Εικόνα πλήρους ανατροπής χαρακτηρίζει τον κλάδο πετρελαιοειδών και όχι μόνο εξαιτίας των ανακατατάξεων που προκαλούν οι εξαγορές των δικτύων της BP από τα ΕΛΠΕ και της Shell από τη Motor Oil.

Και η οικονομική κρίση έχει το δικό της μερίδιο στις διαρροές πρατηρίων, με πρατηριούχους να φέρονται ότι πιέζουν ασφυκτικά εταιρίες, προκειμένου να διασφαλίσουν ανεπίστρεπτες πιστώσεις, τον λεγόμενο "αέρα", για να μην αλλάξουν σημαία.

Τα ποσά αυτά μάλιστα μπορεί να φθάνουν μέχρι και 500.000 ευρώ.

Από την άλλη πλευρά, στο γενικότερο πόλεμο ενίσχυσης μεριδίων στην αγορά υπάρχουν και εταιρίες οι οποίες "τάζουν λαγούς με πετραχήλια" σε πρατηριούχους κυρίως της Shell και της BP, για να τους προσεταιριστούν, χωρίς όμως να διαθέτουν ισχυρή οικονομική βάση.

Όλες αυτές οι κινήσεις προβληματίζουν την αγορά, δεδομένου ότι δημιουργείται μια εκφυλιστική κατάσταση, όπως έλεγε στο euro2day έμπειρος παράγοντας, με συνέπεια να πυροδοτούνται συνέπειες που δεν μπορούν να αφήσουν ανεπηρέαστο κανέναν.

Το κρίσιμο ερώτημα που προκύπτει είναι για ποιον λόγο μία εταιρία, η οποία δεν μπορεί να υποστηρίξει οικονομικά τέτοιου είδους κινήσεις, "ανοίγει" ανεξέλεγκτα το δίκτυό της. Πιθανόν για να αποκτήσει ελκυστικό μέγεθος σε επίπεδο δικτύου, που θα τη βοηθήσει να διαπραγματευτεί ενδεχομένως μελλοντικά την πώλησή της με μεγαλύτερο τίμημα;

Ωστόσο, ο ίδιος παράγοντας διατυπώνει την άποψη ότι σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων, που θα έχει συνέχεια, το μόνο που προκύπτει είναι να χάνουν σε αξία οι εταιρίες του κλάδου.

Όταν η Shell έφθασε να πωληθεί 245 εκατ. ευρώ, από 900 εκατ. ευρώ που ζητούσε αρχικά, τότε οι μεσαίες εταιρίες που φιλοδοξούν να αναδειχθούν δυνητικός στόχος εξαγοράς δεν μπορούν να κοστολογούνται παραπάνω από 50 εκατ. ευρώ, υποστηρίζει ο ίδιος. Συνεπώς, το μόνο που πετυχαίνουν με το να μαζεύουν πρατήρια είναι να διευρύνουν τις ζημίες τους.

Σε κάθε περίπτωση, οι εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς πετρελαιοειδών αναφέρουν ότι από τις 18 περίπου εταιρίες του κλάδου σε ενάμισι με δύο χρόνια θα απομείνουν περί τις 10, εξέλιξη η οποία θα προκύψει όχι μόνο λόγω του αδιεξόδου στο οποίο θα βρεθούν αδύναμες, οικονομικά εταιρίες αλλά και μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων. Υπό αυτήν την έννοια δεν αποκλείεται να δούμε εξαγορές και μεταξύ μεσαίων εταιριών.

Πάντως, στο γενικότερο κλίμα που διαμορφώνεται συνεχίζεται η προσπάθεια μεσαίων εταιριών της αγοράς να αποκτήσουν πρατήρια από τη Shell και την BP. Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες του euro2day, η Aegean Oil έχει αποκτήσει οκτώ πρατήρια της Shell, που βρίσκονται στην περιοχή της Άνοιξης (Μπογιάτι), στην Παλαιοπαναγιά Ναυπάκτου, στο Περιστέρι, στο Ίλιον, στον Καρέα, στις Γούβες Ηρακλείου, στον Φαρκαδώνα Τρικάλων και στη Λιβαδειά (στην περιφερειακή οδό), ενώ έχει υπογράψει προσύμφωνα και για άλλα επτά, για τα οποία οι διαπραγματεύσεις θα ολοκληρωθούν τις επόμενες ημέρες.

Αντίθετα, από την πλευρά της Shell υποστηρίζεται ότι η Aegean πήρε μόνο τέσσερα πρατήρια.

Επίσης, η Aegean προσάρτησε τον τελευταίο ενάμιση μήνα και επτά πρατήρια της BP, που βρίσκονται στον Κολωνό, στο Αίγιο, στο κέντρο της Αθήνας, στο Ηράκλειο της Κρήτης (δύο), στο Ρέθυμνο και στην Κοζάνη.

Το κόστος απόκτησης για την Aegean εκτιμάται σε 100.000 ευρώ κατά μέσο όρο ανά πρατήριο, συνολικό ποσό που φθάνει τουλάχιστον τα 2,2 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πρατήρια από την BP πήρε και η Revoil, αλλά σε περιορισμένο αριθμό μέχρι στιγμής.