"Ματώνουν" οι ελληνικές τράπεζες στην προσπάθεια που καταβάλλουν για να συγκεντρώσουν στα γκισέ τους νέα κεφάλαια -και κατ’ επέκταση επιπλέον ρευστότητα- μέσω των προθεσμιακών καταθέσεων.

Κι αυτό γιατί, εκτός από τα πολύ υψηλά επιτόκια που προσφέρουν ως απόδοση στους πελάτες τους, βλέπουν παράλληλα και σοβαρή μετακίνηση παραδοσιακών καταθετών τους από το ταμιευτήριο στις προθεσμιακές καταθέσεις. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έκαναν οι αρμόδιες διευθύνσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, μόνο από τη συγκεκριμένη μετατροπή οι επιπτώσεις που προκαλούνται είναι κάτι παραπάνω από σοβαρές.

Πιο αναλυτικά, υπολογίστηκε πως η μετατροπή 1 δισεκατομμυρίου ευρώ καταθέσεων από τις κλασικές του ταμιευτηρίου σε προθεσμιακές στοιχίζει στις τράπεζες περί τα 35 εκατομμύρια ευρώ!

Τόσα είναι τα κεφάλαια που χάνουν λόγω της μετατροπής, εξαιτίας του μικρού κόστους με το οποίο τα διαχειρίζονταν μέχρι τώρα και του υψηλού με το οποίο θα τα «χειρίζονται» από εδώ και στο εξής.

Υπενθυμίζεται, πως τα επιτόκια ταμιευτηρίου αυτήν τη στιγμή κυμαίνονται από 1,50% έως 2% κατά μέσο όρο, όταν οι αντίστοιχες προθεσμιακές έχουν φτάσει να ξεπερνούν κι αυτό ακόμα το όριο του 6%. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο αμέσως επόμενος στόχος των τραπεζών θα είναι το 7%, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν όσο το δυνατόν υψηλότερη ρευστότητα.

--- Και σε μικροκαταθέτες

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί πως αποδόσεις της τάξης του 5% και του 6% προσφέρονται πλέον ακόμα και σε μικροκαταθέτες, χωρίς ιδιαίτερους όρους και προϋποθέσεις. Μέχρι και πριν από λίγους μήνες τέτοια επιτόκια θεωρούνταν απλησίαστα ακόμα και για τους καλύτερους πελάτες των τραπεζών.

Σήμερα αποτελούν πραγματικότητα ακόμα και για τους έχοντες αποταμιεύσει ποσά της τάξης των 50.000 ευρώ ή και μικρότερων. Εννοείται ότι οι μεγάλοι πελάτες απολαμβάνουν ακόμη υψηλότερες αποδόσεις. Αρκεί να σημειωθεί πως σχετικά πρόσφατα μεγάλος οργανισμός που διαχειρίζεται σημαντικά αποθέματα κι έχει την έδρα του στη βόρεια Ελλάδα εξασφάλισε από τράπεζα επιτόκιο 6,70%, για να της καταθέσει τα κεφάλαιά του.

--- Το κόστος της κρίσης

Αυτή, πλέον, είναι μια καθημερινή πρακτική, την οποία καλό θα είναι να αξιοποιήσουν οι καταθέτες για όσο διάστημα διαρκέσει.

Πόσο θα είναι αυτό: όσο θα είναι κλειστές οι υπόλοιπες αγορές άντλησης κεφαλαίων από τις τράπεζες. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αναγκάστηκαν να στραφούν στη δεξαμενή των καταθετών τους, προσφέροντας αυτά τα υψηλά επιτόκια για να τους προσελκύσουν.

Κι όσο καιρό διαρκέσει η διεθνής πιστωτική κρίση πολύ δύσκολα πιστεύεται πως θα αλλάξει το status quo που αργά, αλλά σταθερά διαμορφώνεται στην τραπεζική αγορά. Για να χρηματοδοτηθούν τα δάνεια, τα οποία εξακολουθούν να «τρέχουν» με ρυθμούς της τάξης του 20% κατά μέσο όρο, από κάπου θα πρέπει να αντληθούν κεφάλαια.

Κι εφόσον αυξήσεις κεφαλαίου δεν μπορούν να γίνουν και καθώς άλλες εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν, οι αποταμιευτές θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της «ζήτησης» των τραπεζών. Μέχρι κάποια στιγμή να αλλάξουν και πάλι τα δεδομένα. 

* Αναδημοσίευση από το φύλλο 539 της εφημερίδας "ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ" (18-22 Ιουλίου 2008).