Καλό οδηγό για τις προσαρμογές που χρειάζεται να γίνουν στην αρχιτεκτονική της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορούν να αποτελέσουν τα συμπεράσματα από την οικονομική κρίση, τόνισε ο κ. Γ. Προβόπουλος.

Μιλώντας σε εκδήλωση του Κυπριακού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος τόνισε ότι τα διδάγματα από την κρίση είναι ότι:

Πρώτον, έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι η εποπτεία πρέπει να ασκείται λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο τη συμπεριφορά μεμονωμένων πιστωτικών ιδρυμάτων αλλά και τις διασυνδέσεις και αλληλεξαρτήσεις μεταξύ πιστωτικών ιδρυμάτων, αγορών και οικονομιών, δηλαδή τις εξελίξεις σε επίπεδο συνολικής οικονομίας και των υποδομών της.

Δεύτερον, ο υψηλός βαθμός ενοποίησης των οικονομιών και των χρηματοπιστωτικών αγορών απαιτεί καλύτερο συντονισμό δράσεων μεταξύ των εποπτικών, των νομισματικών και των νομοθετικών αρχών διεθνώς.

Και τρίτον, απαιτείται διαρκής και έγκυρη ανταλλαγή επίκαιρων πληροφοριών μεταξύ των εποπτικών αρχών και των κεντρικών τραπεζών που έχουν μια συνολική εικόνα των εγχώριων και διεθνών εξελίξεων και κινδύνων.

Σύμφωνα με τον κ. Προβόπουλο: "Είναι αναγκαίο να τονιστεί ότι ευθύνες στην αναμόρφωση του μελλοντικού πλαισίου εποπτείας έχουν όλοι. Και οι εποπτικές αρχές και οι τράπεζες". Προς την κατεύθυνση αυτή, τόνισε ο κεντρικός τραπεζίτης, χρειάζεται να γίνουν πολλά.

• Πρέπει, πρώτον, η εποπτεία να γίνεται συντονισμένα σε όλο το εύρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω ενοποίησης των διαύλων επικοινωνίας μεταξύ των επιμέρους εποπτικών αρχών. Η πληροφόρηση πρέπει να διαχέεται γρήγορα και να επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων, που να είναι χρήσιμα στην αναγνώριση των πηγών αστάθειας και στη δημοσιοποίηση συστάσεων αντιμετώπισής τους (risk warnings). Φυσικά, πρέπει επίσης οι συστάσεις να εισακούγονται και να συνοδεύονται από διορθωτικές δράσεις.

• Πρέπει, δεύτερον, τα πιστωτικά ιδρύματα να φροντίσουν ώστε να βελτιωθεί περαιτέρω η κεφαλαιακή επάρκεια αλλά και η ρευστότητά τους, ώστε να είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν σε ενδεχόμενες μελλοντικές ανάγκες.

• Και πρέπει, τρίτον, να αμβλυνθεί το φαινόμενο της υπερκυκλικότητας (procyclicality). Δηλαδή, της τάσης που παρατηρήθηκε σε έντονο βαθμό τα τελευταία χρόνια να εντείνονται οι διακυμάνσεις του οικονομικού κύκλου εξαιτίας του πιστωτικού τομέα. Θα απαιτηθεί για τον σκοπό αυτό να διορθωθούν όχι μόνο τα χαρακτηριστικά του ρυθμιστικού/εποπτικού πλαισίου, αλλά και να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα μυωπικής συμπεριφοράς και κερδοσκοπικής επιδίωξης βραχυχρόνιου χαρακτήρα, τα οποία κατά κόρον παρατηρήθηκαν στο παρελθόν.