Διαρθρωτικές αλλαγές υψηλών βολτ στη ΔΕΗ φέρνει το πενταετές επιχειρησιακό στρατηγικό σχέδιο που εκπόνησε η McKinsey & Company.
Σύμφωνα με πληροφορίες, προβλέπει αποχωρήσεις 6.000 εργαζομένων έως το 2022, παρεμβάσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, που δείχνουν την κατάργηση της έκπτωσης συνέπειας 15%, αλλά και κυνήγι οφειλετών για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων λογαριασμών 1 δισ. ευρώ.
Ειδικότερα, στο σκέλος του προσωπικού, το «Σχέδιο Πυξίδα» όπως τιτλοφορείται το επιχειρησιακό πλάνο για την περίοδο 2018 – 2022, ορίζει την αποχώρηση 6.000 ατόμων που απασχολούνται στη ΔEΗ, σε σύνολο 17.519 του ομίλου (μαζί με ΔΕΔΔΗΕ και ΔEΗ Ανανεώσιμες).
Από τους 6.000, περίπου 2.000 εργαζόμενοι θα παροτρυνθούν να αποχωρήσουν με πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου. Για 1.000 δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις τους. Σε 1.300 υπολογίζονται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι απασχολούνται στις προς πώλησης λιγνιτικές μονάδες της Μεγαλόπολης και της Μελίτης και θα ανήκουν πια σε νέους ιδιοκτήτες. Στα 1.000 άτομα ανέρχονται εκείνοι που θα συνταξιοδοτηθούν, ενώ σημαντικός είναι και ο αριθμός του προσωπικού που θα αποχωρήσει με την απόσυρση άλλων λιγνιτικών σταθμών.
Στους 17.519 είναι οι εργαζόμενοι στον όμιλο της ΔEΗ και το κόστος μισθοδοσίας ξεπερνά τα 820 εκατ. ευρώ. Οι περίπου 6.000, αντιστοιχούν σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς σε δαπάνες της τάξης των 280 εκατ. ευρώ.
Τιμολόγια
Παρεμβάσεις όμως έρχονται και στη λιανική αλλά και στα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας. Σύμφωνα με πληροφορίες, το επιχειρησιακό σχέδιο για την επόμενη πενταετία προβλέπει ετήσια αύξηση των EBITDA κατά 90 με 100 εκατ. ευρώ ετησίως.
Πηγές αναφέρουν ότι αυτά τα πρόσθετα κέρδη θα προέλθουν από την αναδιάρθρωση των τιμολογίων και κατά κύριο λόγο από την κατάργηση των εκπτώσεων συνέπειας 15% και ενδεχομένως και της προπληρωμής 6%.
Η δημόσια επιχείρηση καλείται επίσης να μπει και σε νέους τομείς και δραστηριότητες στη λιανική προκειμένου να αντλήσει έσοδα. Έτσι θα εστιάσει τις προσπάθειες της στην αναθεώρηση του branding (της φήμης του ονόματός της), στην τιμολόγηση και την επέκταση των βασικών δραστηριοτήτων της εταιρείας προσφέροντας μία ευρύτερη γκάμα ενεργειακών υπηρεσιών και προϊόντων (π.χ. double play στον ηλεκτρισμό και το φυσικό αέριο, υπηρεσίες ενεργειακής απόδοσης).
Ληξιπρόθεσμες οφειλές
Πηγή εσόδων για τη δημόσια επιχείρηση θα αποτελέσουν και οι ανείσπρακτες οφειλές από πελάτες της. Αυτές ανέρχονται στα περίπου 2,8 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το στρατηγικό σχέδιο, έχει θέσει ως στόχο την είσπραξη ποσού της τάξης του 1 δισ. ευρώ στο τέλος της πενταετίας. Για το σκοπό αυτό άλλωστε, η ΔEΗ έχει αναθέσει σε κοινοπραξία εξειδικευμένων εταιριών την ανάκτηση τους. Τα ποσά που θα πληρωθούν προγραμματίζεται να διεκδικηθούν με προγράμματα διακανονισμών α λα καρτ, δηλαδή ανάλογα με το προφίλ του κάθε οφειλέτη καθώς και με τη συνδρομή εισπρακτικών εταιριών.
Το χρέος
Το Σχέδιο Πυξίδα, αποτυπώνει και τη μη βιώσιμη σχέση των λειτουργικών κερδών με το ύψους του καθαρού χρέους. Αυτή είναι 1 προς 8 και θα πρέπει τα πρώτα να ανέλθουν στο 1 με 1,1 δισ. ευρώ στο τέλος του 2022 και το χρέος να πέσει από τα 3,9 στα 2 δισ. ευρώ.
Η σχέση αυτή είναι πιθανόν να χειροτερεύσει, αν δεν ληφθούν μέτρα, καθώς η ΔEΗ, λόγω των υποχρεώσεων που απορρέουν από το μνημόνιο, θα πρέπει στο τέλος του επόμενου έτους να μειώσει το μεριδίο της στην αγορά κάτω από 50%.
Με πιο απλά λόγια να κατεβάσει τις πωλήσεις της στο ύψος περίπου των 2 δις. ευρώ. Για το λόγο αυτό άλλωστε είναι σε εξέλιξη και ο διαγωνισμός πώλησης των λιγνιτικών σταθμών της Μελίτης και της Μεγαλόπολης συνολικής ισχύος 930 MW. Με τον τρόπο αυτό θα εισέλθουν νέοι παίκτες και αξιοποιώντας τη λιγνιτική παραγωγή θα διαμορφώσουν ανταγωνιστικά τιμολόγια συγκριτικά με τη ΔEΗ.
Η δημόσια επιχείρηση έχει θέσει, επίσης, ως στόχο την είσοδο της και σε άλλες δραστηριότητες προκειμένου να ανακτήσει μέρος των χαμένων της πωλήσεων. Αυτές είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και η παροχή ενεργειακών υπηρεσιών. Επιπλέον, για λόγους περιστολής των δαπανών θα κινηθεί και στην αξιοποίηση του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) ως εναλλακτική μορφή προμήθειας καυσίμου των πετρελαιοκίνητων μονάδων της στα νησιά.