμματιζόμενη για σήμερα τελική φάση της υποβολής προτάσεων.

Κάτι το οποίο, οδήγησε τη ΔEH στη μετάθεση της προθεσμίας για τις 6 Φεβρουαρίου.

Υπενθυμίζεται ότι τρεις είναι οι διεκδικητές των λιγνιτικών σταθμών της Μεγαλόπολης και της Μελίτης, που παρέμειναν σε όλη τη διάρκεια της τελικής φάσης του διαγωνισμού μετά από αλλεπάλληλες παρατάσεις: Οι κοινοπραξίες CHN Energy (Τσεχία) - ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ,  CHN Energy (Κίνα) - Όμιλος Κοπελούζου και η Μυτιληναίος.

Τα τρία στρατόπεδα από το περασμένο καλοκαίρι, οπότε κι εκκίνησαν οι διαγωνιστικές διαδικασίες, με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία σημείωναν τη δυσκολία του εγχειρήματος, αφού το συνολικό ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον δεν ευνοεί τις επενδυτικές κινήσεις στον λιγνίτη.

Η Ε.Ε. έχει προχωρήσει στην εφαρμογή πολιτικών απανθρακοποίησης της ενιαίας οικονομίας, θέτοντας δεσμευτικούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών ρύπων CO2 και τη μεγαλύτερη διείσδυση των καθαρότερων μορφών ενέργειας. Το αποτέλεσμα ήταν τον τελευταίο χρόνο οι τιμές δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων να έχουν εκτοξευτεί στα 24 ευρώ ανά τόνο, ενώ οι προβλέψεις για το 2019 δείχνουν ακόμη και τα 30 ευρώ. Έτσι, μόνο συμφέρουσα δεν είναι η μακροπρόθεσμη επένδυση στον λιγνίτη. Το ορυκτό καύσιμο θα αποτελέσει μεν ένα από τα μεταβατικά καύσιμα στη νέα εποχή των ΑΠΕ και της αποθήκευσης ενέργειας που θα ανατείλει από το 2030 και μετά, αλλά «καύσιμο-γέφυρα» θα αποτελέσει το φυσικό αέριο.

Οι αιρέσεις

Μέσα σε αυτό το αντίξοο περιβάλλον, οι πωλούμενες μονάδες της ΔΕH είναι ζημιογόνες και σύμφωνα με ανθρώπους που είναι κοντά στους συμμετέχοντες στον διαγωνισμό, το ύψος των ζημιών τους ξεπερνά ίσως και τα 70 εκατ. ευρώ.

Στη φάση της προετοιμασίας, λοιπόν των SPAs (Συμβατικά Κείμενα Αγοραπωλησίας Μετοχών), οι υποψήφιοι επενδυτές ήταν ξεκάθαροι ως προς τις προϋποθέσεις, τις αιρέσεις που έθεσαν, προκειμένου να συμμετάσχουν στην τελική φάση της υποβολής των προσφορών. Αυτές είναι:

1. Ο καθορισμός μηχανισμού επιμερισμού κερδών - ζημιών των λιγνιτικών μονάδων μεταξύ της ΔEH και του νέου ή των νέων ιδιοκτητών. Αίτημα το οποίο απορρίφθηκε από την Κομισιόν, αν και μερίδα επενδυτών επιμένει πως το συγκεκριμένο ζήτημα είχε συμφωνηθεί από αξιωματούχους.

2. Η παραμονή σε λειτουργία της Μεγαλόπολης και της Μελίτης με μόλις 600 εργαζόμενους από το σύνολο των 1.200 και πλέον ατόμων. Η εταιρία έτρεξε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου εργαζομένων, ωστόσο συμμετείχαν περί τους 400. Επιμένει πως σύμφωνα με τα αποτελέσματα των δύο τελευταίων τριμήνων, οι μονάδες γυρνάνε σε κερδοφορία.

3. Η καθιέρωση μηχανισμού αποζημίωσης επάρκειας ισχύος (ΑΔΙ) για τη Μεγαλόπολη και τη Μελίτη. Ο σχετικός μηχανισμός προ-κοινοποιήθηκε από την Αθήνα στις Βρυξέλλες, ωστόσο απομένει η κοινοποίησή του αφού πρώτα η Κομισιόν κάνει τις παρατηρήσεις τους. Επιπλέον, λένε οι πληροφορίες ότι η ΔEH συνέδεσε το ποσό της αποζημίωσης με το προσφερόμενο τίμημα. Τα έσοδα να αντιστοιχούν στο 30% της τιμής. Οι διεκδικητές θεωρούν ότι είναι ασαφές το πεδίο.

4. Η μείωση του κόστους εφοδιασμού της μονάδας της Μελίτης από τον ιδιοκτήτη του ορυχείου της Αχλάδας. Πηγές αναφέρουν ότι η ΔΕH έκανε τις κινήσεις της, ωστόσο αυτές φαίνεται να οδηγήθηκαν σε άκαρπο αποτέλεσμα. Για την ακρίβεια, ο ιδιοκτήτης ήγειρε νέες εγγυήσεις.

Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση πέραν των όποιων προσπαθειών έκανε για την ικανοποίηση των προαναφερόμενων αιρέσεων, προχώρησε και στην κατάργηση του τέλους λιγνίτη αλλά και του ορισμού ανώτατου μεγέθους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της νέας μονάδας φυσικού αερίου στη Μεγαλόπολη.

Το νέο χρονικό περιθώριο που δόθηκε στους υποψήφιους επενδυτές ενδεχομένως να αρκέσει, σύμφωνα με πηγές, για την ικανοποίηση αιτημάτων τους, αλλά και να πείσει για τα αποτελέσματα των διορθωτικών κινήσεων της ΔΕH και του ΥΠΕΝ.