Προϋπολογισμός με «μαξιλάρι ασφαλείας» για το πλεόνασμα

Με μαξιλάρι ασφαλείας έναντι του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, το οποίο μεταφράζεται σε ένα-δύο δέκατα υψηλότερων εκτιμήσεων και ρυθμό ανάπτυξης μεταξύ 2,5% και 3% κατατίθεται σήμερα στη Βουλή το προσχέδιο προϋπολογισμού 2020.

Ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους πως δημοσιονομικό κενό για το επόμενο έτος δεν υπάρχει, ενώ μένει περίπου μια εβδομάδα προκειμένου να συμφωνηθούν τα νούμερα με τους θεσμούς στο προσχέδιο προϋπολογισμού το οποίο θα πρέπει να σταλεί στην Κομισιόν έως τις 15 Οκτωβρίου. Ο κοινοτικός επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, επιβεβαίωσε πρακτικά την ύπαρξη δημοσιονομικού κενού στις εκτιμήσεις των θεσμών για το 2020 εμφανίστηκε, όμως, βέβαιος πως οι αποκλίσεις θα καλυφθούν τις επόμενες ημέρες.

Για την αύξηση των εσόδων και τη συγκράτηση των δαπανών το επόμενο έτος το οικονομικό επιτελείο επιχειρεί να θέσει σε τροχιά αποτελεσματικής εφαρμογής μια δέσμη «εναλλακτικών» μέτρων. Αφορούν σε διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω της αυξημένης χρήσης ηλεκτρονικών συναλλαγών, επέκταση του συστήματος των αντικειμενικών αξιών σε 7.000 περιοχές όπου σήμερα δεν ισχύουν, καθορισμό νέων ανώτατων «οροφών» στις δαπάνες με στόχο «εξοικονομήσεις» πάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ και καθιέρωση «spending reviews» στους προϋπολογισμούς όλων των φορέων γενικής κυβέρνησης. Τα δύο τελευταία «κεφάλαια» του προϋπολογισμού έτρεξε εντατικά το τελευταίο δίμηνο ο αρμόδιος υφυπουργός Θεόδωρος Σκυλακάκης.

Στο τραπέζι του οικονομικού επιτελείου ως μέτρο έκτακτης ανάγκης είχε τεθεί το προηγούμενο διάστημα και το ενδεχόμενο περαίωσης ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων της τελευταίας πενταετίας. Το σενάριο δεν προχώρησε. Σε ερώτηση του Euro2day.gr εάν στον προϋπολογισμό ενσωματώνονται έσοδα από περαίωση, πηγή του υπουργείου Οικονομικών απαντά κατηγορηματικά «φυσικά όχι».

Οι περαιώσεις ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων συνιστούν «εύκολη λύση» για τις κυβερνήσεις στην προσπάθεια άντλησης πρόσθετων εσόδων αλλά παράλληλα συνιστούν την απόλυτη «κοροϊδία» για τους συνεπείς φορολογούμενους. Με ένα ποσό εφάπαξ, στο παρελθόν φορολογούμενοι με ανοιχτούς λογαριασμούς έκλειναν τις εκκρεμότητες, νομιμοποιώντας έτσι πράξεις φοροδιαφυγής τα προηγούμενα χρόνια ή παραλείψεις οι οποίες θα μπορούσαν σε περίπτωση ελέγχου να οδηγήσουν σε τσουχτερά πρόστιμα. Είναι ξεκάθαρη άλλωστε η άρνηση των θεσμών κάθε φορά που ένα σενάριο περαίωσης ερχόταν στο προσκήνιο.

Σήμερα άλλωστε λήγει και η τελευταία παράταση της προθεσμίας για τις 120 δόσεις. Τα στοιχεία έρχονται να αναδείξουν μια σειρά στρεβλώσεων αφενός στο ύψος των φορολογικών επιβαρύνσεων αφετέρου στον τρόπο καταγραφής των συνολικών οφειλών. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές 104 δισ. ευρώ στην εφορία, χωρίς να συνυπολογίζονται τόκοι και προσαυξήσεις και επιπλέον 33 δισ. ευρώ χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Από αυτά ρυθμίστηκαν περίπου 7 δισ. ευρώ με 1 εκατομμύριο οφειλέτες σε σύνολο 4 εκατομμυρίων να επιχειρούν να μπουν στις ρυθμίσεις και επτά στους δέκα (περίπου 700.000) να τα καταφέρνουν καταβάλλοντας τουλάχιστον την πρώτη δόση. Περίπου 450.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα ρύθμισαν χρέη 4 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Εφορία, ενώ περίπου 260.000 ΑΦΜ έκαναν το ίδιο για χρέη 3,3 δισεκατομμυρίων ευρώ προς τα ασφαλιστικά ταμεία (στοιχεία έως το βράδυ της Πέμπτης).

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα 4 εκατ. ευρώ των οφειλετών στην εφορία 900.000 ΑΦΜ χρωστούν 1-50 ευρώ και αθροιστικά 1,7 εκατ. οφείλουν έως 250 ευρώ (δηλαδή 12 δόσεις, όσες προσφέρει ήδη και σήμερα η πάγια ρύθμιση και δεν χρειάζονταν να περιμένουν την έκτακτη με τις 120 δόσεις). Για αυτούς τους οφειλέτες η ρύθμιση των 120 δόσεων ήταν πρακτικά αχρείαστη.

Για μια επίσης μεγάλη δεξαμενή οφειλετών, η ρύθμιση των 120 δόσεων ήταν απλά απλησίαστη. Τα στοιχεία δείχνουν ότι 200.000 έχουν χρέη άνω των 250.000 και θα έπρεπε να πληρώνουν 2.000 κάθε μήνα για τα επόμενα 10 χρόνια (120 δόσεις) χωρίς να αφήνουν και απλήρωτα νέα χρέη. Επιπλέον, 300.000 οφειλέτες είναι απλά ανύπαρκτοι. Είτε έχουν πεθάνει, είτε έχουν πτωχεύσει, είτε έχουν εξαφανιστεί.

Οι περιπτώσεις της Ακρόπολις Χρηματιστηριακή, του Μινιόν και της Ολυμπιακής είναι ενδεικτικές. Τα χρέη τους όμως συνεχίζουν να αθροίζονται στη δεξαμενή των 104 δισ. ευρώ...