Σαν το υγρό πυρ των Βυζαντινών το πετρέλαιο "καίει" τα οικονομικά αποτελέσματα των ακτοπλοϊκών εταιριών και κατά γενική εκτίμηση οδηγεί σε αναδιάρθρωση των δυνάμεων του κλάδου.

Τα δείγματα γραφής του πρώτου τριμήνου, που παραδοσιακά είναι το χειρότερο για τις εταιρίες του κλάδου, ήταν μάλλον αρνητικά, με τις επιπτώσεις από το όλο και ακριβότερο πετρέλαιο να αποτυπώνονται στα κέρδη των εισηγμένων. Φιλικότερο το δεύτερο τρίμηνο και περίοδος αιχμής το τρίτο, ξεκινούν με εκτιμήσεις για μείωση της τουριστικής κίνησης κατά 8% - 10%.

Εύλογα επιχειρηματίες και ακτοπλόοι εμφανίζονται εξαιρετικά προβληματισμένοι, καθώς οι προβλέψεις για την τιμή του πετρελαίου είναι δυσοίωνες. Δεν είναι τυχαίο, σημειώνει κορυφαίος παράγων του κλάδου, ότι ο ισχυρός άνδρας της Gazprom κ. Αλεξέι Μίλερ αναφέρεται σε τιμές που θα πλησιάζουν προς τα 250 δολάρια το βαρέλι, κάτι που μόνο τυχαίο ή συμπτωματικό δεν θα πρέπει να θεωρηθεί.

Σε αυτήν την περίπτωση η διαδικασία συσσώρευσης και αναδιάταξης δυνάμεων θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την επιβίωση ακόμη και των ισχυρότερων και πιο εύρωστων οικονομικά ομίλων.

Άλλωστε, η παράμετρος ρευστότητα θεωρείται καθοριστική και για τον επενδυτικό σχεδιασμό των εταιριών, σε μία περίοδο όπου ο δανεισμός παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Είναι ενδεικτικό πως για μία καλής πιστοληπτικής ικανότητας εταιρία το τρέχον επιτόκιο κυμαίνεται από Euribor - 4,46% στον μήνα και 4,96% στο τρίμηνο - συν 1,5%, μέσος όρος.

Η θέση των περισσότερων εταιριών επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο, καθώς δεν έχουν γίνει προβλέψεις αντασφάλισης κινδύνου από το ακριβό πετρέλαιο με το hedging να παραμένει σε χαμηλότατο επίπεδο. Αυτό γιατί η πλειονότητα των επιχειρηματιών δεν περίμενε τιμές υψηλότερες των 100 δολαρίων το βαρέλι, ενώ ορισμένοι έκαναν λόγο ακόμη και για διόρθωση όταν θα προσεγγίζονταν αυτές οι τιμές.

Η πραγματικότητα αδυσώπητη έρχεται να διαψεύσει τους περισσότερους αποστερώντας ένα αποδοτικό εργαλείο ελέγχου της έκθεσης σε ρίσκο. Νερό στη… φωτιά θα μπορούσε να ρίξει η πλευρά της επίσημης πολιτείας, επανεξετάζοντας το πακέτο των κρατήσεων υπέρ τρίτων, που επιβαρύνει κατά μέσο όρο (θέσης, εποχής) μέχρι και 28% - 30% την τελική τιμή του εισιτηρίου.

Ωστόσο, παρά τις αλλεπάλληλες ενοχλήσεις και πιέσεις των ακτοπλόων τα συναρμόδια υπουργεία δεν φαίνεται να σκέφτονται την κατάργηση ούτε όσων αναχρονιστικών εισφορών δεν αφορούν καν στην ακτοπλοΐα. Σε ένα τόσο εχθρικό επιχειρηματικά περιβάλλον είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει έτσι ο κλάδος, όπου το προσωπικό στοιχείο και οι αντιπαλότητες κυριαρχούν.

Σε καλύτερη θέση από οικονομικής πλευράς φαίνεται να βρίσκεται ο όμιλος Attica - Blue Star (καθώς έχει την κεφαλαιακή στήριξη του Marfin Investment Group), που διαθέτει τον πιο συγκεντρωμένο και από τους πιο σύγχρονους στόλους σε Αιγαίο και Αδριατική.

Τελευταία ο όμιλος συμφώνησε με την Grimaldi Holding Spa (την εταιρία που έχει χτίσει στη Γένοβα ο Άλντο Γκριμάλντι, θείος του Εμανουέλε) για την αγορά δύο υπερσύγχρονων πλοίων Ro-Pax έναντι 156 εκατ. ευρώ.

Τα Ro-Pax είναι οχηματαγωγά - επιβατηγά πλοία μεγάλης μεταφορικής δυνατότητας κυρίως σε επαγγελματικά αυτοκίνητα και η συμφωνία από μόνη της αναδεικνύει την τάση που δημιουργείται και πάλι στις γραμμές της Αδριατικής.

