Το πάθημα μάθημα δείχνει να γίνεται για Κομισιόν και ελληνική κυβέρνηση, αναφορικά με την ιδιωτικοποίηση εταιρειών διαχείρισης δικτύων, η λειτουργία των οποίων είναι απόλυτα ρυθμιζόμενη από κοινοτικές οδηγίες.
Η Κομισιόν ενέκρινε τους όρους του διαγωνισμού για την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ, οι οποίοι επέτρεπαν τη συμμετοχή τρίτων εταιρειών, όπως η καθετοποιημένη κρατική Socar από το Αζερμπαϊτζάν, ενώ η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση έκανε αποδεκτή την προσφορά της και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις, για να έρθει εκ των υστέρων η Κομισιόν να θέσει όρους για μεταβίβαση ποσοστού κάτω από το 50%, έναντι του 66% του διαγωνισμού.
Έτσι, η χθεσινή τοποθέτηση του επίτροπου Μιγκέλ Κανιέτε, ότι δηλαδή μπορεί να πουληθεί το 66% του ΔΕΣΦΑ, αλλά αποκλειστικά σε Διαχειριστή Δικτύου ο οποίος θα καλύπτει τους όρους λειτουργίας της ΕΕ, θέτει τις βάσεις για τον νέο διαγωνισμό. Ας σημειωθεί εδώ ότι μέχρι πρόσφατα, σε κυβερνητικό επίπεδο συζητούνταν ιδέες όπως επανάληψη του μοντέλου ΑΔΜΗΕ και στον ΔΕΣΦΑ (έλεγχος άνω του 51% από το Δημόσιο), μέχρι και ανταλλαγή μετοχών των ΕΛ.ΠΕ. που ελέγχει το Δημόσιο, με μετοχές του ΔΕΣΦΑ που ελέγχει ο μέτοχος των ΕΛ.ΠΕ..
Ωστόσο οι λεπτομέρειες του διαγωνισμού μένει να συζητηθούν με τους εκπροσώπους των θεσμών, όπως παραδέχτηκαν χθες ο Ευρωπαίος επίτροπος και ο υπουργός ΠΕΝ Γιώργος Σταθάκης, με τον τελευταίο να θεωρεί απίθανο να καθυστερήσει η αξιολόγηση λόγω εκκρεμοτήτων για τα ενεργειακά.
Σε ό,τι αφορά στις προοπτικές του ΔΕΣΦΑ, με δεδομένη τη θέση του ελληνικού δικτύου στην ευρύτερη περιοχή και τη λειτουργία του τερματικού LNG της Ρεβυθούσας, η δυναμικότητα του οποίου σε αποθήκευση και επαναεριοποίηση αυξάνεται σημαντικά με την πραγματοποίηση επενδύσεων, αυτές παραμένουν υψηλές.
Ο ΔΕΣΦΑ βρίσκεται σταθερά εντός των βλέψεων της στρατηγικής ανάπτυξης της ιταλικής SNAM, ενώ ισχυρό ενδιαφέρον δείχνει η βελγική Fluxys, εκπρόσωποι της οποίας συναντήθηκαν πρόσφατα με τον Γιώργο Σταθάκη. Επίσης ενδιαφέρον έχουν δείξει η ισπανική Enagaz και η ρουμανική Transgaz.
H ιταλική SNAM ως γνωστόν συζητούσε μέχρι πρόσφατα με τη Socar για την εξαγορά του 17% των μετοχών, ώστε η αζέρικη εταιρεία να ελέγχει ποσοστό κάτω του 50%, όπως επέβαλε η Κομισιόν, προκειμένου να εγκρίνει τη μεταβίβαση, ενώ κάποια στιγμή στο παιχνίδι μπήκαν η βελγική και η ισπανική εταιρεία, όλες διαχειρίστριες δικτύων φυσικού αερίου.
Παράγοντες της αγοράς θεωρούν ότι η υπογραφή συμφωνίας διασύνδεσης του ΔΕΣΦΑ με τη βουλγαρική Bulgartransgaz και αντίστοιχων συμφωνιών μεταξύ των διαχειριστών Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ουκρανίας, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση του τερματικού LNG της Ρεβυθούσας και τη λειτουργία του αγωγού ΤΑΡ (ο οποίος θα συνδέεται και με το ελληνικό δίκτυο), αναβαθμίζουν ιδιαίτερα τον ρόλο του ΔΕΣΦΑ για τον ασφαλή εφοδιασμό της ευρύτερης περιοχής με φυσικό αέριο.
Ως εκ τούτου, κρίνεται ότι ο ΔΕΣΦΑ διατηρεί και επαυξάνει την αξία του (το 66% κατακυρώθηκε στη Socar έναντι 400 εκατομμυρίων ευρώ), ενώ η κυβέρνηση θα επιδιώξει ο διαγωνισμός και η μεταβίβαση να ολοκληρωθεί μέσα στο 2017, ώστε να μη διατηρηθεί και φέτος η τρύπα στα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις.
Τέλος, να σημειωθεί ότι εφόσον στον νέο διαγωνισμό διατεθεί για πώληση το 66% του ΔΕΣΦΑ, το Δημόσιο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ θα εισφέρει το 31% και τα ΕΛ.ΠΕ. το υπόλοιπο 35%, το οποίο ελέγχουν μέσω του αντίστοιχου ποσοστού της ΔΕΠΑ.