Κλίμα αισιοδοξίας επικρατεί στον όμιλο ElvalHalcor, καθώς οι όγκοι των πωλήσεων και η συγκρίσιμη λειτουργική κερδοφορία ανεβαίνουν, η κατάσταση στις διεθνείς αγορές δεν φαίνεται να επιδεινώνεται, το μέσο επιτόκιο δανεισμού υποχωρεί και οι υλοποιούμενες επενδύσεις δημιουργούν θετικότερες προσδοκίες σε μακροπρόθεσμη βάση.
Ειδικότερα, με βάση τα χθεσινά δημοσιευθέντα αποτελέσματα εννεαμήνου, οι πωλήσεις σε όγκο αυξήθηκαν κατά 5,1% (+3,3% στο αλουμίνιο και +9,9% στον χαλκό), ενώ η συγκρίσιμη λειτουργική κερδοφορία (προσαρμοσμένο EBITDA) βελτιώθηκε από τα 101,1 στα 108,6 εκατ. ευρώ. Αντίθετα, τα φετινά κέρδη από την αποτίμηση των μετάλλων ήταν χαμηλότερα από τα αντίστοιχα περυσινά (16 έναντι 28,4 εκατ. ευρώ) και αυτό οδήγησε σε περιορισμένη υποχώρηση τα προ φόρων κέρδη (από τα 55,8 στα 52,9 εκατ. ευρώ).
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα δήλωσαν στο Euro2day.gr κύκλοι προσκείμενοι στον εισηγμένο όμιλο:
«Στον κλάδο του αλουμινίου, που καταφέραμε να ανεβάσουμε τον όγκο των πωλήσεων κατά 3,1%, δουλεύουμε στο 100% της παραγωγικής μας δυναμικότητας, την οποία βραχυπρόθεσμα δεν μπορούμε να ανεβάσουμε σημαντικά. Έτσι, μεγάλης σπουδαιότητας είναι για μας η υλοποιούμενη επένδυση, η οποία το έτος 2020 θα εκτινάξει την παραγωγική μας δυναμικότητα στα προϊόντα αλουμινίου, ενώ παράλληλα θα επιδράσει θετικά και στο μέτωπο του κόστους.
Στο μέτωπο του χαλκού, εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας στο πώς θα ανεβάσουμε τις πωλήσεις μας στα προϊόντα έλασης και στα κράματα, εκεί δηλαδή όπου έχουμε σημαντικά περιθώρια μέχρις ότου καλύψουμε πλήρως την παραγωγική μας δυναμικότητα. Στους τομείς αυτούς καταφέρνουμε να διευρύνουμε τα μερίδια αγοράς μας. Παράλληλα, στους σωλήνες χαλκού που δουλεύαμε στο 100%, η νέα επένδυση που ξεκίνησε ήδη από τον Σεπτέμβριο να αποδίδει δημιουργεί ένα επιπλέον capacity 5.000 τόνων».
Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, η κατάσταση δεν έχει επιδεινωθεί στις διεθνείς αγορές, παρά τις επιμέρους προκλήσεις. Έτσι, ο όμιλος δεν έχει επηρεαστεί αρνητικά ούτε από την πολιτική δασμών που επέβαλαν οι ΗΠΑ (προϊόντα αλουμινίου), ούτε και από την οικονομική κρίση στην Τουρκία, καθώς προϊόντα χαλκού κατευθύνθηκαν με επιτυχία σε άλλες αγορές.
Τέλος, επισημάνθηκε η συνεχιζόμενη στροφή προς την παραγωγή προϊόντων υψηλότερης προστιθέμενης αξίας, αλλά και μείωση του μέσου επιτοκίου δανεισμού, με αποτέλεσμα το ύψος του κόστους χρηματοδότησης κατά 10,3%.