Το κόστος θα χρηματοδοτηθεί από ίδια κεφάλαια και τραπεζικό δανεισμό. Η συμφωνία Attica - G.H. οδήγησε ορισμένους στην εκτίμηση πως θα μπορούσε να υπάρξει συνεργασία με τη Frandi Veloci (του ανιψιού Γκριμάλντι), κάτι που διαψεύστηκε κατηγορηματικά από την πλευρά του ελληνικού ομίλου.

Ισχυρές πλάτες και μάλιστα ναπολιτάνικες έχουν οι Μινωικές Γραμμές, που όπως όλα δείχνουν κινούνται προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης των γραμμών της Αδριατικής ή και της λειτουργίας νέων δρομολογίων.

Οι Μινωίτες φαίνεται να προκρίνουν τα ίδια πλοία με αυτά που επιλέγει η Attica Συμμετοχών, ενώ σε αυτό το ενδεχόμενο θα "παίξει" ο τρόπος χρηματοδότησης. Το ενδεχόμενο της εισφοράς πλοίων (τύπου Ro-Pax) από την Intesa San Paolo σε μια αύξηση κεφαλαίου των Μινωικών συγκεντρώνει μόνο θεωρητικές πιθανότητες.

Τραπεζικοί κύκλοι κάνουν λόγο για πιθανή παραχώρηση της συμμετοχής που διατηρούν στην Hellenic Sea Ways οι Μινωικές Γραμμές στον όμιλο Γκριμάλντι της Νάπολης. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποφέρει ένα - δύο καινούργια πλοία, με τη συμμετοχή στην HSW να αποτιμάται στα 140 - 150 εκατ. ευρώ (στα περίπου 4,5 ευρώ ανά μετοχή). Βέβαια η εισηγμένη θα μπορούσε να καταφύγει και στον τραπεζικό δανεισμό, αν και το επενδυτικό περιβάλλον παραμένει εξαιρετικά ρευστό.

Οι Μινωικές αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο επέκτασής τους σε νέα δρομολόγια, ωστόσο τον πρώτο λόγο τον έχει ο Ναπολιτάνος μεγαλομέτοχος, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα κινηθεί στη διαδρομή των "θαλάσσιων λεωφόρων" εκμεταλλευόμενος το πρόγραμμα Marco Polo (που του εξασφαλίζει κοινοτικούς πόρους).

Εκ των πραγμάτων η Hellenic Sea Ways θα κληθεί να διαδραματίσει τον ρόλο της στη διαμόρφωση ισορροπιών μεταξύ Μινωικών - Sea Star - ANEK στον ευαίσθητο χώρο των δρομολογίων εσωτερικού. Για την HSW ζητούμενη, σε οποιαδήποτε λύση και αν δοθεί μετοχικά, θα πρέπει να είναι η αναδιάταξη του στόλου, καθώς ο κατακερματισμός επιβαρύνει το λειτουργικό κόστος.

Η HSW διαθέτει νέα αλλά και παλιά πλοία, συμβατικά αλλά και ταχύπλοα, με συνέπεια να "καίει" τεσσάρων τύπων καύσιμα. Είναι ενδεικτικό πως για τα συμβατικού τύπου ο τόνος φτάνει κατά μέσο όρο στα 400 - 450 δολάρια, κόστος που σχεδόν διπλασιάζεται στα ταχύπλοα.

Ρυθμιστής στην περίπτωση ταυτόχρονης μεταβίβασης των πακέτων της HSW εκτιμάται πως θα είναι το τίμημα της πρώτης εξαγοράς και ο παίκτης που θα δώσει το ρευστό.

Με σύμμαχο τα εφοπλιστικά κεφάλαια η ΑΝΕΚ - Sea Star (η δεύτερη ελέγχει το 32,5% της χανιώτικης ακτοπλοϊκής) θα μπορούσε να κάνει την ανατροπή εάν αποκτούσε τον πλήρη έλεγχο της HSW.

Mέχρι τώρα το πάνω χέρι το έχει η εταιρία συμφερόντων του κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη του Σήφη, καθώς στη γενική συνέλευση της 18ης/4 σε 85% των μετόχων κατείχε το 48% των ψήφων.

Αποκτώντας το 1,8% που είχε ο κ. Απ. Βεντούρης στην Hellenic και άλλα μικρότερα μειοψηφικά ποσοστά υπολογίζεται πως η συμμετοχή κυμαίνεται στο 40% (και λίγο υψηλότερα). Ο ρόλος που θα θελήσει να παίξει ο κ. Β. Ρέστης είναι ένα άλλο ερώτημα, από την απάντηση του οποίου πιθανόν να ξετυλίγεται ένα μέρος του κουβαριού που έχει διαμορφωθεί στην ακτοπλοΐα.