Στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου παραπέμφθηκαν τα ακανθώδη ζητήματα που απασχολούν την ευρωζώνη αλλά και την Ελλάδα ειδικότερα. Οι ηγέτες επιδίωξαν να παρουσιάσουν ενιαίο μέτωπο απέναντι στις αγορές, όμως οι διαφωνίες στο παρασκήνιο σε μια σειρά θέματα παρέμειναν και έτσι για ακόμα μία φορά οι λεπτομέρειες χώθηκαν κάτω από το χαλί προς περαιτέρω διαβούλευση:

- Δεν αποφασίστηκε ποιες διευρυμένες λειτουργίες θα έχει ο προσωρινός μηχανισμός στήριξης EFSF. Τα κονδύλιά του αυξάνονται μεν στα 440 δισ. ευρώ, όμως παραμένει ανοιχτό το μείζον θέμα εάν θα μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα χωρών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση ή αν θα μπορεί να παραχωρεί δάνεια με μειωμένο επιτόκιο, ώστε μια χώρα να μπορεί να επαναγοράσει ομόλογά της. Επίσης, παραμένει προς διευκρίνιση υπό ποιους όρους θα μπορεί το EFSF να χορηγεί τέτοιας φύσεως δάνεια.

Αυτό είναι και ένα θέμα που καίει κράτη όπως η Ελλάδα. Άλλωστε, ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, σε επίσημες δηλώσεις του στο περιθώριο του τελευταίου Ecofin, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο η Ελλάδα να ζητήσει να ενταχθεί στον προσωρινό μηχανισμό, εάν δεν καταφέρει να επανέλθει στις αγορές το 2012, όπως προνοεί το μνημόνιο.

- Η απόφαση για επιμήκυνση του ελληνικού δανείου και χαμηλότερου επιτοκίου όπως λήφθηκε από τους ηγέτες της ευρωζώνης στις 11 Μαρτίου δεν συζητήθηκε και συνεπώς δεν επικυρώθηκε στη σύνοδο της Παρασκευής. Στα συμπεράσματα οι "27" καλωσορίζουν τις αποφάσεις της 11ης Μαρτίου, όμως ενέκριναν μόνο τα χαρακτηριστικά του μόνιμου μηχανισμού ΕΜΣ (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας).

Στο ανακοινωθέν αναφέρεται: "Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλωσορίζει τις αποφάσεις που έλαβαν οι αρχηγοί κράτους και κυβερνήσεων της ευρωζώνης στις 11 Μαρτίου και εγκρίνει τα χαρακτηριστικά του ΕΜΣ (βλ. παράρτημα ΙΙ). Η προετοιμασία της συνθήκης ΕΜΣ και των τροποποιήσεων της συμφωνίας ΕΤΧΣ για την εξασφάλιση πραγματικής δανειοδοτικής ικανότητας 440 δισ. ευρώ θα επισπευσθεί ώστε να μπορέσουν να υπογραφούν και οι δύο συμφωνίες ταυτοχρόνως πριν από το τέλος του Ιουνίου 2011".

Η επικύρωση των αποφάσεων για την Ελλάδα, που σε αντίθεση με τα άλλα, θεωρείται διαδικαστικό θέμα, αναμένεται να πραγματοποιηθεί στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου, αφού περάσει πρώτα από τα 27 εθνικά κοινοβούλια. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι οι αποφάσεις της 11ης Μαρτίου διασφαλίζουν τα ελληνικά συμφέροντα.

Ενώ αρχικά υπήρχε πρόθεση για συζήτηση τόσο του EFSF όσο και των εξελίξεων στην Ιρλανδία και στην Ελλάδα, οι ηγέτες δεν μπήκαν σε επιμέρους αναφορές, country specifics, για τους εξής λόγους:

1. Λόγω των εκλογών στη Γερμανία, στη Φινλανδία και στην Πορτογαλία.

2. Στο θέμα του EFSF υπάρχουν ακόμα αντιδράσεις ως προς τον τρόπο διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων του.

3. Υπήρχαν πολλά ανοιχτά μέτωπα κατά τη διάρκεια της συνόδου, όπως οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ για τη Λιβύη και οι σχετικές διαβουλεύσεις που απαιτούσαν την... προσοχή των ηγετών, οι εξελίξεις στην Ιαπωνία και οι επιπτώσεις στην οικονομία της Ε.Ε. και, βεβαίως, η μάχη για τις λεπτομέρειες της οικονομικής διακυβέρνησης.

4. Η Βρετανία, με επιστολή της προς τον πρόεδρο του Ε.Σ., κ. Χένρι Βαν Ρόμπει, και τον πρόεδρο της Κομισιόν, κ. Ζοζέ Μπαρόζο, ζήτησε να μην μονοπωλήσουν τη σύνοδο θέματα της ευρωζώνης. Η επιστολή προσυπογράφηκε και από τους αρχηγούς κρατών της Δανίας, της Πολωνίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας

Επίσης, ανοιχτά παραμένουν προς τελική επικύρωση και τα ακόλουθα θέματα:

- Η μείωση του επιτοκίου για την Ιρλανδία. Οι "17" πιέζουν την κυβέρνηση του Δουβλίνου να προχωρήσει σε αύξηση της φορολόγησης των επιχειρήσεων πριν προχωρήσουν στην αναπροσαρμογή του δανειακού επιτοκίου, όμως το Δουβλίνο αρνείται.

- Οι λεπτομέρειες της οικονομικής διακυβέρνησης που αφορούν στους "27" καθώς και ο τρόπος επιβολής των κυρώσεων στους παραβάτες του Συμφώνου Σταθερότητας τίθενται υπό περαιτέρω διαβούλευση μέχρι τον Ιούνιο, καθώς και σε αυτόν τον τομέα εξακολουθούν να υπάρχουν διαφωνίες κυρίως από τη Βρετανία και τη Σουηδία.

- Με ποιους όρους θα συμμετέχει το ΔΝΤ στην ενίσχυση του μόνιμου μηχανισμού στήριξης ΕΜΣ.

- Η επιβολή φόρου στις τράπεζες, η οποία παραπέμπεται στο συμβούλιο του Οκτωβρίου και αφού πρώτα γνωμοδοτήσει (για ακόμα μία φορά) η Κομισιόν.