Τελεσίγραφο σε σειρά επιχειρηματίες, οι εταιρίες των οποίων «βουλιάζουν» στα προβλήματα, ετοιμάζονται να δώσουν, σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες, απειλώντας μέχρι και με κεφαλαιοποίηση δανείων αν δεν μαζέψουν χωρίς καθυστέρηση τα κόστη και δεν ενισχύσουν κεφαλαιακά τις εταιρίες τους.

Έχοντας αντιμετωπίσει ή δρομολογήσει λύσεις για το «φλέγον» θέμα της κεφαλαιακής τους ενίσχυσης οι τράπεζες στρέφονται πλέον στο δεύτερο πιο σημαντικό θέμα της ατζέντας τους, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Μπροστά τους έχουν περίπου 12 «καυτές πατάτες». Δώδεκα μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ο συνολικός δανεισμός των οποίων ξεπερνά τα 2 δισ. ευρώ, ενώ οι υποχρεώσεις τους προς τρίτους τα 800 εκατ. ευρώ.

Στο σύνολό τους οι παραπάνω -εισηγμένες και μη- επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα εξυπηρέτησης του υψηλού δανεισμού τους.

Για τρεις από αυτές (Μαΐλλης, Cardico, HSW) οι τράπεζες έχουν ξεκινήσει ή υλοποιήσει τις διαδικασίες μετοχοποίησης δανείων. Για τις υπόλοιπες, είτε συζητούν αναχρηματοδότηση δανεισμού (Nutriant, Alter, Mηχανική, Βωβός, Euromedica, όμιλος Γλου, ΝΕΛ, Έδραση) είτε περιμένουν την εκδίκαση υπαγωγής τους σε καθεστώς προστασίας από πιστωτές (Ατλάντικ, ΑΤΤΙΚΑΤ).

Ο μεγάλος κίνδυνος, όμως, για το τραπεζικό σύστημα είναι ότι ενδεχόμενη κατάρρευση ή έστω υπαγωγή κάποιων από τις παραπάνω επιχειρήσεις σε καθεστώς προστασίας από πιστωτές θα προκαλέσει ισχυρούς κλυδωνισμούς σε σειρά άλλους κλάδους.

«Πρόκειται για συστημικό κίνδυνο, που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα» αναφέρει στέλεχος του τομέα εταιρικών χορηγήσεων, συμπληρώνοντας ότι οι τράπεζες καλούνται να συνθέσουν μια ενιαία στάση, αλλιώς κινδυνεύουν να βγουν προσωρινά κερδισμένες σε κάποια μέτωπα και πολύ περισσότερο χαμένες σε άλλα.

Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι επαφές μεταξύ των επικεφαλής εταιρικών χορηγήσεων τραπεζών, ενώ το θέμα της αντιμετώπισης των καυτών περιπτώσεων απασχόλησε, σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day, και κλειστές συσκέψεις κορυφαίων τραπεζιτών.

Προηγούνται οι αναχρηματοδοτήσεις και η εγγραφή υποθηκών

Πρώτο βήμα για το τραπεζικό σύστημα αποτελεί η αναχρηματοδότηση δανείων των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα και η χορήγηση μικρής πρόσθετης ρευστότητας για κεφάλαιο κίνησης.

Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις οι τράπεζες ζητούν υποθήκες επί ακινήτων ή επί άλλων αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων καθώς και υψηλά upfront fees που θα ενισχύσουν τα καθαρά έσοδα από τόκους των τραπεζών.

Όπου η, ελεύθερη βαρών, ακίνητη περιουσία δεν αρκεί, ζητούν από τους μεγαλομετόχους να βάλουν το χέρι στην τσέπη ή να πουλήσουν δραστηριότητες ή προχωρούν ακόμη και σε δέσμευση εισπράξεων από factoring για την αποπληρωμή τόκων και δόσεων.

Πρόκειται για «μίνι μνημόνια», σχολιάζει οικονομικός διευθυντής εισηγμένης, και αποτελούν την αρχή μόνο του «εφιάλτη», μια και οι επιχειρήσεις θα πρέπει πλέον να ζήσουν με χαμηλότερη ρευστότητα.

Κάποιοι επιχειρηματίες καλούνται, σύμφωνα με τον ίδιο, να λάβουν τις πιο καθοριστικές αποφάσεις της καριέρας τους αν δεν θέλουν να χάσουν τα μαγαζιά τους. Από τις μέχρι τούδε κινήσεις τους δεν δείχνουν να έχουν λάβει το μήνυμα. Οι περισσότεροι επιδίδονται σε «τρίπλες», επιδιώκοντας να βρουν λύση χωρίς να λάβουν επώδυνες για την «τσέπη» και την περιουσία τους αποφάσεις.

Γιατί εντείνουν την πίεση οι τράπεζες

Το σίγουρο είναι ότι από εδώ και πέρα για αρκετούς εξ αυτών ο χρόνος τρέχει αντίστροφα. Από τη στιγμή όπου τα ανοιχτά δάνεια μετατρέπονται σε ενυπόθηκα, οι τράπεζες έχουν πλέον την ευχέρεια να ασκήσουν πιο έντονη πίεση για να προχωρήσουν οι αναγκαίες κεφαλαιακές και λειτουργικές αναδιαρθρώσεις.

Η γραμμή των τραπεζών προς τους επιχειρηματίες είναι σαφής: «Μαζέψτε κόστη και ενισχύστε τις εταιρίες σας, αλλιώς δεν θα διστάσουμε να μετοχοποιήσουμε δάνεια ή να κατασχέσουμε ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία».

Χάρη στις αυξήσεις κεφαλαίου που ολοκλήρωσαν ή δρομολογούν οι τράπεζες έχουν, άλλωστε, τη δυνατότητα να μετοχοποιήσουν με… μέτρο κάποια από τα δάνεια. Το πόσο θα επιβαρυνθεί η καθαρή τους θέση θα εξαρτηθεί από την τιμή μετατροπής των δανείων σε μετοχές και από τα προγράμματα λειτουργικής αναδιάρθρωσης που θα τρέξουν.