Με φόντο την κρίση, η Γερμανία σκοπεύει να πιέσει μέχρι τέλους για τη σύσφιγξη των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας, ώστε να επιβληθεί σιδηρά πειθαρχία σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. ή έστω της ευρωζώνης ακόμα και σε καιρούς οικονομικής ανάπτυξης.

Σήμερα στις Βρυξέλλες η ομάδα της κ. Άνγκελα Μέρκελ θα διασταυρώσει τα ξίφη της με τις υπόλοιπες 26 χώρες, με αφορμή τη μονομερή απόφαση να απαγορεύσει μονομερώς το naked short selling, που είχε ως αποτέλεσμα την κατρακύλα σε χρηματιστήρια και ευρώ.

Οι καλά γνωρίζοντες στις Βρυξέλλες, όμως, αναφέρουν πως η κίνηση κάθε άλλο παρά αψυχολόγητη ήταν, αφού ήδη έχει κερδίσει την υποστήριξη του προέδρου της Κομισιόν κ. Ζοζέ Μπαρόζο και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Χένρι Βαν Ρομπέι. Ακόμα και αρχικές, οι γαλλικές «κορόνες» είχαν να κάνουν περισσότερο με την άγνοια των Παρισίων για την κίνηση του Βερολίνου παρά με αυτή καθαυτήν την απόφαση. Γι' αυτόν τον λόγο και η Γαλλίδα υπουργός Οικονομίας κ. Κρ. Λαγκάρντ χαρακτήρισε τελικά την πρόταση «συζητήσιμη».

Υπό την προεδρία του κ. Χ. Βαν Ρομπέι, οι 27 υπουργοί Οικονομίας της Ε.Ε. θα συζητήσουν για το πώς μπορεί να δημιουργηθεί η οικονομική διακυβέρνηση και πώς θα θωρακιστεί το ευρώ από τους κερδοσκόπους. Ωστόσο, υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος της Κομισιόν ανέφερε στο euro2day ότι «η συνεδρίαση δεν αναμένεται να βγάλει ιδιαίτερα αποτελέσματα και γι' αυτό ο κ. Ρομπέι θα επιχειρήσει να χαμηλώσει τον πήχη των προσδοκιών».

«Οι διαβουλεύσεις θα καταλήξουν σε ένα κοινό πόρισμα το οποίο η ομάδα του κ. Ρομπέι θα επεξεργαστεί και θα καταθέσει στο Συμβούλιο Κορυφής του Ιουνίου, ώστε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου», δήλωσε χαρακτηριστικά η κοινοτική πηγή.

Και αυτό γιατί τα τελευταία εικοσιτετράωρα έχει διαπιστωθεί ένα επικοινωνιακό αλαλούμ μεταξύ των αρχηγών των «δυνατών» ευρωπαϊκών χωρών που προκάλεσε μεγάλη νευρικότητα στις αγορές. Γιατί μπορεί να υπάρχει σχετική σύμπνοια σε επίπεδο ευρωζώνης, στους 27 όμως οι γερμανικές βλέψεις σε επίπεδο τόσο αυστηροποίησης του Συμφώνου Σταθερότητας όσο και απαγόρευσης του naked short selling συναντούν -κυρίως- το βέτο της Βρετανίας.

Παρ' όλα αυτά η κ. Μέρκελ δεν δείχνει διατεθειμένη να υποχωρήσει.Το γερμανικό υπουργείο Οικονομίας θα υποβάλει ξανά σήμερα την πρόταση που κατέθεσε στο Eurogroup της Δευτέρας με εννέα σημεία για τη σύσφιγξη του Συμφώνου Σταθερότητας και τέσσερα σημεία για την προστασία του ευρώ από την κερδοσκοπία.

Όπως έγραψε το euro2day, ανάμεσα στις προτάσεις είναι η πιθανότητα ελεγχόμενης πτώχευσης μιας χώρας της ευρωζώνης, η παρακράτηση κοινοτικών κονδυλίων σε περιπτώσεις παρατεταμένης επιτήρησης, αλλά και νέες ποινές πέρα από αυτές που αναφέρει το άρθρο 104 (11), όπως η «αποβολή» μιας χώρας από τα ευρωπαϊκά ψηφίσματα για έναν χρόνο.

Οι Γερμανοί επιδιώκουν να επιβάλουν και την απόφαση για απαγόρευση του naked short selling και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης, ενώ παράλληλα σπρώχνουν για τη σύσφιγξη εποπτείας στη λειτουργία των CDSs καθώς και την επιβολή φόρου επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών ώστε να δημιουργηθεί αποθεματικό ταμείο κρίσης.

Θέλουν επίσης να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο ευρωπαϊκό όργανο αξιολόγησης που θα ελέγχει τους εθνικούς προϋπολογισμούς παράλληλα με την Κομισιόν. Σε αυτό το πλαίσιο «προτείνουν» οι υπόλοιπες χώρες να περάσουν στο σύνταγμα τους κανόνες διατήρησης του ελλείμματος σε επίπεδα κάτω του 3%, όπως έχει κάνει η ίδια.

Οι περισσότερες γερμανικές προτάσεις εμπεριέχονται ήδη σε αυτές που κατέθεσε η Κομισιόν για τη δημιουργία οικονομικής διακυβέρνησης στην Ε.Ε. Και ενώ αρκετές χώρες ισχυρίζονται ότι για να εφαρμοστούν χρειάζεται αλλαγή της Συνθήκης και συνεπώς επικύρωση από τα 27 ευρωπαϊκά κοινοβούλια, η Επιτροπή προσπαθεί να βρει τρόπο ώστε οι προτάσεις να υιοθετηθούν χωρίς να χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση.

Κάτι τέτοιο πρέπει να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού της και η κ. Μέρκελ, η οποία γνωρίζει μεν ότι οι προηγούμενες διαβουλεύσεις για αλλαγή της συνθήκης της Λισαβόνας κράτησαν 8 χρόνια, όμως σε καταστάσεις πίεσης βρίσκονται και οι... παρακάμψεις. Τρανό παράδειγμα η λεγόμενη «συμφωνία κυρίων» μεταξύ των υπουργών Οικονομίας της Ε.Ε. στο Ecofin του Απριλίου του 2008 στο Βερολίνο, όπου λόγω της κρίσης αποφασίστηκε η χαλάρωση της ερμηνείας του άρθρου 104 (7) της συνθήκης του Μάαστριχτ που αφορά στο χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο παραμένει μια χώρα υπό επιτήρηση.

Τότε αποφασίστηκε ότι οι χώρες-μέλη με υψηλά ελλείμματα που θα έμπαιναν στη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος θα είχαν περισσότερο χρόνο προσαρμογής λόγω της κρίσης. Τώρα τρέχουν να ψηφίσουν ακριβώς το αντίθετο.